Η DEFEA 2021 ήταν μια εξαιρετική έκθεση αμυντικού υλικού από οργανωτικής πλευράς, και εκεί βρέθηκαν όλες οι εταιρείες που συνεχίζουν στη διαδικασία του Πολεμικού μας Ναυτικού. Έτσι, στην Αθήνα βρέθηκαν οι Damen, Naval Group (Platinum Sponsor), TKMS, Lockheed Martin, Babcock αλλά και η Fincantieri. H παρουσία της τελευταίας ήταν η ηχηρότερη επιβεβαίωση πως οι Ιταλοί δεν τα έχουν παρατήσει, και προσπαθούν να μπουν στο ΠΝ έστω και την ύστατη ώρα.
Η Fincantieri προτείνει την «ιταλική» FREMM στο ΠΝ, τα νεότερα για την Ευρωκορβέτα
Βέβαια θα ομολογήσουμε πως οι Ιταλοί στο περίπτερο ήτο Σφίγγες. Δεν μπορούσε να τους πάρεις κουβέντα παρά μόνο για τα βασικά. Η ιταλική πρόταση πέρασε για πολλούς μήνες κάτω από τα ραντάρ, καθώς ο Ιταλός πρέσβης δεν συνόδευσε κάποια αντιπροσωπεία στο ΓΕΝ. Οι Ιταλοί κινήθηκαν αθόρυβα, δεν ξέρουμε αν το έκαναν και μεθοδικά. Για να δούμε όμως τι μάθαμε από τη DEFEA για την Bergamini Class, αυτό το πραγματικά πανέμορφο πλοίο, πόθο του ΠΝ εδώ και 15 έτη…
ΑΠΟΨΗ: Ιταλικές φρεγάτες FREMM-IT, η ώριμη ισχύς για το Πολεμικό Ναυτικό
Το μοντέλο που υπήρχε στην έκθεση, κατά ιταλική δήλωση, είναι η έκδοση General Purpose αλλά με τις ενισχυμένες ανθυποβρυχιακές δυνατότητες. Δηλαδή, συνυπάρχει το εξαιρετικό πυροβόλο των 127 χιλιοστών μαζί με το CAPTAS-4 αλλά και τα 32 κελιά για ASTER 15/30. To πλοίο που υπήρχε στην έκθεση ήταν η πρόταση των Ιταλών προς τη Βραζιλία, ένα διαγωνισμό που τον έχασαν από τη ΜΕΚΟ… Α100! Συνεπώς, μην το παίζουν κάποιοι έκπληκτοί όταν σε ένα διαγωνισμό για φρεγάτες συνυπάρχουν πλοία από 3.500 μέχρι 7.000 τόνους. Ας παραδεχτούν καλύτερα ότι δεν ξέρουν…
Τώρα, το μοντέλο δεν είχε τίποτε το… αμερικανικό πάνω του. CMS είναι το άγνωστο σε εμάς ATHENA (με ελληνικό όνομα), ραντάρ το Kronos GaN, οι πύραυλοι οι Otomat, το πίσω πυροβόλο είναι STRALES, κοκ. Μιλάμε για ένα πανίσχυρο πλοίο, με δυνατότητα δυο ελικοπτέρων MH-60R (φιλοξενία).
Οι Ιταλοί ανέφεραν ξεκάθαρα πως η ιταλική πρόταση έχει να κάνει με ένα αποκλειστικά ιταλικό πλοίο. Δηλαδή, με Kronos, ATHENA, ASTER 30, VULCANO, STRALES, DARDO. Φυσικά και ο χρήστης θα μπορούσε να τοποθετήσει κάποιο δικό του σύστημα, π.χ. Mk41, αλλά τα έξοδα της πιστοποίησης θα τα πληρώσει ο ίδιος. Αν δηλαδή θέλουμε κάτι περισσότερο από 32 Α/Α πυραύλους, θα το πληρώσουμε. Ας μην τους κακίζουμε, το ίδιο κάνουν οι Γάλλοι, οι Αμερικανοί, ακόμη και οι Ολλανδοί που προσφέρουν 2 MΚ41 για λόγους κόστους.
Έτσι, προφανώς και δεν ξέρουμε το τελικό κόστος της ιταλικής λύσης. Αν θέλαμε να πούμε μια τιμή, αυτή θα ήταν περίπου 600 εκ. ευρώ για κάθε πλοίο, όσο δηλαδή πουλήθηκαν οι έτοιμες ιταλικές FREMM-IT στην Αίγυπτο. Αν συγκρίνουμε αυτή την τιμή με εκείνη της [email protected], θα δούμε πως είναι σημαντικά φθηνότερη, με παρόμοιες δυνατότητες αεράμυνας περιοχής (32 ASTER 30), αλλά ανώτερες δυνατότητες παντού (εκτόπισμα, ASW επιχειρήσεις, ύπαρξη ολοκληρωμένου συστήματος ηλεκτρονικού πολέμου, 5άρι πυροβόλο, επιπλέον STRALES, 2 x MH-60R, GODLAG πρόωση κ.ο.κ). Η τιμή δηλαδή έρχεται αρκετά κοντά στην ολλανδική 11515ΗΝ.
Το σημαντικό όμως πλεονέκτημα της ιταλικής πρότασης είναι αυτό που έχει και η αμερικανική HF2. Το πλοίο υπάρχει, έχουν κατασκευαστεί πολλά αντίτυπα, για Ιταλία, Αίγυπτο, στο κλαμπ μπήκε το USN (!), το προτίμησε η Ινδονησία, οπότε είναι προφανές πως η κλάση της ιταλικής FREMM, έχει μέλλον. Μπορεί οι άνθρωποι της Fincantieri να ήταν στα όρια της αγένειας στο περίπτερο τους, αλλά εμείς δεν “κολλάμε” σε τέτοιες λεπτομέρειες, το πλοίο είναι πραγματικός πρωταθλητής.
Αυτό που μας ανησυχεί είναι ίσως η ενδεχόμενη “ακαμψία” των Ιταλών στην ενσωμάτωση νέων συστημάτων. Το ίδιο δηλαδή που δείχνει να αδυνατίζει την γαλλική FDI, ίσως πλήξε” την ιταλική λύση. Εδώ να πούμε, πως σε αντίθεση με τους Γάλλους, η FREMM-IT δεν έχει κενά ή ελλείψει”. Είναι ένα πλοίο που “πας για πόλεμο αύριο” αν χρειαστεί.
Θα επανέλθουμε στο θέμα FREMM και φρεγατιάδας, αλλά πριν κλείσουμε το άρθρο, να πούμε πως οι Ιταλοί δεν ήρθαν για να μην τα δώσουν όλα. Η πρότασή τους έχει κινήσει το ενδιαφέρον του ΠΝ, κι όχι αδίκως. Θα λέγαμε πως μαζί με την αμερικανική, είναι η πρόταση με το χαμηλότερο ρίσκο.
