Στις 26 Μαρτίου 2010, η νοτιοκορεατική κορβέτα ROKS Cheonan (PCC-772), κλάσης Pohang, βυθίζεται μυστηριωδώς κατά τη διάρκεια περιπολίας της κοντά στο νησί Baengnyeong κοντά στα σύνορα με τη Βόρεια Κορέα αλλά σαφώς εντός των χωρικών υδάτων της Νότιας. Μια έκρηξη συγκλόνισε το σκάφος, που κόπηκε στα δύο και βυθίστηκε. Από το πλήρωμα των 104 επιβαινόντων, οι 58 διασώθηκαν από πολεμικά πλοία και σκάφη της ακτοφυλακής ενώ 46 παραμένουν (επίσημα) αγνοούμενοι.
Μετά από έρευνες του νοτιοκορεατικού ναυτικού αλλά και ανεξάρτητης διεθνούς επιτροπής Αμερικανών, Καναδών, Βρετανών και Σουηδών εμπειρογνωμόνων, το συμπέρασμα είναι πως η έκρηξη οφειλόταν σε τορπίλη βορειοκορεατικού υποβρυχίου-νάνου τύπου ‘Yeono’. Η Βόρεια Κορέα δεν το παραδέχτηκε αρχικά αλλά μετά δήλωσε ότι το πλοίο είχε παραβιάσει τα χωρικά της ύδατα και βυθίστηκε από δολιοφθορά βατραχανθρώπων της που κολύμπησαν μέχρι το σημείο.
Οι κορβέτες ‘Pohang’ είναι σκάφη εκτοπίσματος 1.200 τόνων, έχουν βαρύ οπλισμό πυραύλων Harpoon, δύο πυροβόλων Oto-Melara των 3 ιντσών (76 mm), δύο Oto-Brenda των 40 mm, Α/Υ τορπίλες και βόμβες βυθού.
Έρευνες της Νοτίου Κορέας μέσα στα επόμενα χρόνια απέδειξαν ότι οι βορειοκορεατικοί ισχυρισμοί ήταν αβάσιμοι και εξωφρενικοί. Λεπτομερής έρευνα του βυθού αποκάλυψε θραύσματα και πτερύγια τορπίλης υποβρυχίου βάρους 1,7 τόνων και εκρηκτικής κεφαλής 250 κιλών, όμοιας με αυτής που χρησιμοποιούν τα υποβρύχια-νάνοι της Πυονκγιάνκ ενώ πληροφορίες αποκάλυψαν ότι στολίσκος τέτοιων μικρών υποβρυχίων με τη συνοδεία πλοίου υποστήριξης απέπλευσε λίγες μέρες πριν το περιστατικό και επέστρεψε στο λιμάνι του λίγο μετά.
Όσο για τους λόγους της εσκεμμένης αυτής πράξης βίας, που θα είχε τον κίνδυνο να προκαλέσει ολόκληρο πολεμικό επεισόδιο, μόνο υποθέσεις μπορούν ακόμα να γίνουν. Μια από αυτές αναφέρει ως αιτία την εκδίκηση, αφού στα ίδια νερά -που η Πιονγκγιάνγκ θεωρεί δικά της- είχαν προηγηθεί πολλά επεισόδια με το τελευταίο, τον Νοέμβριο πριν το περιστατικό, να αφήνει ένα βορειοκορεατικό περιπολικό πλοίο στις φλόγες.
Μια άλλη θεωρία, θέλει την Βόρεια Κορέα να παίρνει ένα υπολογισμένο ρίσκο μέσα στο πλαίσιο του 50ετούς τότε ψυχρού πολέμου μεταξύ των δύο Κορεών για να διασπείρει τον τρόμο και την αμφιβολία δείχνοντας ποιός έχει το πάνω χέρι στα νερά αυτά.
Δεδομένου ότι η Βόρεια Κορέα είναι ένα περίεργο υβρίδιο σοσιαλιστικής δικτατορίας με στοιχεία οικογενειακής κληρονομικής μοναρχίας και λατρείας του ηγέτη, είναι λογικό να μην μπορούμε να απαντήσουμε με βεβαιότητα αυτά τα ερωτήματα, καθώς κανένα σύγχρονο κράτος δεν λειτουργεί με τέτοιους ασταθείς όρους γεωπολιτικής δράσης.
