H αποκάλυψη την Κυριακή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και το Βασίλη Νέδο πως το ΠΝ έχει στα χέρια του πρόταση από τη Γερμανία για φρεγάτες ΜΕΚΟ Α300. Η αλήθεια είναι πως αρκετοί περίμεναν (κι εμείς ανάμεσα σε αυτούς) τη γερμανική πρόταση. Οι Γερμανοί, είχαν ήδη εμφανιστεί από την περασμένη Άνοιξη, σε κάποιες διερευνητικές επαφές. Η ΜΕΚΟ Α200 είναι ένα πλοίο πολύ επιτυχημένο, με πωλήσεις σε τρία κράτη μέχρι σήμερα, με 12 συνολικά παραγγελίες. Χωρίς αμφιβολία, η ΜΕΚΟ Α200 είναι το δεύτερο πιο καλοπουλημένο πλοίο της κατηγορίας μετά τις LCS/MMSC, με 4 φρεγάτες να υπηρετούν στη Νότια Αφρική, 2 στην Αλγερία και 6 υπό παράδοση στην Αίγυπτο. Το πλοίο, άμεσος απόγονος των ΜΕΚΟ, της πιο επιτυχημένης κλάσης φρεγατών της Γερμανίας, αν όχι γενικά, με 82 πλοία (!) κατασκευασμένα, καθώς είναι μια εξαιρετική σχεδίαση με δυνατότητες διαμόρφωσης κατά τις ανάγκες του πελάτη.
Η ΜΕΚΟ Α200 έχει προταθεί στο ΠΝ. Οι Γερμανοί ήρθαν με περισσότερες της μια προτάσεων. Στη βασικότερη, και χαμηλότερου κόστους, προσφέρεται η ΜΕΚΟ Α200. Στην πρόταση όμως που έχει φτιαχτεί για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του ΠΝ για ένα Νέο ΠΝ, η πρόταση είναι αναμφίβολα δυνατή, προκειμένου να μπορέσει να αντιπαρατεθεί με τον ισχυρό ανταγωνισμός της Belh@rra Hellenique, Sigma 11515, Arrowhead 140, MMSC-HN, και ίσως και της F110. Έτσι, η πρόταση σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε ήδη αναφέρει, αφορά τις ΜΕΚΟ Α300, κι όχι τις ΜΕΚΟ Α200 (στη “μεγάλη” πρόταση, που περιλαμβάνονται και 2 υποβρύχια 214ΗΝ ή 2 209/1200 ΑΙΡ).
Είναι απολύτως λογικό να υπάρχουν απορίες για την “περίφημη” ΜΕΚΟ Α300. Κι εμείς τις έχουμε, καθώς δεν υπάρχει σαφής αναφορά στο site της εταιρείας για τέτοιο μοντέλο, καθώς ποτέ δεν έχει πωληθεί κάποια ΜΕΚΟ Α300, ούτε υπάρχει αναφορά για το μοντέλο Α300 κάπου. Η μόνη αναφορά εκτός της MEKO A200, είναι η Α100. Αν και θα περίμενε κάποιος ένα μικρότερο πλοίο, η MEKO A100 έχει μέγεθος από 2700 μέχρι 3000 τόνους, τη στιγμή που η ΜΕΚΟ Α200 είναι “μόλις” 3700 τόνους. Τι συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε για την ΜΕΚΟ Α300 από αυτό το στοιχείο;
Καταρχάς ας δούμε τι άλλες “σύγχρονες” ΜΕΚΟ έχουν φτιάξει οι Γερμανοί, ή μάλλον έχουν προτείνει να κατασκευάσουν. Η πρόσφατη παραγγελία του βραζιλιανικού ναυτικού βασίζεται στη ΜΕΚΟ Α100. Η κλάση Tamandaré έχει σαν βάση το μικρό “σκαρί” της Α100, αλλά το εκτόπισμα θα φτάσει τους 3500 τόνους (!). Συνεπώς, βλέπουμε πως η Α100 με την Α200 έχουν πραγματικά μικρή διαφορά στο εκτόπισμα, ενώ και οι δυο έχουν το ίδιο μήκος. Συνεπώς, η διαφορά μεταξύ Α100 και Α200 δεν σημαίνει και διπλασιασμό του εκτοπίσματος.
Η ΜΕΚΟ προσφέρθηκε στο Αυστραλιανό Ναυτικό, αλλά επιλέχθηκαν τελικά οι βρετανικές Type 26. H έκδοση ΜΕΚΟ Α400 για το Αυστραλιανό Ναυτικό ήταν μια πολύ μεγαλύτερη ΜΕΚΟ, αλλά τελικά η Hunter Class βασίστηκε στο σχέδιο της BAe Systems και της Type 26. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για την φρεγάτα, καθώς στην τελική επιλογή προχώρησαν μονάχα τρία σχέδια, και η ΜΕΚΟ δεν ήταν μέσα σε αυτά.
Βέβαια, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως η MEKO A400 δεν είναι άλλη από την F125, που υπηρετεί στο Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό. Απλά, το πλοίο είναι πολύ καλά εξοπλισμένο σε σχέση με τον light οπλισμό της F125 Baden-Württemberg. Η Αυστραλία όμως δεν ενδιαφέρθηκε περισσότερο, παρά το γεγονός ότι η ΜΕΚΟ Α200 αλλά και η F125 είναι υπαρκτά και επιτυχημένα σχέδια. Η επιλογή της Type 26 έγινε ανάμεσα σε τελικούς διεκδικητές που μέσα σε αυτούς ΔΕΝ περιέλαβαν την Type A400.
Μια άλλη περίπτωση εμφάνισης προηγμένης ΜΕΚΟ Α200 (δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η πρώτη ΜΕΚΟ Α200, η Valour Class της Νότιας Αφρικής είναι ήδη 20+ ετών σχεδίαση), είναι η συμμετοχή της TKMS στο διαγωνισμό της FFGX. Εκεί, η TKMS είχε φέρει την ΜΕΚΟ Α200, κι όχι ένα μεγαλύτερο πλοίο όπως η F125/A400. Δεν γνωρίζουμε αν το πλοίο αυτό θα μπορούσε να προσφέρει την τοποθέτηση του EASR (AN/SPY-6) της Lockheed Martin (από τις μακέτες δεν γίνεται κάτι τέτοιο αντιληπτό), καθώς το σχέδιο που είχαν παρουσιάσει οι Γερμανοί δεν προέβλεπε την τοποθέτηση ενός ραντάρ όπως το TRS-4D Fixed Panel (όπως η F125), αλλά όπως το TRS-4D rotator (αντίστοιχο των ΜΕΚΟ Α200). Πάντως, οι Αμερικανοί είχαν καταστήσει σαφές πως επιθυμούσαν το EASR, συνεπώς για να το προσφέρουν οι Γερμανοί, υπήρχε η δυνατότητα.
Βέβαια, θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς για την “νέα ελληνική” ΜΕΚΟ. Και μόνο ο χαρακτηρισμός ΜΕΚΟ Α300 δίνει την αίσθηση πως η πρόταση για την Ελλάδα είναι ένα πλοίο μεγαλύτερο από αυτό που προτάθηκε στο USN, και σίγουρα κινείται προς την άνω κλίμακα, και όχι προς την κάτω (που κινείται η Α100). Δεν περιμένουμε όπως πως οι Γερμανοί θα “χάλαγαν” την πολύ καλή συνταγή της ΜΕΚΟ Α200, προτείνοντας ένα πλοίο που δεν υπάρχει, ή πως το πλοίο αυτό θα έχει σχέση με την -πανάκριβη- F125/A400. Το πιθανότερο είναι να πρόκειται για ένα πλοίο κοντά στην Α200, αλλά με δυνατότητα να πάρει ένα ραντάρ σαν το TRS-4D Fixed Panel ή σαν το EASR/SPY-6.
Έτσι η TKMS θα μπορούσε να σταθεί απέναντι σε προτάσεις σαν την Belh@rra (SeaFire) ή την SIGMA 11515 (APAR2/NS200). Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι έχουν στο μυαλό τους οι Γερμανοί, αλλά σίγουρα δεν θα εμφανιζόντουσαν σε μια διαδικασία μόνο για να χάσουν. Η Α300 θα πρέπει να μπορεί να είναι ικανή όπως οι ανταγωνιστές, ενώ λογικά θα διατηρεί και το σύστημα CODAG-WARP (COmbined Diesel And Gas turbine-WAter jet and Refined Propellers) που δίνει υψηλή ταχύτητα στο πλοίο. Έτσι, θα μπορεί να σταθεί απέναντι σε ένα βασικό πλεονέκτημα της MMSC-HN. Θεωρούμε δεδομένο πως το πλοίο θα έχει έρθει με TACTICOS, πυροβόλο 127 χιλιοστών (VULCANO;), φυσικά Mk41 και δυνατότητα φιλοξενίας ενός MH-60R. Το ραντάρ, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση θα μπορούσε να είναι είτε το TRS-4D rotator ή fixed panel.
