Το Ταχύ Περιπολικό Κατευθυνομένων βλημάτων (ΤΠΚ) ΜΥΚΟΝΙΟΣ (P22) του ΠΝ βρίσκεται στην τελική φάση δοκιμών εν πλω που είχαν ξεκινήσει στο τέλος του καλοκαιριού και συνεχίστηκαν τον Σεπτέμβριο και προ της επιστροφής του σε υπηρεσία μετά από επτά σχεδόν χρόνια από το περιστατικό της φωτιάς που ξέσπασε στο σκάφος τον Ιανουάριο του 2010.
Να υπενθυμίσουμε ότι το ΜΥΚΟΝΙΟΣ είχε τότε μόλις ολοκληρώσει το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του (που είχαν υποστεί όλες οι LA COMBATTANTE IIIΑ κλάσης ΛΑΣΚΟΣ) στα Ναυπηγεία Ελευσίνας τον Οκτώβριο του 2009 και το περιστατικό με την φωτιά συνέβη στις 4 Ιανουαρίου 2010 τον Ναύσταθμο Κρήτης στη διάρκεια εργασιών με οξυγονοκοπή στο μηχανοστάσιο. Προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές (συμπεριλαμβανομένης και της πλήρους καταστροφής του Κέντρο Πληροφοριών Μάχης) και το σκάφος παρέμεινε σε «διοικητικό παροπλισμό» έως και το 2014 με το ερώτημα της απόσυρσης (με προσπορισμό απαρτίων) ή της επισκευής.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι επανειλημμένα πορίσματα επιτροπών έβγαζαν στο σκάφος ως ΠΟΕ (Πέραν Οικονομικής Επισκευής) λόγω του υψηλού κόστους. Το ΤΠΚ θα είχε αποσυρθεί κάτω από άλλες συνθήκες, αλλά την κατάσταση έσωσε η μεγάλη ανάγκη για μονάδες επιφανείας και η διαθεσιμότητα την περίοδο εκείνη απαρτίων που είχαν εξασφαλιστεί από την Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα από τις φρεγάτες κλάσης «S» που απέσυρε το Ναυτικό τους. Αυτό αποτέλεσε το κρίσιμο στοιχείο της μετατροπής των πορισμάτων ΠΟΕ ενώ το κόστος μειώθηκε παραπάνω (…«μαγειρεύτηκε» αν θέλετε κατά τις πάγιες βέβαια στρατιωτικές πρακτικές) με ενσωμάτωση εργασιών από την Υπηρεσία (που δεν κοστολογείται με «εμπορική αξία») αλλά και -όπως αναφέρουν πηγές- με εγγραφή κάποιων εργασιών κάτω από άλλα προγράμματα επισκευών και συντήρησης (και πάλι κατά… πάγια τακτική). Επιπλέον φαίνεται ότι εξαντλήθηκε και μεγάλο μέρος από τα αποθέματα ανταλλακτικών που υπήρχαν για την κλάση (και επειδή είναι μάλλον απίθανο ότι αντικαταστάθηκαν αυτό θα έχει συνέπειες στις διαθεσιμότητες, πέραν του γεγονότος ότι το «φράνκενστάιν» ΤΠΚ θα είναι δύσκολο να υποστηριχθεί σε βάθος χρόνου).
Τέλος πάντων το σκάφος απέκτησε υποδομές τύπου TACTICOS, συμπεριλαμβανομένου και συστήματος ελέγχου βολής Harpoon και έτσι εξοπλίστηκε με τα αμερικανικής κατασκευής βλήματα. Οι Harpoon προέρχονται βέβαια από το απόθεμα του ΠΝ που ουσιαστικά μοιράζει τα διαθέσιμα βλήματα όπου… υπάρχουν ανάγκες. Έτσι εκτός του ΜΥΚΟΝΙΟΣ (4 ή… μόλις 2) Harpoon αποκτούν και τα 5 ΤΠΚ LA COMBATTANTE IIIΒ. Αντίθετα τα τρία υπόλοιπα ΤΠΚ LA COMBATTANTE III (Α) αποκτούν (4 ή 2;) ΜΜ40 Βlock2 προερχόμενα από τα αποθέματα της κλάσης ΡΟΥΣΣΕΝ που ανταλλάσσει τα βλήματα των ΤΚΠ της κλάσης με ΜΜ40 Βlock2.
(Φωτογραφία αρχείου)
Αφού δεν το κάνανε περιπολικό με πενηντάρια πάλι καλά.
Με την φρεγάτα που είχε αρπάξει φωτιά πρόσφατα κανά νεότερο;
Ποσο ομορφοτερο και χρησιμοτερο θα ηταν με εναν μκ-13 στη θεση του πισω οτο/μελαρα&των τορπιλοσωληνων…
Mk13 δεν εννοείτε βέβαια τον εκτοξευτή Standard;
Οχι λαθος μου! Τους μκ-29 των S ηθελα να γραψω….
Η υποδομή των RIM-7 (μην ξεχνάτε ότι είναι SARH και απαιτούν καταυγαστήρες) είναι αδύνατον να χωρέσει σε τέτοιο μικρό σκάφος. Υπάρχουν άλλα συστήματα ΑΑ που είναι πιό κατάλληλα. Δυστυχώς θέλουν χρήματα…
Ποσα απαρτια από τις φρεγάτες κλάσης «S» των ΗΑΕ ηταν κοινα ή εστω συμβατα με τα εκσ. Combatattante IIIA περα απο τα Οτο Μελαρα , το ΣΔΒ των Harpoon του Μυκονιου και τους εκτοξευτες αντιμετρων? Αφου το κοστος επισκευης εκτιμηθηκε τοσο υψηλο αρχικα και φυσικα θα υπηρχε ελλειψη των συγχρονων ανταλλακτικων του εκσυχρονισμου , γιατι δεν χρησιμοποιησαν εξ’αρχης το στοκ απο τον αρχικο ηλεκτρονικο κλπ εξοπλισμο που αφαιρεθηκε κατα τον εκσυγχρονισμο των 4 “Λασκος” , ωστε να μετατρεψουν τον Μυκόνιο ουσιαστικα στο 6ο Combattante IIIB , χωρις κοστος υλικων, επισης με Χαρπουν και κυριως χωρις να περασουν 7 ολοκληρα χρονια?