Την ίδια στιγμή που το Αμερικανικό Ναυτικό προσπαθεί να επιλύσει τα προβλήματα αξιοπιστίας των LCS, με τις δοκιμές της λύσης που η RENK προσφέρει να ξεκινούν αυτόν τον μήνα, ένα νέο ζήτημα έρχεται στο φως με βάση στοιχεία που δημοσιεύει το «Defense News»: το υψηλό επιχειρησιακό κόστος.
Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία, κάθε LCS φέρεται να στοιχίζει σε ετήσια βάση περίπου $70 εκατ., όταν ένα αντιτορπιλικό κλάσης Arleigh Burke εμφανίζεται να στοιχίζει περίπου $81 εκατομμύρια.
Σε κάποιο βαθμό, το κόστος χρήσης των LCS οφείλεται στο ότι μεγάλο μέρος των εργασιών συντήρησης γίνεται από εργολάβους. Ο επικεφαλής Ναυτικών Επιχειρήσεων ναύαρχος Michael Gilday δηλώνει ενήμερος και προκρίνει ως λύση την εκτέλεση περισσότερων εργασιών συντήρησης από το ίδιο το πλήρωμα και κατ’ επέκταση το Αμερικανικό Ναυτικό. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην αύξηση των μελών του πληρώματος, από 40 που ήταν το 2015 σε παραπάνω από 70.
Το Αμερικανικό Ναυτικό θα κληθεί επίσης να επενδύσει περισσότερα χρήματα σε υποδομές, ώστε να μειώσει τη συμμετοχή των εργολάβων στο συγκεκριμένο κομμάτι. Τέλος, εξετάζεται η δημιουργία καλύτερων υποδομών σε άλλες χώρες, όπως η Ιαπωνία και το Μπαχρέιν, για την καλύτερη υποστήριξη των LCS που εκτελούν αποστολές στη Μέση Ανατολή και την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.
Όλα εξαρτώνται κατά την ταπεινή μου άποψη από το τι είδους ναυτικό επιθυμεί η πολιτική ηγεσία να έχει. Μόνο για το Αιγαίο ή για δυνατή και πειστική παρουσία και στην ανατολική Μεσόγειο;
Στη δεύτερη περίπτωση απαιτούνται μεγάλα πλοία (άνω των 4.500 τόνων).
Άμεση αύξηση του αριθμού των εισακτέων σε ΣΝΔ και ΣΜΥΝ.
Άμεση έναρξη εργασιών στη Σούδα για εκσυγχρονισμό και επέκταση του ναυστάθμου με σκοπό ν’αποτελέσει τη βάση για τα μεγάλα (άνω των 4.500 τόνων) πλοία μας.
Και εάν είναι εφικτό, δημιουργία δύο μοιρών του στόλου.
Μοίρα Αιγαίου πελάγους με έδρα το ναύσταθμο Σαλαμίνας, με ΤΠΚ και υποβρύχια.
Μοίρα ανατολικής Μεσογείου με έδρα το ναύσταθμο της Σούδας, με φρεγάτες και υποβρύχια.
Σας ευχαριστώ για το βήμα.
Με εκτίμηση,
Γεώργιος Καρακίτσιος.