Η είδηση της προσφοράς των φρεγατών «Jean Bart» και «Latouche-Tréville» από γαλλικής πλευράς, ήταν μάλλον το “κερασάκι στην τούρτα” του θέματος που λέγεται Ενδιάμεση Λύση για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού. Ένα ΠΝ, που το παρατήσαμε τελείως μέσα στην κρίση, και πέρσι κόντεψε να πάει σε πόλεμο με πλοία ηλικίας 40 ετών και υποβρύχια 50 ετών.
Η ΠΤΗΣΗ, είναι ίσως η μόνη που στήριξε τη αναμενόμενη γαλλική ενδιάμεση λύσης, τις δυο φρεγάτες La Fayette, που δεν θα εκσυγχρονιστούν. Είναι η λογική επιλογή, αν και το Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται απεγνωσμένα πλοία, ακόμη και τις άοπλες La Fayette. Μπορεί να κυκλοφορούν διάφοροι μύθοι για τις FDI, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν το πρώτο πλοίο πριν το 2025. Ο λόγος είναι η αργή κατασκευή, προκειμένου να μείνουν τα ναυπηγεία ανοιχτά για παραγγελίες, ενώ το πλοίο δεν έχει δοκιμαστεί, συνεπώς θα πρέπει εκτός από δοκιμές αποδοχής, θα πρέπει να γίνουν και δοκιμές… γενικά.
H πώληση των FREMM σε Μαρόκο και Αίγυπτο, άφησαν ένα μεγάλο κενό στη δομή δυνάμεων του γαλλικού Ναυτικού. Το κενό αυτό βρέθηκαν να το καλύπτουν οι Cassard (στα όρια της κατάρρευσης), και οι άοπλες, αλλά “σκυλιά” La Fayette. Οι τελευταίες (οι 3) θα εκσυγχρονιστούν, ενώ οι άλλες δυο όχι. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι Γάλλοι σκοπεύουν να μας τις παραχωρήσουν. Έτσι, η κόκκινη γραμμή για το ΠΝ ήταν οι La Fayette, και τελικά ήρθαν οι Cassard. Για να μην το κουράσουμε, οι τελευταίες, είναι κατώτερες σε ισχύ πυρός ακόμη κι από τις Kortenaer. Και προκαλεί θαυμασμό, η προσπάθεια κάποιων να τις παρουσιάσουν σαν “καλή λύση”, όταν κάποτε προσπαθούσαν να μας πείσουν πως οι Adelaide ήταν “σαπάκια”.
Φαίνεται πως το ΠΝ δεν πήγε στις Adelaide, γιατί τότε θα είχαμε έναν ακόμη λόγο να μην πάμε σε ASTER 30. Αν είχε μπει σε υπηρεσία ο SM-2 με τις Adelaide, τότε θα ήταν πολύ δύσκολο να πάμε σε ASTER 30. Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε διαφορετικά τη μη επιλογή των Adelaide, όταν μάλιστα οι Χιλιανοί τις αγόρασαν για “ένα κομμάτι ψωμί”, και οι ΗΠΑ έδωσαν χωρίς πρόβλημα τον SM-2. Ας μην κάνει κάποιος τον κόπο να γράψει στα σχόλια πως ο SM-2 δεν είναι αποδεσμεύσιμος στην Ελλάδα. Υπάρχει ένα όριο με τα ψεύδη και τον αντιαμερικανισμό, έχουμε πχ Patriot εδώ και 25 χρόνια αλλά δεν μας δίνουν SM-2. Έχουμε γράψει για το θέμα.
Είναι διαθέσιμος ο SM-2 Standard για την Ελλάδα; Απαντήσεις για να “κλείσει το θέμα”
Δεν θέλουμε να σχολιάσουμε το τι θα συνέβαινε αν το καλοκαίρι είχαμε διαθέσιμες τις δυο Adelaide. Ακόμη και χωρίς SM-2, που δεν θα είχαν προλάβει να παραδοθούν (εκτός κι αν είχαμε αγοράσει από το αυστραλιανό απόθεμα, πράγμα διόλου απίθανο), θα είχαμε δυο προσφάτως εκσυγχρονισμένα πλοία, με δυνατότητα αεράμυνας περιοχής, και συστήματα που γνωρίζει αρκετά καλά το ΠΝ. Έτσι, θα είχαμε συν δυο πλοία, ανώτερες δυνατότητες στο πεδίο, ενώ σήμερα δεν θα άφηνε μεγάλο κενό η απόσυρση μιας ΜΕΚΟ200ΗΝ για εκσυγχρονισμό. Ελπίζουμε, πως το ΠΝ δεν θυσίασε όλα αυτά, μόνο και μόνο για να μην “κόψει” πιθανότητες από τις Belh@rra.
Τώρα, θεωρούμε δεδομένο πως πρέπει να έχει πέσει στο τραπέζι η “λύση” των αμερικανικών O.H.Perry. To USN κρατάει κάποιες σε εφεδρεία, για να τις δώσει σε συμμαχικά κράτη. Το θέμα είναι πως οι OHP είναι ένα τρένο που έφυγε για το ΠΝ, και το έχασε για μόλις… 25 χρόνια. Η επιλογή, σωστή κατά την άποψή μας, των Kortenaer αντί των αμερικανικών OHP, έκλεισε οριστικά και δια παντός το θέμα. Ίσως ήταν λάθος που δεν επεδίωξε την προμήθεια μικρού αριθμού, για να αξιοποιήσει το απόθεμα των SM-1. Αντί να το κάνει, προτίμησε τον Sea Sparrow αντί του SM-1, και τα SM-1 τα ξοδέψαμε σε ασκήσεις. Σωστό ή λάθος, δύσκολο να το κρίνουμε εμείς. Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, δεν γνωρίζουμε όσα ξέρουν οι Επιτελείς του ΠΝ. Κι ας μην μιλήσουμε και για τα Kidd…
Τώρα, θεωρούμε πως η λύση των O.H.Perry, χωρίς οπλισμό (ο εκτοξευτής Mk13/SM-1 έχει αφαιρεθεί), δεν μπορεί ούτε για αστείο να προσφέρεται στη χώρα μας. Τα πλοία είναι εκτός αμερικανικής υπηρεσίας, και ακόμη και η συντήρησή τους είναι προβληματική. Δεν είναι τόσο ηλίθιοι οι Αυστραλοί που τα απέσυραν, και προφανώς τα όσα πλοία υπηρετούν τροφοδοτούνται από κανιβαλισμό παλαιοτέρων. Αλλά τα πλοία αυτά δεν έχουν καμία σχέση με το ΠΝ του 2021, και θα μείνουν τόσο λίγο σε υπηρεσία, που η προσθήκη τους σε υπηρεσία θα είναι τόσο ασύμφορη, που θα γονατίσει το Στόλο.
Συνεπώς, η όποια λύση με πλοία που είναι υπό απόσυρση, λόγω συνολικά απόσυρσης του τύπου (Cassard, O.H.Perry) είναι καθρεφτάκια για ιθαγενείς. Κάποιοι έχουν παρεξηγήσει το πιο είναι το ΠΝ μας, και τι μπορεί να κάνει. Αν έχουμε δεχτεί θετικά, ως περιοδικό, την παραχώρηση των Ticonderoga, είναι γιατί κυρίως το πλοίο ως ισχύ πυρός, είναι μάλλον το κορυφαίο στο κόσμο, και γιατί θα μείνει σε υπηρεσία με το USN αρκετά χρόνια ακόμη, ενώ υπάρχουν Tico αρκετά “φρέσκα” σε σχέση με τις ΜΕΚΟ200ΗΝ. Αλλά μην μπερδεύουμε τα Ticonderoga με O.H.Perry ή με Cassard.
To ίδιο ισχύει και με την ιταλική “πρόταση” που περιλαμβάνει δυο φρεγάτες Maestrale. Έχουμε μια ιδιαίτερη συμπάθεια στα ιταλικά πλοία (ελέω Αβέρωφ) αλλά και γιατί θεωρούμε την FREMM-IT κορυφαίο σχέδιο (συμφωνεί μαζί μας και το USN). To PPA δε είναι μια πολύ καλή λύση, με εξαιρετικό κόστος (που κανονικά θα έπρεπε να προταθεί στο ΠΝ αντί των FREMM-IT). Αλλά η Ενδιάμεση Λύση των Maestrale, είναι μάλλον Ενδιάμεσο Πρόβλημα. Λυπούμαστε που δεν μασάμε τα λόγια μας, και δεν στρογγυλοποιούμε πράγματα και καταστάσεις.
Αν έρθουν οι Ισπανοί και μας προτείνουν δυο Santa Maria, τα ίδια θα γράψουμε. Αν οι Βρετανοί έρθουν με Type 22 (δεν υπάρχουν, αλλά λέμε τώρα), πάλι τα ίδια θα γράψουμε. Αν οι Ολλανδοί προτείνουν τις L (που δεν έχουν, αλλά λέμε πάλι), πάλι τα ίδια θα γράψουμε. Οριακά θα γράψουμε τα ίδια αν έρθουν οι Γερμανοί και προσφέρουν τις -κυριολεκτικά- λιωμένες σε αποστολές F122. Χρειαζόμαστε πλοία, που θα αξίζει το ΠΝ να επενδύσει επάνω τους. Τι να επενδύσεις πάνω σε Cassard, O.H.Perry, Maestrale; Εκπαίδευση; Ανταλλακτικά; Υποδομές;
Τα πλοία αυτά έχουν αξία σαν θαλάσσιοι στόχοι και μόνο. Το κακό με την περίπτωσή μας θα είναι όταν τα πλοία αυτά θα χρειαστεί να αντιπαρατεθούν με τουρκικά, και έχουν επάνω ελληνικά πληρώματα. Ας μην δουλευόμαστε και μεταξύ μας. Σαπάκια οι Adelaide, ευκαιριάρα οι Cassard. Υπάρχει και η λογική, υπάρχει η νοημοσύνη μας! Και υπάρχουν και τα μάτια μας, που θα βγουν με αυτά που διαβάζουμε.
