15 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΑΠΟΨΕΙΣΣε αβέβαιο μονοπάτι ο εκσυγχρονισμός των MEKO 200HN

Σε αβέβαιο μονοπάτι ο εκσυγχρονισμός των MEKO 200HN

Ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ του Πολεμικού Ναυτικού είναι ένα από τα δυο βασικά προγράμματα που αναμένεται να μας αποδώσουν ικανά πλοία για την Ανατολική Μεσόγειο, κι όχι μόνο. Προέρχονται από μια πολυάριθμη διεθνώς κλάση πλοίων, από τα οποία κανένα δεν έχει αποσυρθεί ακόμη, αλλά ούτε και προβλέπεται να γίνει κάτι τέτοιο για αρκετά χρόνια ακόμη. Ακόμη και τα σχετικά “αποτυχημένα” σχεδιαστικά και μηχανολογικά τουρκικά ΜΕΚΟ 200ΤΝ Track 1 παραμένουν σε υπηρεσία, μετά τις αλλεπάλληλες καθυστερήσεις ναυπηγήσεων νέων πλοίων για το τουρκικό ναυτικό.

ΑΝΑΛΥΣΗ: Εκσυγχρονισμός φρεγατών MEKO200HN, γιατί καθυστερούν οι διαδικασίες;

Οι ΜΕΚΟ 200 είναι αναμφίβολα ένα ισορροπημένο σχέδιο, και ειδικά η ελληνική επιλογή της ΜΕΚΟ 200ΗΝ, μετά τη “θαυματουργή” παρέμβαση των αξιωματικών του ΠΝ, είναι μια εξαιρετική φρεγάτα πολλαπλών ρόλων. Μπορεί να μην έχει SM-2 ή ASTER 30, αλλά παραμένει ισχυρά οπλισμένη και προστατευμένη για το μέγεθός της. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σε ελληνική υπηρεσία το πλοίο έχει 2 αεριοστροβίλους LM2500 (οι αυστραλιανές έχουν μόνο 1), κάτι που την κάνει ταχύτατη και εξαιρετικά ευέλικτη.

Όπως έχουν πει πολλές φορές αξιωματικοί του ΠΝ, είτε εν ενεργεία, είτε εν αποστρατεία, τα πλοία είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Θα ήταν λοιπόν τρομερό λάθος, έως και εγκληματικό, αν δεν τα εκσυγχρονίζαμε και τα αποσύραμε, όπως πολλές φορές έχει ακουστεί τον τελευταίο καιρό. Την ανάγκη εκσυγχρονισμού τους εξήγησαν εξαιρετικά και 4 εν αποστρατεία Ναύαρχοι του ΠΝ, σε πρόσφατη εκδήλωση της ΠΤΗΣΗΣ, που γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τον καθένα μας την κατάσταση αλλά και την επιχειρησιακή αξία των πλοίων.

Δείτε τώρα ΖΩΝΤΑΝΑ το webinar της ΠΤΗΣΗΣ για τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών MEKO

Το πρόβλημα είναι πως τα πλοία αυτά έχουν αλλάξει πολλές φορές ρότα στην πορεία προς τον εκσυγχρονισμό. Από το 2010 το ΠΝ είχε ήδη ξεκινήσει σχετικές μελέτες αλλά το 2015 προχώρησε ο εκσυγχρονισμός των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας Ρ-3Β, και μάλιστα με το τεράστιο ποσό για μνημονιακή περίοδο, των 500 εκατ. ευρώ, ενώ οι ΜΕΚΟ έμειναν εκτός. Ο λόγος ήταν η αλλαγή στην ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, καθώς το 2014 ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ 200ΗΝ ήταν μέσα στα 44 προγράμματα προτεραιότητας, και μάλιστα στην πρώτη πεντάδα με ποσό ύψους 400 εκατ. ευρώ. Τελικά, τα Ρ-3Β ήταν αυτά που προχώρησαν και μάλιστα εξάντλησαν τις χρηματοδοτικές δυνατότητες του ΠΝ για χρόνια.

Το θέμα των ΜΕΚΟ 200ΗΝ επανήλθε πιεστικά το 2017. Τότε όμως, τα λίγα χρήματα του ΥΠΕΘΑ θα πήγαιναν στα F-16V, και για το ΠΝ “περίσσευαν” περίπου 100 εκατ. ευρώ. Μετά από μερικές παλινωδίες μεταξύ προμήθειας παράκτιων NSM ή ακόμη και… Brahmos, τελικά ξεκίνησε συζήτηση για ένα νέο και “περίεργο” πρόγραμμα εκσυγχρονισμού.

Το πρόγραμμα του 2017, έτσι όπως σχεδιάστηκε από το ΠΝ, ήταν μια “πατέντα” ανάγκης, μια λίστα συστημάτων που θα εγκαθίσταντο πάνω στα πλοία, μέσα στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας. Ουσιαστικά, θα αλλάζαμε το απαρχαιωμένο σύστημα διαχείρισης μάχης (CMS) STACOS, τα δυο ραντάρ με ένα νέο 3D, ίσως τα ραντάρ διεύθυνσης βολής, και από εκεί και πέρα, ότι μας… έπαιρνε. Τα συστήματα θα έμπαιναν πάνω στα πλοία με ευθύνη του ΠΝ. Σε αυτό το πρόγραμμα πολλές εταιρείες ήρθαν και προσπάθησαν να πάρουν ένα κομμάτι.

Κυκλοφορεί ένας αστικός μύθος πως οι ΜΕΚΟ 200ΗΝ μπορούν να εκσυγχρονιστούν με 160 εκατ. ευρώ, αυτό όμως δεν ισχύει. Πράγματι, η SAAB μας πρότεινε ένα πακέτο συστημάτων που άθροιζαν περίπου 160 εκατ. ευρώ, αλλά όλα τα άλλα έπρεπε να τα κάνει το ΠΝ, από εγκατάσταση, μέχρι δοκιμές και πιστοποιήσεις. Με λίγα λόγια, όσοι φίλοι θυμούνται την προσφορά της SAAB που πρώτοι είχαμε γράψει, ήταν μια λίστα συστημάτων, τίποτα περισσότερο. Η επίκληση λοιπόν σήμερα μιας προσφοράς του 2019 και με τις τότε δεσμεύσεις, είναι άνευ ουσίας.

ΕΞΕΛΙΞΗ: Η φθηνότερη πρόταση για τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ200ΗΝ έρχεται από τη Σουηδία και υπερκαλύπτει τις απαιτήσεις του ΠΝ! Sea Giraffe και CMS 9LV Mk4 στο Αιγαίο;

Το 2019 είχαμε αλλαγή πορείας στον εκσυγχρονισμό. Καθώς το ΠΝ συζητούσε για αγορά 2 φρεγατών Belh@rra Helleniques μαζί με 4 φρεγάτες MMSC, υπήρξε η εξης ιδέα: Η τότε συζήτηση για τις MMSC συμπεριέλαβε και τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ από τη Lockheed Martin, με βάση την εμπειρία της τελευταίας από την αντίστοιχη εργασία των νεοζηλανδικών MEKO 200 ANZAC. Το συνολικό “πακέτο” θα έφτανε για 4 MMSC και εκσυγχρονισμό των 4 ΜΕΚΟ 200ΗΝ στα περίπου 4 δις ευρώ και θα υλοποιούνταν μέσω διακρατικής συμφωνίας FMS με το Αμερικανικό Ναυτικό. Άλλωστε τα 4+3 ελικόπτερα MH-60R είχαν αγοραστεί, και όλα μαζί θα έκαναν μια συνεκτική πλατφόρμα πάνω στα σκάφη, ενώ τις ανάγκες σε αεράμυνας περιοχής θα κάλυπταν οι 2 φρεγάτες Belh@rra.

Το καλοκαίρι του 2020 όμως είχαμε πολλές εξελίξεις παράλληλα. Η τουρκική απειλή, και η προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων στην Ανατολική Μεσόγειο έληξε με επικράτηση του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά με τεράστιο κόπο και αγώνα. Το ΠΝ έπραξε το καθήκον του, αλλά με υλικό απαρχαιωμένο και ξεπερασμένο απέναντι στην απειλή. Αυτό οδήγησε στην εξαγγελία από τον πρωθυπουργό, ενός προγράμματος ενίσχυσης του Στόλου Επιφανείας με 4 φρεγάτες πολλαπλών ρόλων, τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ 200ΗΝ αλλά και την απόκτηση της περίφημης “Ενδιάμεσης Λύσης”.

Τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους μας. Το ΠΝ επέλεξε να αγοράσει 3 φρεγάτες FDI HN με 32 πυραύλους ASTER 30 έκαστη (αντί για 4) και να αρχίσει τελείως ξαφνικά να ψάχνει για κορβέτες. Ενώ το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ 200ΗΝ οδηγήθηκε πολύ γρήγορα σε δεύτερη μοίρα, μετά το Σεπτέμβριο του 2021 (που αποφασίστηκε η αγορά των FDI HN). Και μάλιστα το ΠΝ άρχισε να μιλά για απόσυρση μιας ΜΕΚΟ, μετατροπή μιας δεύτερης σε εκπαιδευτικό πλοίο, και διατήρηση σε υπηρεσία προσωρινά μόνο δυο πλοίων, χωρίς μείζονες αλλαγές.

Άλλωστε, η γαλλική πρόταση που επελέγη για το ΠΝ, δεν θα μπορούσε να αποδώσει ΜΕΚΟ 200ΗΝ σε ομοιοτυπία με τις FDI HN, καθώς το σύνολο των όπλων των ΜΕΚΟ 200ΗΝ δεν είναι πιστοποιημένα στο SETIS (το CMS των γαλλικών πλοίων).

Ακόμη, ενώ η διαπραγμάτευση για τις Gowind πήγαινε σχετικά καλά και οι Γάλλοι μας έδιναν 4 σκάφη με 1,6 δις (σε βασική έκδοση όμως, ανάλογη της αιγυπτιακής), το ΠΝ άρχισε να σκέφτεται πως θα μπορούσε ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ 200ΗΝ να γίνει μια 5η Gowind. Αυτό θα σήμαινε πως ο Στόλος θα οδηγούνταν σε μια άνευ προηγουμένου συρρίκνωση, μένοντας στα επόμενα χρόνια με μόλις 3 FDI HN και 4 ή 5 Gowind, ενώ οι φρεγάτες MEKO και Standard θα αποσύρονταν σταδιακά, σε μια αντίληψη “λιγότερων αλλά σύγχρονων μονάδων”, σε αυτό που είχε χαρακτηριστεί ως “ένα μικρό ΠΝ”. Το σχέδιο αυτό κατέρρευσε σχετικά γρήγορα, καθώς υπήρξαν μεγάλες αντιδράσεις εντός κι εκτός ΠΝ.

Καταρχάς, με 2-2,2 δις οι 5 Gowind θα έπρεπε να κατασκευαστούν όλες στη Γαλλία, πράγμα αδύνατο από πολιτικής πλευράς. Κατά δεύτερο και σημαντικότερο, με σταδιακή απομείωση σε 7 ή 8 κύρια πλοία επιφανείας, το ΠΝ θα έπρεπε να περιοριστεί στο Αιγαίο, αφήνοντας ΑΟΖ, Κύπρο αλλά και το Καστελλόριζο κυρίως στην ευθύνη της Πολεμικής Αεροπορίας! Η αντίδραση ήταν δριμύτατη από το ΓΕΕΘΑ και το Μαξίμου, οπότε η αρχική άποψη εντός ΠΝ “πρώτα αγορά κορβετών και αν περισσέψει κάτι, τότε κάνουμε περιορισμένο εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ200ΗΝ”, έγινε, μετά τις σχετικές κατευθύνσεις “πρώτα εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ200ΗΝ και μετά κορβέτες”.

ΕΞΕΛΙΞΗ: Τεκτονικές αλλαγές στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του ΠΝ, προτεραιότητα σε MEKO200HN και προσεκτική επιλογή όπλων

Το πρόβλημα ήταν άλλο πλέον. Το ΠΝ είχε από το υπουργείο Οικονομικών ποσό κάπου 5,5 δις ευρώ για ανανέωση του Στόλου. Η δέσμευση των 3,3 δις -με κρατήσεις- για την αγορά των 3 FDI HN είχε αφήσει για τα υπόλοιπα δυο προγράμματα περίπου 2,2 δις. Μάλιστα, είναι κοινό μυστικό πως από το συμβόλαιο των FDI HN έχουν μείνει εκτός σημαντικά “κομμάτια”, όπως η εκτεταμένη σύμβαση υποστήριξης FOS, οι υποδομές πιστοποίησης των ASTER 30, η αγορά των πυραύλων RAM, η αγορά συστήματος ECM, το Link 16, το VTOL UAV, ο ποιοτικός έλεγχος, και άλλα ακόμη που δεν υπάρχει λόγος να τα συζητήσουμε αναλυτικά εκ νέου, αλλά σαφώς θα αυξήσουν το τελικό κόστος της παραγγελίας.

Επίσης, με κατασκευή στην Ελλάδα 2 κορβετών, ένα πρόγραμμα συνολικά 3 σκαφών θα κόστιζε τουλάχιστον 1,5 με 1,6 δις ευρώ (τελικά έχει φτάσει το 1,7 δις και από τους δυο υποψήφιους). Όμως από την εποχή όμως της πρώτης φάσης της “φρεγατιάδας”, ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ200ΗΝ είχε σκαρφαλώσει στο… 1 δις ευρώ, οριακά στα 800 εκατ. υπό προϋποθέσεις. Βέβαια για αυτά τα ποσά το ΠΝ είχε προδιαγράψει μια πλήρη ανακατασκευή, που θα απέδιδε σκάφη ικανά να υπηρετήσουν για τουλάχιστον 20 χρόνια ακόμη, και δεν θα είχαν να ζηλέψουν και πολλά από τις κορβέτες που σχεδιάζονταν να αποκτηθούν.

Έτσι, με το Μαξίμου και το ΓΕΕΘΑ αντίθετο στην ιδέα απόσυρσης έστω και μιας ΜΕΚΟ, το ΠΝ επέστρεψε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με διάφορες εταιρείες. Τελευταίοι στο “παιχνίδι” μπήκαν οι Γερμανοί της ThyssenKrupp Marine Systems (TKMS), που είχαν επανέλθει στην Ελλάδα χάρη στους… Ισραηλινούς! Καθώς ο ισραηλινός όμιλος ΙΑΙ σε μια έξυπνη κίνηση μας προσέφερε την κορβέτα Sa’ar 6, που ουσιαστικά είναι μετεξέλιξη της K130 της TKMS. Έτσι, η TKMS βρέθηκε στο τραπέζι να συζητά με το ΠΝ, όταν το τελευταίο θέλησε και πάλι να ασχοληθεί με τις ΜΕΚΟ 200ΗΝ.

Σημειώνουμε, πως αρχικά για πλήρη εκσυγχρονισμό, και ουσιαστικά για “νέα πλοία”, η Lockheed Martin είχε κοστολογήσει στο 1 δις ευρώ (με τα “πάντα”, από νέα CIWS με πυραύλους και σουίτα ηλεκτρονικού πολέμου Scorpius-N, μέχρι και επιπλέον θωράκιση κέβλαρ αλλά και νέα ανηχοϊκή προστασία στο μηχανοστάσιο). Η αντίστοιχη προσφορά της Babcock ήταν πολύ παραπάνω, στο 1,3 δις ευρώ, αλλά θεωρείται πως εύκολα μπορεί να έπεφτε στα 1 δις ευρώ. Ξαναλέμε, πως στα χρήματα αυτά περιλαμβάνονται μέχρι και πυρομαχικά για τα πολυβόλα (βέβαια και οι πύραυλοι RAM).

Η Babcock επιμένει στην ολοκληρωμένη πρόταση της για AH140 και αναβάθμιση MEKO

Τελικά, η TKMS έδωσε μια πρώτη “τιμή” για εκσυγχρονισμό περίπου στα 500 εκατ. ευρώ, φέρνοντας ανακούφιση στο ΠΝ. Έτσι περίσσευαν και 1,7 δις ευρώ για τις κορβέτες, αλλά και για συμπληρωματικές συμβάσεις στις ΜΕΚΟ 200ΗΝ. Η πρόταση των Γερμανών των 500 εκατ. ευρώ επικοινωνήθηκε στο Μαξίμου, ενώ “διέρρευσε” πως οι Αμερικανοί ήθελαν 1 δις και οι Βρετανοί 800 εκατ. Πως είναι όμως δυνατόν να υπήρχαν τέτοιες διαφορές;

Πολύ απλά, η έκταση των εργασιών (scope of work) που προσέφεραν οι Γερμανοί ήταν πολύ διαφορετική σε σχέση με αυτό των Βρετανών της Babcock και των Αμερικανών της Lockheed Martin. Δηλαδή, αυτά που θα έκαναν οι Γερμανοί ήταν πολύ λιγότερα σε σχέση με αυτά που πρότειναν οι άλλες δυο εταιρείες. Εδώ μάλιστα το ΠΝ “πείστηκε” ότι η TKMS είναι ο ΟΕΜ (Original Equipment Manufacturer-Κύριος Κατασκευαστής) των ΜΕΚΟ 200ΗΝ, ξεχνώντας πως εκσυγχρονισμό τέτοιων σκαφών έχουν κάνει μόνο η Babcock (σε αυστραλιανές και νεοζηλανδικές) και η Lockheed Martin (ως συνεργασία στις νεοζηλανδικές).

Η Babcock εκσυγχρονίζει τις MEKO200 της Νέας Ζηλανδίας. Που είναι το “ρίσκο” στις ελληνικές;

Όμως το ίδιο το γερμανικό ναυτικό έδωσε τις δικές του φρεγάτες F123 να τις εκσυγχρονίσει η… SAAB. Έτσι γεννήθηκαν γρήγορα ανησυχίες πως οι Γερμανοί δεν θα καταφέρουν να ολοκληρώσουν ούτε καν τις διαπραγματεύσεις με το δικό μας Ναυτικό. Άλλωστε η εγχώρια εμπειρία από εκσυγχρονισμό της TKMS είναι μάλλον πικρή, όταν η αντίστοιχη εργασία στο υποβρύχιο “Ωκεανός” (για να πάρει και σύστημα αναερόβιας πρόωσης) στοίχισε τελικά σχεδόν όσο ένα καινούργιο υποβρύχιο 214ΗΝ. Τελικά ζητήθηκαν νέες προσφορές με το ίδιο scope of work, αλλά πάλι οι Γερμανοί κατόρθωσαν να είναι φθηνότεροι από τους άλλους δυο διεκδικητές του εκσυγχρονισμού. Αλλά πλέον, LM & Babcock αντελήφθησαν πως μάλλον είναι “ανεπιθύμητες” από το ΠΝ, και έπαψαν να ασχολούνται.

ΕΞΕΛΙΞΗ: Οι Αμερικανοί επιστρέφουν, προσφέρουν εκσυγχρονισμό MEKO200HN, LCS και νέες HF2

Βέβαια, η αρχική γερμανική προσφορά ήταν ελάχιστα φθηνότερη από τους άλλους δυο, περίπου κατά 20 εκατ. ευρώ. Αλλά έτσι κατάφεραν να παραμείνουν σε διαπραγμάτευση με το ΠΝ. Βέβαια, αξιωματικοί του ΠΝ έχουν πλέον εξαιρετική γνώση των υποσυστημάτων (το θέμα απασχολεί το Ναυτικό εδώ και 10 έτη, ενώ υπάρχει και μεγάλη εμπειρία από την αξιολόγηση του προγράμματος των φρεγατών), οπότε κατάφεραν να μειώσουν σημαντικά τα κόστη στις συνεχόμενες συζητήσεις. Αλλά και πάλι, αθροιστικά το πρόγραμμα των κορβετών και των ΜΕΚΟ 200ΗΝ ξεπερνά τα 2,5 δις ευρώ, άρα πάνω από όσα μπορούν διατεθούν από το υπουργείο Οικονομικών, ενώ ξεκίνησαν οι σημαντικές εκπτώσεις σε διάφορα υποπρογράμματα.

Για παράδειγμα, υπάρχει συζήτηση για τις ΜΕΚΟ να μείνει εκτός εκσυγχρονισμού η αναβάθμιση του πυροβόλου Mk45 της BAe Systems των 5 ιντσών. Επίσης, δεν γίνεται πλέον συζήτηση για την αναβάθμιση των CIWS Phalanx, που επίσης είναι ένα σημαντικό ποσό. Προφανώς κι εγκαταλείφθηκε και το ενδεχόμενο εγκατάσταση εκτοξευτή RAM πάνω από το ελικοδρόμιο, στη θέση του πρυμναίου Phalanx. Αν και το κόστος είναι σχετικά μικρό, περίπου 15 εκ. ανά εκτοξευτή, πάλι δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν αυτά τα χρήματα εντός του πιεσμένου προϋπολογισμού. Υπενθυμίζουμε πως το 2021 χάθηκε μια σημαντική ευκαιρία για αγορά σε πολύ καλή τιμή 4 μεταχειρισμένων αλλά πλήρως ανακατασκευασμένων RAM. Δεν χρειάζεται να πούμε ξανά για το θέμα του συστήματος ECM, που όμως έχει επανέλθει πρόσφατα στη συζήτηση με εντολές της νέας ηγεσίας του ΠΝ.

EMZ MEKO 200HN: το πρόγραμμα του 2019 με αναγωγή στο σήμερα

Η TKMS βασίζεται πάνω στην ικανή Thales Netherlands για την υλοποίηση του προγράμματος, αν και οι δυο εταιρείες δεν έχουν και τις καλύτερες των συνεργασιών. Όπως γράψαμε και παραπάνω, υπάρχει αγωνία εντός του ΠΝ για τον ανάδοχο και τη δυνατότητά του να επιτελέσει εντός χρονοδιαγράμματος τα συμφωνηθέντα (που ακόμη δεν έχουν περάσει καν σε σύμβαση). Θέμα επίσης είναι, πως τελικά, για να γίνει ένας αξιοπρεπής εκσυγχρονισμός, το ποσό που θα χρειαστεί θα φτάσει ίσως τα 800 εκατ. ευρώ, για να έχουμε πλοία πολλαπλών ρόλων.

Οπότε αυτή τη στιγμή, υπάρχουν τα εξής σοβαρά θέματα, στη γερμανικο-ολλανδική πρόταση για τις ΜΕΚΟ 200ΗΝ (εκτός της έλλειψης εμπειρίας):

  1. Έχει μείνει εκτός του προγράμματος η αναβάθμιση του πυροβόλου Mk45 αλλά και των Phalanx σε επίπεδο 1Β (το ελάχιστο είναι αυτό, δεν συζητάμε καν για εγκατάσταση RAM όπως προέβλεπε πχ η LM). To σύνολο αυτών των δυο υποπρογραμμάτων είναι περίπου 180 εκατ. ευρώ. Πρέπει να τονιστεί πως η αναβάθμιση Mk45 & Phalanx δεν είναι προαιρετική, είναι υποχρεωτική, αλλιώς το πυροβόλο και τα Phalanx δεν θα μπορούν να συνεργαστούν πλήρως με το CMS TACTICOS.
  2. Δεν έχει αποσαφηνιστεί τι θα γίνει με το sonar. Αν δηλαδή θα αντικατασταθεί (π.χ. με CAPTAS-2), ή θα εκσυγχρονιστεί το υπάρχον.
  3. Το σύστημα ESM που πρότεινε η Thales σε πρώτη φάση, δεν καλύπτει το ΠΝ. Πριν ρωτήσουν οι αναγνώστες μας για το ECM, δηλαδή για τους ηλεκτρονικούς παρεμβολείς, θα πούμε πως πρώτα πρέπει να ξανασχεδιαστεί από την αρχή, μιας και το ΠΝ θέλει μια αποδοτική σουίτα ηλεκτρονικού πολέμου που να έχει και σοβαρό ESM αλλά και ECM. Αλλά το ESM προηγείται…

Με λίγα λόγια, τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά, ούτε είμαστε πολύ κοντά σε μια λύση. Η “εκπαραθύρωση” της βρετανικής και αμερικανικής πρότασης, μπορεί να έλυσε προβλήματα (μειώθηκε ο “κίνδυνος” να έρθουν μεταχειρισμένες LCS ή Type 23 στο ΠΝ, που δεν επιθυμούν κάποιοι), αλλά άφησε τους Γερμανούς μόνους και χωρίς ανταγωνισμό. Η νέα ηγεσία σε αυτή τη φάση έχει ενημερωθεί για όλα τα νέα δεδομένα. Αυτό που μένει είναι τα δεδομένα αυτά να τεθούν υπόψη της πολιτικής ηγεσίας προκειμένου να υπάρχει μια ολοκληρωμένη εικόνα για τη κάθε επιλογή και τις προεκτάσεις της, πριν ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις.

Η Τουρκία αναθεωρεί το χρονοδιάγραμμα εκσυγχρονισμού των MEKO 200;

- Advertisment -

Το Σχόλιο της Ημέρας

Ανάγκη για νέα υποβρύχια για το Πολεμικό Ναυτικό, γαλλικά, γερμανικά, σουηδικά, οτιδήποτε!

Η ιδέα για το σημερινό μας άρθρο προέκυψε μετά την είδηση πως η Ολλανδία θα αγοράσει νέα υποβρύχια από τη Γαλλία, από τη Naval...
- Advertisment -

Κύριο Άρθρο

MH-60R «Romeo»: Θα γίνουν κυνηγοί των τουρκικών υποβρυχίων 214TN

Ο Ανθυποβρυχιακός Πόλεμος-ASW (Anti Submarine Warfare) είναι μια κρίσιμης σημασίας ικανότητα που εκπληρώνεται από πολλαπλά μέσα της Ναυτικής Αεροπορίας. Στις ΗΠΑ αλλά και σε...
- Advertisment -

Διάφορα

- Advertisment -