*Προφανώς εμπνευσμένος από το γνωστό μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο τίτλος αρχικά γράφτηκε ως “Άμυνα στα χρόνια της Κρίσης” αλλά η Κρίση είναι ένα μόνο από τα προβλήματα της Άμυνας στην Ελλάδα.
Η Άμυνα μιας χώρας είναι από τους σημαντικότερους λόγους ύπαρξης ενός κράτους. Το κράτος ως ανθρώπινος οργανισμός υπάρχει και διαθέτει εξουσίες για να φροντίζει -μεταξύ άλλων πραγμάτων εξίσου σημαντικών- να παρέχει ασφάλεια στους πολίτες του από κάθε εξωτερική απειλή.
Μεταξύ των προτεραιοτήτων της Πολιτείας, η ασφάλεια του εσωτερικού, η καλή διαχείριση του εμπορίου και των εργασιακών σχέσεων, η εκπαίδευση των νεαρών πολιτών, η καταβολή των συντάξεων των πρεσβυτέρων και η χάραξη στρατηγικής στην Οικονομία, στις Εξωτερικές σχέσεις και η εκτέλεση μεγάλων δημοσίων έργων για τη διευκόλυνση όλων των παραπάνω, η Άμυνα πρέπει να τηρείται πάντα με ορίζοντα δεκαετίας και παραπάνω, να χρηματοδοτείται επαρκώς για να έχει τα μέσα να πετύχει τους στόχους της και να συντονίζει τους στόχους αυτούς με την κατάσταση της Οικονομίας και τις εξωτερικές σχέσεις, των οποίων είναι άμεση συνέχεια.
Ένα υγιές Έθνος μεγαλουργεί μόνο σε συνθήκες οικονομικής ευμάρειας και η ισχύς του, οικονομική και πραγματική, του δίνει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να χαράξει στόχους και στις εξωτερικές του σχέσεις, στόχους ευρύτερους και τολμηρότερους. Η Άμυνα, συνεπώς, και η ασφάλεια που εμπνέεται στον πληθυσμό είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη τόσο στον οικονομικό τομέα όσο και στον πολιτικό.
Η πρόταση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας για τον Στρατιώτη του Μέλλοντος
Η έκπτωση της Άμυνας από τις προτεραιότητες των τελευταίων κυβερνήσεων έχει φέρει την κατάσταση στην Ελλάδα σε εξαιρετικά δυσάρεστη θέση. Η οργάνωση και συντήρηση ενός μεγάλου οργανισμού ανθρώπινων και υλικών πόρων, όπως οι Ένοπλες Δυνάμεις, απαιτεί σοβαρό και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Οι διαδοχικές μειώσεις της θητείας των στρατευσίμων αφενός και του προϋπολογισμού αμύνης αφετέρου αφαίρεσαν όλα τα στοιχεία ενός σχεδιασμού από τους επιτελείς.
Ας είμαστε ειλικρινείς, τουλάχιστον προς τον εαυτό μας. Η μείωση της θητείας και η δραματική περικοπή του αμυντικού προϋπολογισμού, αφενός στέρησε το στράτευμα από στελέχη για να πυκνώσουν τις μονάδες και αφετέρου τίναξε στον αέρα κάθε σκέψη ανανέωσης τόσο του επαγγελματικού προσωπικού όσο και των μέσων τους, μια διαδικασία που απαιτεί συνέπεια και συνέχεια χρηματικής στήριξης για να ολοκληρωθεί. Αυτός είναι ο λόγος που κάθε προσπάθεια σοβαρής αναδιοργάνωσης των Ενόπλων Δυνάμεων αποτυγχάνει και κανένα σοβαρό εξοπλιστικό πρόγραμμα δεν έχει πραγματοποιηθεί εδώ και μια εικοσαετία.
Η διαρκής, ωστόσο, υποχρηματοδότηση της Άμυνας στην Ελλάδα τα τελευταία 15 χρόνια έχει ξεπεράσει κάθε καλώς εννοούμενη “περίοδο κάμψης”. Η θητεία μειώθηκε χαμηλώνοντας το επίπεδο επάνδρωσης των μονάδων από στρατευσίμους αλλά οι διαγωνισμοί πρόσληψης συμβασιούχων (Επαγγελματιών Οπλιτών με σύμβαση έργου ορισμένου χρόνου λίγω ετών) δεν έγινε. Οι μονάδες παρέμειναν υποστελεχωμένες, οι ελάχιστοι στρατεύσιμοι “λιώνουν” στις καθημερινές υπηρεσίες, μηχανήματα και συστήματα οργάνωσης που θα ελάφρυναν το έργο τους δεν αποκτήθηκαν και δεν δόθηκε η εντύπωση πως έγινε ποτέ προσπάθεια να αποκτηθούν και το υλικό… Όταν συζητάμε μέσα στο 2020 για το πώς να αναβαθμίσουμε τα Μ-113 κατασκευής του 1960 ή τα Steyr της ίδιας εποχής μάλλον έχουμε χάσει την μπάλα.
Η κατάσταση μέσα στα επόμενα χρόνια δεν φαίνεται πως θα βελτιωθεί θεαματικά. Είναι λοιπόν απαραίτητο να ζήσουμε και να προϋπολογίσουμε τα χρόνια μιας Άμυνας που οι πόροι θα είναι λιγοστοί και καταστάσεις δεκαετιών του 1970, του 1990 και του 2000 δεν θα επιστρέψουν. Τί θα μπορούσαμε να κάνουμε με έναν προϋπολογισμό που είναι κλάσμα των “χρυσών ετών” ; Πολλά, με κατάλληλη και προσεκτική ιεράρχιση των προτεραιοτήτων της Άμυνας και αναγκαστικά σημαντικές δομικές αλλαγές στο δόγμα και στον τρόπο οργάνωσης και τακτικής των μονάδων.
Ας δούμε μερικά μέτρα που θα μπορούσε να θέσει το ΓΕΕΘΑ ως αρχές στη χάραξη της μελλοντικής στρατηγικής του:
Κλαδικές προτεραιότητες
Όταν ο προϋπολογισμός είναι μικρός οι επιλογές είναι συγκεκριμένες: μπορείς να τον μοιράσεις ισόποσα με τρόπο που κανένας δεν θα μείνει ικανοποιημένος ή να δώσεις προτεραιότητα σε κάποιον κλάδο, αναγνωρίζοντας πως η δράση του είναι η πιο σημαντική.
Αυτός ο κλάδος είναι η Πολεμική Αεροπορία, χωρίς την οποία, ούτε ο κατά θάλασσαν ούτε ο κατά ξηράν αγώνας μπορούν να διεξαχθούν χωρίς η εχθρική αεροπορία να σαρώσει τις δυνάμεις σου. Η Πολεμική Αεροπορία λαμβάνει κάποια προτεραιότητα σήμερα, είναι γεγονός, αλλά χωρίς απόδοση. Ο κορμός των μαχητικών δεν έχει ακόμα εκσυγχρονιστεί, πρόγραμμα νέου μαχητικού δεν βλέπουμε στον ορίζοντα και οι υποστηρικτικές υπηρεσίες (Ηλεκτρονικός Πόλεμος, Έγκαιρη Προειδοποίηση, Εναέριος Ανεφοδιασμός) και τα νέα όπλα δεν προωθούνται. Η ΠΑ δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει τον παλιό στόχο για οροφή 300 μαχητικών για την άμυνα του Αιγαίου και σήμερα προσπαθεί απλά για το καλύτερο με τα μέσα που έχει.
Μια ισχυρή αεροπορία θα δώσει το συγκριτικό πλεονέκτημα στο Γενικό Επιτελείο αλλά αυτό σημαίνει πως οι άλλοι δύο κλάδοι θα πρέπει να περιοριστούν τόσο σε πόρους και μέσα όσο και σε αριθμούς. Το μέλλον μιας αεροπορίας 250 μαχητικών με στόλο 30 πολεμικών ή στρατό ξηράς 50,000 ατόμων ή και λιγότερων δεν θα πρέπει να μας ξενίζει.
Σειρά πολεμικών πλοίων ALS, το Ελληνικό Εθνικό Πλοίο για τον 21ο αιώνα
Κτιριακός εξοπλισμός και οργάνωση
Μια διακλαδική απαίτηση, η κατάσταση των κτιρίων που στεγάζονται τα μέσα, οι άνθρωποι και οι υπηρεσίες, υποφέρουν διαρκώς από κακή συντήρηση, συχνά δεν προστατεύουν από τα στοιχεία της φύσης (ζέστη, κρύο, βροχή) και κοστίζουν πολύ στη συντήρηση και επισκευή. Δεν είναι ασυνήθιστο, οι τοπικοί διοικητές να καλούν στρατιώτες που ισχυρίζονται ότι έχουν τεχνικές γνώσεις (ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, σοβατζής) τους οποίους εξαιρούν από καθήκοντα σκοπού και ασκήσεων μόνο και μόνο για να εκτελούν επισκευές και συντήρηση στα κτίρια του στρατοπέδου τους.
Το τελευταίο είναι γεγονός και δεν είναι μομφή για τους αξιωματικούς που θέλουν τους στρατιώτες τους να ζουν σε κτίρια με αξιοπρεπείς συνθήκες έχοντας απαυδίσει πια από τα ελάχιστα χρήματα που διαθέτει η υπηρεσία για επισκευές κτιρίων που ξεπερνούν σε ηλικία το άθροισμα του διοικητή και του στρατοπεδάρχη αλλά καταδεικνύει πως η συντήρηση κτιρίων 70 και 100 ετών (και υπάρχουν και παλιότερα) δεν αποδίδει. Τα κτίρια είναι παλιά, ενεργοβόρα, κοστοβόρα και η συντήρησή τους από ανειδίκευτο προσωπικό έχει κοστίσει ακόμα και ζωές.
Ένα άλλο κεφάλαιο είναι πως πολλά στρατόπεδα ζητούν εγκαταστάσεις για το υλικό τους εδώ και χρόνια (δεκαετίες…) και δεν τις έχουν γιατί ένα σύγχρονο κτίριο απαιτεί χρόνο και μελέτη. Έτσι, παρατηρείται το παράδοξο να σχεδιάζουμε την αγορά οπλικών συστημάτων εκατομμυρίων και να τα αφήνουμε έκθετα στον ήλιο και την υγρασία της πατρίδας μας γιατί δεν μεριμνήσαμε για επαρκείς εγκαταστάσεις αποθήκευσης. Χρειάζεται να αναφερθούμε σε παραδείγματα; Νομίζω όχι.
Για χρόνια τώρα, στο εξωτερικό οι στρατιωτικές υπηρεσίες εμπιστεύονται προκατασκευασμένα κτίρια που κατασκευάζονται σε εργοστασιακές εγκαταστάσεις με βάση προσεκτικά μελετημένα σχέδια, προεγκατεστημένα ηλεκτρικά, υδραυλικά και πλέον ηλεκτρονικά δίκτυα, μεταφέρονται και συναρμολογούνται στα στρατόπεδα. Κτίρια κοιτώνων, αποθήκες υλικού, χώροι εστίασης, μαγειρεία, κτίρια γραφείων, υπόστεγα οχημάτων ή αεροσκαφών, θα μπορούσαν να σχεδιαστούν με βάση τις ελληνικές ανάγκες από κάποια τεχνική σχολή ή σχεδιαστικό γραφείο μηχανικών και να κατακυρωθούν με διαγωνισμό. Το σχέδιο να αντικατασταθούν σταδιακά όλα τα κτίρια των στρατοπέδων από προκατ κτίρια υψηλών προδιαγραφών, θέτοντας τέρμα στον “γυρολόγο” με την κουλούρα σύρμα και την πένσα στην τσέπη και παρέχοντας ασφαλείς, ανθρώπινες εγκαταστάσεις που αρμόζουν σε έναν στρατιωτικό μηχανισμό ευρωπαϊκής χώρας θα όφειλε να είναι προτεραιότητα, ιδίως αφού σε βάθος χρόνου θα αποτελέσει και παράγοντα οικονομίας για τις λειτουργικές δαπάνες του υπουργείου.
Και δεν είναι μόνο τα κτίρια και τα υπόστεγα αλλά και η περίμετρος των στρατοπέδων, τα κακά τοποθετημένα συρματοπλέγματα και οι ανεκδιήγητες πύλες με τα χιλιοβαμμένα βαρέλια με το χαλίκι. Ψάχνοντας βλέπουμε πως όχι μόνο ξένοι στρατοί αλλά και ιδιωτικές εταιρίες και οργανισμοί εμπιστεύονται εταιρίες με ειδίκευση στις περιφράξεις υψηλής ασφάλειας και εισόδους που μπορούν με ασφάλεια και απόδοση να ελέγξουν την κίνηση βαρέων οχημάτων ακόμα και βαρέων που προσπαθούν να εμβολίσουν την είσοδο (εμπνευσμένα από επιθέσεις με βαρέα φορτηγά παγιδευμένα με εκρηκτικά). Και δυστυχώς, πολλές εταιρίες σαν αυτές είναι τούρκικες.
Επένδυση σε ηλεκτρονικά μέσα
Ακούγεται σπατάλη χρημάτων αλλά μια μακροπρόθεσμη επένδυση σε μέσα παρατήρησης με κάμερες ημέρας/νύχτας, ραντάρ εδάφους, εναερίων μέσων που θα φέρουν τα παραπάνω και ένα σύστημα διαχείρισής τους ίσως είναι εκείνο ακριβώς που χρειάζονται οι ΕΔ για να “θωρακίσουν” τους χώρους στρατοπεδίας τους και να ελέγξουν περιοχές όπως τα χερσαία σύνορα, τα θαλάσσια περάσματα απελευθερώνοντας χιλιάδες ανθρώπους από το στατικό και ανιαρό καθήκον του σκοπού/παρατηρητή οργανώνοντάς τους σε ομάδες επέμβασης για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων ή ενός φυλακίου.
Η εικόνα του βαριεστημένου σκοπού σχεδόν εξαλείφεται (δεν είναι δυνατόν να καταργηθούν όλες οι υπηρεσίες φρουράς) αλλά η χρήση ηλεκτρονικών μέσων παρατήρησης στα στρατόπεδα και στα φυλάκια είναι το βήμα στον 21ο αιώνα που και ο ΕΣ θα κάνει αναπόφευκτα, για αυτό και η επένδυση σε ελληνικές εταιρίες που θα βοηθήσουν στην ψηφιοποίηση των μονάδων είναι απαραίτητη όχι απλά για να διατηρηθεί το κόστος σε λογικά επίπεδα (και να τονωθεί η ελληνική οικονομία, βιομηχανίες κλπ κλπ) αλλά και για να έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις την σωστή “κομμένη και ραμμένη” στα μέτρα τους ανάπτυξη μέσων.
Κάπου εδώ, πρέπει να αναφερθούμε και στην εισαγωγή Μη-Επανδρωμένων Οχημάτων (αέρος, ξηράς, θαλάσσης) ως το “μακρύ χέρι” ή τουλάχιστον μάτι των μονάδων στρατού, αεροπορίας ή πολεμικών πλοίων και την ανάγκη και πάλι να επενδύσει η Ελλάδα στις ελληνικές βιομηχανίες και ερευνητικά ινστιτούτα. Η μείωση των οροφών που αναλύθηκε πιο πάνω σημαίνει πως η ισχύς των ΕΔ θα πρέπει να χρησιμοποιείται όπου δει. Αυτό μεταφράζεται σε έγκαιρη προειδοποίηση, ανάλυση και πληροφορίες. Συνεπώς, είναι αναγκαίο να αποκτηθούν Μη-Επανδρωμένα μέσα όχι μόνο σε στρατηγικό επίπεδο, όπως χρησιμοποιούνται σήμερα αλλά ακόμα και σε επίπεδο ομάδας και διμοιρίας.
Το ερώτημα: θητεία ή επαγγελματισμός
Το συγκεκριμένο ερώτημα είναι θέμα πραγματείας, όχι απλά υποσημείωση σε άρθρο γνώμης. Χρειάζεται μεγάλη ανάλυση των αιτιών και αιτιατών για να καταλάβουμε όλοι ποιοί λόγοι οδήγησαν τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις από μια μικρή επαγγελματική δύναμη στα μέσα του 19ου αιώνα στο να μετασχηματιστούν σε στρατό εφέδρων μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα και τις προσπάθειες να μεταπέσουν και πάλι σε επαγγελματική δύναμη τα τελευταία 25 χρόνια.
Ας πούμε μόνο πως το χρήμα δεν ήταν το παν σε αυτήν την προσπάθεια αλλά καθίσταται σαφές πως οι απειλές που αντιμετωπίζει η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν αντιμετωπίζονται από αυτόν τον ονειρικό “μικρό, ευέλικτο, επαγγελματικό” στρατό που οραματίζονταν κάποια στιγμή η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ένας στρατός που σε καμιά περίπτωση δεν θα ήταν φθηνότερος από τον “μεγάλο, αργοκίνητο, ερασιτεχνικό” στρατό των δεκαετιών του 1970 και 1980 αν αντιστρέψουμε τους όρους.
Ο στρατός θητείας συνδέεται με τις επιλογές της Ελλάδας να διατηρήσει μια ισχυρή εφεδρεία, έναν στρατό εν υπνώσει που θα μπορεί να αυξηθεί από τα επίπεδα της ειρήνης σε αριθμούς ικανούς να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη σε ισχύ και μέγεθος απειλή κρατώντας μια έναν αριθμό σχηματισμών σταθερό και αυξάνοντάς τον, αν χρειαζόταν. Η μέθοδος αυτή απέτυχε το 1897, με τον Στρατό να παρατάσσει μόλις δύο Μεραρχίες με 38,000 άνδρες και υπάρχουν τεχνικοί αλλά και πολιτικοί λόγοι για την αποτυχία αυτή. Αντιθέτως, λειτούργησε καλά στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους και μέτρια στην Μικρασιατική Εκστρατεία (ας δώσουμε μια δικαιολογία το κλίμα του διχασμού εδώ) ενώ απέδωσε εξαιρετικά στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, τουλάχιστον ως προς τους αριθμούς. Θα μπορούσε να λειτουργήσει σήμερα; Ίσως μια ματιά στο σύστημα επιστρατεύσεως, της εκπαίδευσης της εφεδρείας, του συστήματος μετεκπαίδευσης και προαγωγής των εφέδρων αξιωματικών και υπαξιωματικών και -γιατί όχι- το “κλέψιμο” ιδεών από άλλους μικρούς στρατούς εφέδρων που ετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν πολυάριθμους αντιπάλους να έκανε καλό.
Έχοντας ξεκαθαρίσει πρώτα τί στρατό θέλουμε, θα μιλήσουμε και για τη θητεία που θέλουμε, τα επίπεδα οργάνωσης (απλή θητεία, θητεία προσωρινής υπηρεσίας 5-7 ετών, μόνιμη) και θα δούμε και το μέγεθος της θητείας και τί μπορεί να γίνει σε αυτήν.
Ο Ν. Δένδιας στην ΠΤΗΣΗ για τα οφέλη της επικαιροποιημένης αμυντικής συμφωνίας MDCA με τις ΗΠΑ
Αξιοποιώντας την ιδιωτική πρωτοβουλία
Μια και είμαστε στο κεφάλαιο “παραδειγματισμός”, μια αλλαγή νοοτροπίας γίνεται με δύο κινήσεις: πρώτον, παραδέχεσαι ότι το σύστημα ως έχει, νοσεί και δεύτερον, κρυφοκοιτάς κάποιον που την ίδια στιγμή έχει επιδόσεις στους ίδιους τομείς καλύτερες από εσένα.
Ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να διδάξει πολλά στις ΕΔ. Υπάρχουν πολλοί τομείς που ελληνικές ιδιωτικές επιχειρήσεις τα πάνε καλύτερα και πετυχαίνουν πολλά και καλά αποτελέσματα με τη χρήση μικρότερων πόρων. Πού οφείλεται αυτό; Ευρηματικότητα και ανοιχτό μυαλό. Δεν θα διαλυόταν το σύμπαν της εθνικής ασφάλειας, αν το υπουργείο Αμύνης κατάφερνε να προσλάβει μερικούς αποδεδειγμένα επιτυχημένους managers στους τομείς των Logistics, των μεταφορών και αποθήκευσης, της οικονομίας και διαχείρισης πόρων, του ανθρωπίνου δυναμικού και να τους έβαζε να εργαστούν για μια πενταετία στην υπηρεσία του.
Καλύτερη αξιοποίηση των πολύ ικανών στελεχών, κατάργηση μονάδων και διοικήσεων εκεί που δεν αποδίδουν και δεν χρειάζονται, απόκτηση πολιτικών οχημάτων για τη διαχείριση και μεταφορά των εφοδίων των βάσεων και στρατοπέδων σε πρώτη φάση (τη φάση μεταφοράς των εφοδίων από τις αποθήκες στα στρατόπεδα, μπορούν κάλλιστα να αναλάβουν φορτηγά πολιτικού τύπου ή αγροτικά οχήματα κι όχι Unimog ή 8×8), oργάνωση επιτέλους του συστήματος αποθηκών και δανειζόμενοι στοιχεία του τρόπου μηχανοργάνωσης και προμηθειών μιας καλής ιδιωτικής επιχείρησης από τον γραφειοκρατικό κυκεώνα που ανάγεται σε άλλες εποχές και σίγουρα δεν έχει βελτιωθεί με τον χρόνο.
Επίλογος
Προσέξατε, ίσως, πως δεν αναφέραμε τίποτα για εξοπλισμούς. Είπαμε ότι η αεροπορία πρέπει να προηγείται, γιατί πιστεύουμε πως ένα καλά εξοπλισμένο F-16 Viper είναι περισσότερο αποδοτικό από μια επιλαρχία αρμάτων ή μια EURO-κορβέτα. Είπαμε επίσης πως θα πρέπει ο ΕΣ και οι υπηρεσίες των ΕΔ γενικά να εμπιστευτεί την τεχνολογία και να περάσει στην ψηφιακή εποχή. Το λέμε γιατί θέλουμε το καλό τους και το καλό όλων μας αλλά δεν είπαμε ούτε τί αεροπλάνα να αγοράσουμε (stealth αμερικάνικα ή Sukhoi και ορθόδοξη παράδοση), ούτε τί άρματα, ούτε τί τορπίλες ή τί πυραύλους και αποφύγαμε συστηματικά να ρίξουμε τους αναγνώστες μας στο λάκο της γενίκευσης και υπεραπλούστευσης γιατί δεν πιστεύουμε σε υπερόπλα, σε “κλειδώματα” (του Αιγαίου, του Έβρου, του χρονοντούλαπου της ιστορίας) και σε προφητείες.
Αντί επιλόγου, θα θέλαμε να αναφερθούμε στην εθνική αμυντική βιομηχανία και στο ανάθεμα των τελευταίων 45 χρόνων. 45 χρόνια πριν η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε την αξία και τον στρατηγικό ρόλο μιας αμυντικής βιομηχανίας. Δεν είσαι ανεξάρτητος σαν χώρα και σαν λαός, αν δεν μπορείς να σηκώσεις κεφάλι και ξίφος και να διεκδικήσεις το δίκαιο και το καλό σου. Και δεν μπορείς να σηκώσεις τίποτε απολύτως, όταν δεν έχεις μια ισχυρή βιομηχανία να υποστηρίξεις τον βιομηχανικό στρατό σου.
Καλώς ή κακώς (ανάλογα με το επίπεδο του ρομαντισμού καθενός) η εποχή που ένα λάβαρο, ένα ξίφος και μια καλή ιδέα κινούσαν στρατούς ολόκληρους πέρασε. Η σημερινή εποχή χρειάζεται τροχούς, καύσιμα και πυροβόλα ή πυραύλους. 45 χρόνια, δυστυχώς, συνηθίσαμε στην αποτυχία. Συνηθίσαμε να βλέπουμε τα εξοπλιστικά ως σπατάλη χρημάτων, ενίσχυση ενός στρατού που είναι απειλή για το πολίτευμα και ενθάρρυνση “υποψηφίων δικτατόρων”. Ακούγεται υπερβολικό και είναι διαστροφή και λάθος αλλά άτομα που έζησαν σε αυτές τις εποχές βρίσκονται ακόμα σε θέσεις ισχύος σήμερα και τη ριζωμένη πίστη τους φρόντισαν να την μεταβιβάσουν σε πολλούς νεώτερους που αντιδρούν στην ύπαρξη πολεμικής βιομηχανίας και στη συμμετοχή πανεπιστημίων σε αναπτυξιακά προγράμματα των ΕΔ.
Η αλήθεια είναι πως η επένδυση στην αμυντική βιομηχανία είναι ανάπτυξη, ανάπτυξη εθνική που ισχυροποιεί την οικονομία ενθαρρύνοντας το δημιουργικό δαιμόνιο Ελλήνων επιστημόνων, τεχνικών, δίνει ουσία και εργασία σε βιομηχανίες και ιδρύματα, κινητοποιεί παραγωγικές δυνάμεις και διαχέει χρήμα και εργασία στην αγορά επιστρέφοντας την επένδυση σε ισχύ και αναβάθμιση του σκληρού πυρήνα της ελευθερίας μας που είναι οι ΕΔ της χώρας και η συντήρηση της αποτροπής τους με δικά μας μέσα και σε πιο αποδοτικές τιμές και όρους. Είναι καιρός να το συνειδητοποιήσουμε και να αποβάλουμε τη μιζέρια του σκοτεινού και διεφθαρμένου παρελθόντος μας. Και είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως οι αμυντικές βιομηχανίες, που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΚΡΑΤΙΚΕΣ. Είναι καιρός να κάνουμε ένα ξεκίνημα σε πολλά πράγματα κάνοντας το πιο τολμηρό βήμα από όλα: το πρώτο.
Mιλήστε με νούμερα επιτέλους! Βάλτε κάτω τον αμυντικό προυπολογισμό και αναλύστε τον. Ξεκοκαλίστε τον. Γιατί δεν το κάνετε;
Δίνουμε 2,4% του ΑΕΠ και δεν έχουμε άμυνα; Γιατί; Ποιος θα λογοδοτήσει για αυτό το αίσχος;
Η μήπως θέλετε να πάμε στο 5% του Ισραήλ που έχει υπαρξιακό πρόβλημα; Η μήπως να πάμε σε ολοκληρωτικό καθεστώς όπως της Σ.Αραβίας για να επιβάλουμε ένα ωραιότατο 8%. Γιατί αν σε πας σε οποιαδήποτε δημοκρατική χώρα να αυξήσεις παραπάνω τον αμυντικό προυπολογισμό από το επίπεδο που τον έχουμε, ειδικά σε μια χώρα σε κρίση, την κοινωνική αναταραχή που θα ακολουθήσει θα πρέπει να εφαρμόσεις βία για να την καταστείλεις. Δεν έχετε καταλάβει μάλλον τι ακριβώς ζητάτε με την αύξηση των αμυντικών δαπανών.Σε τι επικίνδυνες ατραπούς μπορεί να οδηγηθεί η χώρα. Καλή η συντεχνιακή λογική του καθενός αλλά πάνω από όλα η πατρίδα.
Θεωρώ υπάρχουν περιθώρια πολύ καλύτερης διαχείρισης του υπάρχοντος γενναίου προυπολογισμού. Θετική είναι και η αύξηση της θητείας και η ουσιαστικότερη εκπαίδευση και η μεγαλύτερη εμπλοκή της εφεδρείας.
Θεωρώ επίσης πως η αμυντική ικανότητα θα μπορούσε να ενισχυθεί και με άλλους τρόπους. Προστιθέμενη αξία από την εμπλοκή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, ευρωπαικά χρηματοδοτούμενα προγράμματα με διττό ρόλο ειδικά για το προσφυγικό (ακόμα και η Τουρκία επωφελείται από αυτά!) και φυσικά να διεκδικήσουμε συγκεκριμένα ποσά που μπορούν να ενταχθούν στον αμυντικό σχεδιασμό κάθε έτος για νέο υλικό από τις ΗΠΑ σε αντάλλαγμα για τις πολλές παραχωρήσεις. Ότι γίνεται με το Ισραήλ έστω και αν μιλάμε για μικρότερα ποσά στην περίπτωση μας.
Οι άλλες δημοκρατικές χώρες έχουν και δημοκρατικους γείτονες όχι ψυχοπαθή ζώα
που κοιτάνε να σε κανουν κομμάτια και υποτελή στις ζωοδες ορέξεις τους Όταν μπαίνει ο λύκος στην αυλή σου για να σε ρημάξει μαζευεις όσα σου μείνανε στο παντελόνι η και δανείζεσαι ακομα για να παρεις ντουφεκι και συρματοπλεγμα να τον αντιμετωπίσεις εάν σου έχει μείνει ένα υποτυπώδες φιλότιμο στα υπόλοιπα συμφωνώ απόλυτα
Αν σας φαίνεται πολύ το 2,4% γιατί δεν ζητάτε να γίνει 1,4%. Καλύτερα όμως γιατί δεν κοιτάτε σε τι πραγματικά ποσά αντιστοιχεί και ποιές οι ανάγκες μόνο για την συντήρηση του κυρίου υλικού, των υποδομών και του ιματισμού. 15 χρόνια συνεχούς μείωσης προϋπολογισμού και θητείας μας έφεραν σε αυτό το χάλι
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Πληρώνουμε εκατομμύρια κάθε μήνα σε συντάξεις άνω των 2.500€ και κανείς δεν διαμαρτύρεται.
Αυξάνουμε λίγο τις δαπάνες άμυνας, γίνεται επανάσταση.
Κοινωνία κορόιδων..
Η εισαγωγική του άρθρου φωτογραφία είναι κατά την ταπεινή μου άποψη ενδεικτική (ή αποδεικτικη???) της πραγματικής χολέρας που καταδυναστευει διαχρονικά τις ΕΔ. Άλλοι φέρουν κράνος κεβλαρ, άλλοι Μ1 με παραλλαγή, άλλοι Μ1 χωρίς παραλλαγή, κάποιοι φέρουν προστατευτικα αγκώνων, κάποιοι όχι. Ο αρματιστης φέρει υφασμάτινη μάσκα παραλλαγής, οι μισοί φέρουν φούμο, οι άλλοι μισοί πάλι όχι (πιθανότατα αλλεργικοι???). Εικόνα από το Συριακο Κουρδιστάν η από Χώρα που αντιμετωπίζει διαχρονικά σοβαρό κίνδυνο επιβίωσης από ισχυρο γειτονικό κράτος?
Υποστηρίζω ότι η πραγματική χολέρα είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την Εθνική Άμυνα ως Κοινωνία και κατά επέκταση ως Πολιτεία.
Το πρόσφατο σχετικά φιάσκο με την κατάργηση των Κέντρων Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων δεν γεννά αισιοδοξία αλλά ερωτηματικά για την Στρατιωτική και Πολιτική Ηγεσία.
Εύχομαι να κάνω λάθος, ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
@vaggelas,θα γίνω μήπως πολύ δυσάρεστος ἂν ρωτήσω μήπως η πραγματική χολέρα δέν είναι απλώς ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την Εθνική Άμυνα,αλλά κάτι ευρύτερο;
Σημείωση προς την διαχείριση:δέν είναι δυνατή ἡ επανασύνδεση με το μέχρι σήμερα συνθηματικό από Firefox.
Όταν αποστρατεύονται οι μεγαλοσχημονες γαλοναδες κουνάνε το δάχτυλο και δημοσιεύουν άρθρα επί άρθρων για ανασυγκρότηση και επανεξοπλισμο των ΕΔ.
Γιατί δεν έκαναν τίποτα ενώ ήσαν σε καίριες θέσεις εν ενεργεία;
Διότι οι τεμεναδες στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία εξασφαλίζουν καλύτερο εφάπαξ και μεγαλύτερη σύνταξη.
Στο άρθρο σας αναφέρετε μεταξύ των άλλων δομικά ζητήματα που θα πρέπει να απασχολούν τη διοίκηση μέχρι το πολύ επίπεδο σχηματισμού…
Αυτά μας μαραναν τώρα ωρε γραφιαδες;
Επίκειται εθνικός ακρωτηριασμός και συζητάμε για προκάτ κτίρια και ανεφοδιασμό με πολιτικά οχήματα;
Ξυπνάτε πρώτα εσείς δημοσιογραφαρες των δημοσίων σχέσεων…
Και κάτι τελευταίο: εσείς μπορεί να μην πιστεύετε σε προφητείες δεδομένου ότι από τη δική σας οπτική σκοπιά η πολιτική ορθότητα και ο δικαιωματισμος πρέπει να παρεισφρήσουν στο στράτευμα. Άντε λοιπόν να βάλουμε το Σπάρτακο να εκδίδει δελτίο τύπου και να καταργηθούν τα “εθνικιστικά συνθήματα” από την εκπαίδευση των ειδικών δυνάμεων…
Φάτε τώρα τη γαλάζια πατρίδα και κάντε διαβήματα…
Την Πόλη θα την ξαναπάρουμε θέτε, δε θέτε.
Νομίζω η λέξη που ψάχνετε είναι ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ. Και ευτυχώς που υπάρχουν και εκείνοι που τον προωθούν εδώ μέσα, γιατί άμα υπήρχε μόνο η δική σας γνώμη με Αγια Σοφίες, Πόλεις και Σμύρνες που με κάποιον μαγικό τρόπο θα τις ξαναπάρουμε, ζητώ που καήκαμε. Το θέμα είναι να κοιτάμε μην χάσουμε σπιθαμή από τα τωρινά μας εδάφη, όχι να επαναφέρουμε την Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Θα ήταν ενδιαφέρον να είχαμε τα στατιστικά για το χρόνο θητείας (αγγαρία/ουσιαστική στρατιωτική δραστηριότητα εσκεμμένα η αγγαρεία στον αριθμητή) Και η στρατιωτική δραστηριότητα αναλυτικά καταγεγραμμένη (σκοπιά, βολές, εξάσκηση στην ειδικότητα..). Φοβάμαι ότι η μείωση της θητείας μείωσε το χρόνο αγγαρειών κι όχι πολεμικής ετοιμότητας
Επίσης θα ήταν χρήσιμο να δούμε αν το θεώρημα ότι οι Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις έχουν περισσότερους ανωτάτους αξιωματικούς από άλλους στρατούς. Στο ίδιο πνεύμα (με βάση τις συνθήκες εμπιστευτικότητας μια σοβαρή ανάλυση για την απόδοση των επενδύσεων σε άμυνα)
Αυτά για τώρα
Προσωπικά πιστεύω ότι η θητεία πρέπει να καταργηθεί. Πέρασε η εποχή που έπαιρνες το τουφέκι και σε 3 βδομάδες ήσουν κατά 90% έτοιμος πολεμιστής…. και αν δεν ήσουν δεν πειράζει. Αναλώσιμοι όλοι..
Οι ανάγκες για εξειδίκευση και λεπτομερή γνώση οπλικών συστημάτων και σωστών τακτικών υπερισχύουν της ανάγκης ύπαρξης μάζας ανεκπαίδευτου κρέατος.
Εκτός και αν κάνουμε θητεία Ισραηλινών προτύπων….
Όσο δεν υπάρχει επαρκής επάνδρωση δεν θα μπορεί ένας στρατός να λειτουργεί ως στρατός. Οι μονάδες πρώτης γραμμής θα πρέπει να είναι ετοιμοπόλεμες ανά πάσα στιγμή.
Επειδή θυμάμαι το παράπονο σου, από την θητεία σου, όλοι οι σερβιτόροι των ΛΑΦ δεν επαρκούν για να επανδρώσουν ένα μηχανοκίνητο τάγμα.
Αλλά είναι δελεαστικό να σπάσεις μισό ταγμα για να έχεις 100% απόδοση σε τριτευοντα καθήκοντα… αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ ελέω ανθρώπινης φύσης. Ακόμα και αυτές οι θέσεις θα πρέπει όμως να θεσμοθετηθούν αν θελουμε να υπάρχουν!
Φυσικά δεν υπονοώ πρόσληψη ακόμα 80.000 μόνιμων στελεχών… Αλλά σε τόσες χώρες πώς κατάφεραν να έχουν ΑΡΙΣΤΟΥΣ συμβασιούχους στρατιώτες; Μόνιμοι είναι μόνο οι αξιωματικοί, ενώ στις ΗΠΑ ούτε και αυτοί…
θελουμε εκσυγχρονισμό ακόμα και στην αντίληψη μας περί στρατού!!!
Λες για μελέτες για τις ΕΔ. Οι Βρετανοί και οι Αμερικάνοι διαρκώς δημοσιεύουν, προστατεύοντας πάντα τα απόρρητα τους, ενώ ενημερώνουν επίσημα τους ψηφοφόρους για τις αδυναμίες τους.
Αλλά τί ξέρουν αυτοί από στρατό….
Ψάχνω να δω που διαφωνούμε στην απάντησή σας: Κατ’αρχήν θα ηθελα μια θητεία ισραηλινών προτύπων ΧΩΡΙΣ ελληνικές προσαρμογές – επίσης ήμουν πάντα υπέρ ενός έντιμου τριζωνικού συστήματος (χωρίς τις συνηθισμένες ατιμίες του Ελληνικού στρατού όπως μεταθέσεις για να κάνει ο κληρωτός παραπάνω θητεία ή απόσπαση για να φαίνεται ότι είναι στα σύνορα ενώ είναι σπίτι του). Αυτό νομίζω ότι θα έλυνε το ζήτημα της επάνδρωσης ή αν θέλετε το ποσοστό κάλυψης των μονάδων στα σύνορα.
Μια παρατήρηση ένας απόφοιτος ΑΕΙ ηλεκτρονικός γιατί θα είναι χειρότερος ως Μηχανικός RADAR από ένα μόνιμο, εφ’όσον περάσει ένα ουσιαστικό κι όχι τυπικό σχολείο;
Όσο για την κατανομή του προσωπικού άλλες δυο παρατηρήσεις: οι σερβιτόροι από τη ΛΑΦ “δεν επαρκούν για να επανδρώσουν ένα μηχανοκίνητο τάγμα” αλλά μπορούν να βελτιώσουν την επάνδρωση της μονάδας αλλάζοντας την επάνδρωση του τάγματος από το 80% στο 130% δημιουργώντας εφεδρείες με υψηλότερο κόστος εκπαίδευσης. Η δεύτερη παρατήρηση αφορά στην απάντησή σας στο DBA: οι περισσότεροι μόνιμοι είναι βολεμένοι με την κατάσταση και δε θέλουν να αλλάξουν νοοτροπία. Θυμάμαι Ασμια να ανησυχεί περισσότερο για το τι ώρα θα έρθει το φαγητό παρά για υπηρεσιακά καθήκοντα. Ή να λέει ότι τέσσερις αφίξεις αεροσκαφών σε μια μέρα είναι πολλή δουλειά για τη θέση του ως Ελεγκτής GCΑ. Με βάση την απόδοση των Ενόπλων Δυνάμεων οι μισθοί είναι υψηλοί και αυτός είναι ο λόγος που υπάρχει τόσο μεγάλη ζήτηση για αυτές τις σχολές. Δεν είναι έγκλημα να θέλεις να περνάς καλά – έγκλημα είναι να το κάνεις σε βάρος της λειτουργίας της υπηρεσίας που προσφέρεις.
Για τις μελέτες μάλλον λέμε το ίδιο πράγμα. Τα Χ € που δίνουμε για αγορές “πόση Άμυνα αγοράζουν και πως μπορούν να αγοράσουν περισσότερη”;
Θα τροποποιήσω την τελευταία πρόταση. Οι Χ θεσπισμένες διαδικασίες γραφειοκρατικών ενεργειών “πόση αξιοποίηση΄μέσων και συνεχή βελτίωση της απόδοσης των ενστόλων επιφέρουν;
Και γιαταγάνια με κουμπούρια να είχαμε, πάλι δεν θα τα παίζαμε στα δάχτυλα…
@tango-alpha
αγαπητέ δεν διαφωνούμε πουθενά.
Αγαπητέ Stathis Vasileiou και υπόλοιποι φίλοι,
Το πρόβλημα είναι δομικό και για τους τρεις κλάδους (αλλά ιδιαίτερα για τον ΕΣ) και ξεκινά από τα κίνητρα των νέων που επιλέγουν να ακολουθήσουν το στρατιωτικό επάγγελμα και να γίνουν “στελέχη” – υπαξ. & αξ/κοι.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, για την συντριπτική πλειοψηφία αυτών των νέων εδώ και πολλά χρόνια το κυριότερο κίνητρο είναι η επαγγελματική αποκατάσταση σε μια δημόσια θέση, η σιγουριά της μονιμότητας, η προδιαγεγραμένη εξέλιξη και η εξασφαλισμένη συνταξιοδότηση. Υπάρχει φυσικά και η μειοψηφία που πραγματικά αγαπάει το αντικείμενο και προσφέρει, ειδικά σε ΠΝ & ΠΑ λόγω των συνθηκών με τους εξ ανατολών γείτονες, μια μειοψηφία που κυριολεκτικά “ξελασπώνει” όλο το στράτευμα.
Δεν θα αναφερθώ περισσότερο στο τι σημαίνει “καριέρα” στις Ελλ. Ενοπλ. Δυνάμεις, στις πολιτικές και “άλλες” εξαρτήσεις που πρέπει να δημιουργήσεις για να μπεις στο club των “ανώτατων” κλπ. Λιγο πολύ όποιος θέλει να γνωρίζει, μαθαίνει τι συμβαίνει.
Γι ‘αυτό μίλησα και σε άλλο μου ποστ για “πολιτική βούληση” , “συντονισμό πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας” και “μακροχρόνιο σχεδιασμό”.
Η εξ ανατολών γείτονα, που θέλουμε να τη θεωρούμε (έως ένα σημείο σωστά) κοινωνικά καθυστερημένη σε σχέση μ΄έμάς, έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις της: Θεωρεί ότι πρέπει να βάλει ένα “φρένο” στην εξάρτησή της από εφέδρους, στηρίζεται όλο και περισσότερο σε επαγγελματίες και την τεχνολογία (ηλεκτρονικά όπλα, έξυπνα πυρομαχικά, ρομποτική-drones) και μάλιστα στην εγχώρια αναπτυσσόμενη τεχνολογία, όταν εμείς στον (παντα φιλόξενο) ειδικό μας τύπο, ψάχνουμε ακόμη να δούμε πως θα προσφέρουμε περισσότερους έφεδρους υφιστάμενους σε ένα σώμα αξιωματικών που πρέπει να δικαιολογήσει το μέγεθός και την ύπαρξή του με τη σημερινή του μορφή….Γι’ αυτό και τα χαλυβδινα κράνη, οι κανάβινες εξαρτύσεις, τα τυφέκια “γκλίτσες”, τα αθωράκιστα “παπάκια”, η “κομβίωση”, οι άθλιες μαύρες αρβύλες και τόσα άλλα, μικρά και μεγάλα.
Χρειάζεται ριζικός ανασχεδιασμός των ενόπλων δυνάμέων μας, ξεκινώντας από τις παραγωγικές σχολές και ποιούς δεχόμαστε εκεί, με ποιες διαδικασίες επιλόγης και με ποια κίνητρα και για ποιο σκοπό τους εκπαιδεύουμε. Επένδυση στην τεχνολογία, εγχώρια ή εισαγόμενη, δεν έχει σημασία για εμάς, και αναπροσδιορισμός της έννοιας “ανθρώπινο κεφάλαιο” δηλ. το πως βλέπουμε την εφεδρεία.
Και όλα αυτά για να γίνουν χρειάζεται πολιτκή ηγεσία αποφασισένη και διορατική που θα υποδείξει στους στρατιωτικούς τι θέλει από αυτούς και γιατί.
Μέχρι τότε θα ασχολούμαστε με τις επανδρώσεις, τους μήνες θητείας, τα τετραγωνισμένα Μ71 και αν το σύστημα επιστράτευσης στους Βαλκανικούς δούλεψε καλύτερα από τον ελληνο-ιταλικό.
Dum spiro spero.
Όσο και αν έχεις ευγενή κίνητρα για αυτά που λες, στην πραγματικότητα δεν πλησιάζεις Καν στην πραγματικότητα των στελεχών. Αυτό που περιγράφεις, ευτυχώς είναι κακεντρεχείς αντιλήψεις μιας αποπροσανατολισμένης κοινωνίας.
Μην ξεχνάς ότι η οικονομική κρίση ξεκίνησε το 2010. Όλοι όσοι πήγαν σε στρατιωτικές σχολές πριν από αυτή την χρονιά, πήγανε γνωρίζοντας ότι θα ήταν οι πιο χαμηλόμισθοι του δημοσίου (πιθανή εξαίρεση οι εκπαιδευτικοί αλλά… αλλά…).
Επίσης πριν σφίξει η κρίση, στον ιδιωτικό τομέα έβρεχε χρήμα. Πολύ χρήμα. Πρέπει να είχες κάνει χοντρά λάθη στην ζωή σου για να μην είχες περισσότερα από έναν στρατιωτικό (εκτός και αν βάζεις για σύγκριση έναν περιπτερά με έναν Αρχηγό Στόλου).
Με αυτά τα δεδομένα, πώς λοιπόν εγκαλείς ένα παιδί 18 χρονών, που μπορούσε να σπουδάσει σε σχεδόν όλα τα πανεπιστήμια της χώρας, ότι δεν αγαπάει την Ελλάδα;
Επίσης από πότε είναι έγκλημα να θέλεις να φτιάξεις μια αξιοπρεπή ζωή σε αυτή την γη; Να υποθέσω ότι όσοι το λένε, παίρνουν το σύνολο του χρημάτων τους και τα δίνουν δωρεά στο κράτος! Αν όχι ποιο ακριβώς είναι το παράπονο; Εάν δεν γίνει πόλεμος για να θυσιάσουμε την ζωή μας στον ανώτατο σκοπό, ποιος είναι αυτός που ζητάει από τον άλλο να θυσιάσει την ύπαρξη του, ενώ ο ίδιος χορεύει πάνω στα τραπέζια ή εξασφαλίζει το μέλλον των ποδιών του;
Από αυτό που γνωρίζω η κατάσταση στο στράτευμα, μόνο ουτοπική δεν είναι. Και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί κακοί επαγγελματίες. Όπως όμως υπάρχουν κακοί επαγγελματίες σε όλες τις δουλειές του κόσμου.
Αλλά οι αφορισμοί, όσο εύκολοι και αν είναι (και αγχολυτικοί) όχι μόνο δεν προσφέρουν λύση, αλλά αποπροσανατολίζουν και από τις αληθινές παθογένειες.
ΥΓ: Δεν είμαι στον στρατό για να πει κάποιος από τους παραπάνω σχολιαστές ότι έχω «συντεχνιακή προσέγγιση».
Αγαπητε, μπορω να ρωτησω τι επαγγελστε;
Δυστυχως δεν εινσι ετσι τα πραγματα. Ο καθενας ζυγιζει τα θετικα και αρνητικα μεταξυ ιδιωτικου και δημοσιου τομεα. Απο τη μια εχεις σιγουρια, μονιμοτητα και λιγοτερες ωρες εργασιας, απο την αλλη εχει την ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ υψηλοτερων αποδοχων αν ολα πανε καλα μαζι με το ρισκο και την ανασφαλεια. Εγω που επελεξα ιδιωτικο τομεα, μετα απο μεταπτυχιακα και παλι παιρνω οσα ενας 20χρονος εποπ. Προ κρισης θα επαιρνα οσα ενας ανθυπολοαχος φρεσκος απο ευελπιδων, χωρις ποτε να εχω τα εξτραδακια των προνομιων του.
Με εξαιρεση καποιες ΔΕΚΟ, ο στρατος ειχε πολυ μεγαλυτερα προνομια απο το περισσοτερο δημοσιο, πχ εκπαιδευτικους. Ας τα πιασουμε ενα ενα
– ΣΟΑ δωρεαν σπιτια
– δωρεαν πετρελαιο θερμανσης στα σοα
– δωρεαν ρευμα
– λεσχες που τρως μια χαρα φαγητο πρακτικα τζαμπα
– πρατηρια που ψωνιζεις πολυ φτηνοτερα
– κααυ, δωρεαν διακοπες
– πριν την κριση επιδοματα για θερινες κατασκηνωσεις παιδιων
– ενα καρο επιδοματα και εκτος εδρας, που ειναι στα ψιλα γραμματα συνηθως
– δωρεαν μετακινησεις με τα c130 αν και εχουν μειωθει τωρα που ειναι καθηλωμενα
Ενας 23χρονος ανθυπολοχαγος ειχε και εχει πολυ περισσοτερα προνομια απο εναν 50χρονο μαθηματικο, υποδιευθυντη λυκειου. Ο 23χρονος οχι απλα ζουσε μια χαρα αλλα αν ηταν νοικοκυρης μπορουσε και εβαζε χρηματα στην ακρη καθε μηνα, χωρις να στερηθει τιποτα.
@phormio
Δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα σε εταιρία στην Αθήνα.
Εχω αρκετά κοντινά συγγενικά πρόσωπα στις ΕΔ και για αυτό με βλέπεις να δυσφορώ με τις άτοπες αντιλήψεις που επικρατούν στην κοινωνία μας.
Οι «παυλιτσες» που έβαλες αποτελούν και αυτές αντιλήψεις που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα, αλλά δυστυχώς τις ενστερνίζεται μεγάλη μερίδα του ελληνικού πληθυσμού, είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω της αναπόφευκτης αρνητικής τριβής που είχαμε στην θητεία μας.
ΣΟΑ. Στο εξωτερικό , όσοι στρατιωτικοί δεν ζουν σε ΣΟΑ, δεν πληρώνουν ποτέ ενοίκιο καθώς το πληρώνει η χώρα που τους μεταθέτει.
Ένας έλληνας στρατιωτικός θα μείνει έως μια 5ετια, σε όλη του την ζωή, σε αυτά τα μικρά σπιτάκια, έτσι ώστε να αντισταθμίσει ότι δεν έχει ίσες ευκαιρίες να αποκτήσει ιδιοκτήτη οικία όπως οι υπόλοιποι Έλληνες. Επίσης είναι υποχρεωμενος να ενοικιάζει σπίτι σε εξωφρενικές τιμές, ανάλογα της γκ%&$`% του κάθε ιδιοκτήτη, που εκμεταλλεύεται την ανελλαστικότητα της ανάγκης του να ζεις σε σπίτι στο πουθενά. Να πιάσουμε και το θέμα του τί ενοίκιο πληρώνεις εσύ που μένεις 15 χρόνια στο ίδιο σπίτι και το πόσο κάποιος που αλλάζει σπίτι κάθε 3ετια? Δωρεάν ρεύμα? Φαντάζομαι ότι δεν το πιστεύεις και απλά υπερβάλεις. Γνωστός μου ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ είναι στο κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ. Να μην ξεχάσεις να το πεις στο παιδί σου αυτό, πριν δηλώσει στο μηχανογραφικό του!
Πρατήρια, ΚΑΑΥ και λέσχες, που αποτελούν επίσης εισαγόμενες ιδέες, έχουν ανάγκη αυτοί που δεν μπορούσαν να πάνε διακοπές μονοι τους! Βλέπεις η Ελλάδα δεν ιδρύθηκε το 2010. Πριν λοιπόν αυτή την χρόνια, ένας φρεσκοδιόριστος δημοτικός υπάλληλος έπαιρνε 2000€ στο χέρι, ενώ ο ανθυπολοχαγός έπαιρνε μόλις 1100€! Πιστεύω ότι θα προτιμούσε κάποιος διπλό μισθό…
Και πάλι όμως μην φαντάζεσαι δωρεάν διακοπές κτλ! Πόσες φορές να μπορεσει να πάει κάποιος? Μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες κόσμου για μερικές εκατοντάδες σπιτάκια σε όλη την χώρα. Χμμμ. Τώρα θυμήθηκα ότι μάλλον θα πάω επιδοτούμενες διακοπές φέτος μέσω του ΕΦΚΑ…
ψαξε λίγο επίσης για τα επιδοτούμενα στεγαστικά προς όλους τους ΔΥ που θα ζούσαν για 5 χρόνια στην παραμεθόριο…
Πριν την κρίση ΟΛΑ τα ταμεία κάλυπταν δωρεάν παιδικές κατασκηνώσεις! Εκτός από του στρατού! Με εξαίρεση 3-4 χρόνια στο τέλος, και μετά όμως ιδρύθηκαν στρατιωτικές κατασκηνώσεις.
C130;δωρεάν? Σε εργάσιμες μέρες και ώρες σε πολύ συγκεκριμένα δρομολόγια, εφόσον και αν υπήρχε θέση. ελάχιστοι μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν για να μην χρεοκοπήσουν με μια και μόνο μετακίνηση της οικογένειας τους…
Αν πάλι συνεχίσουμε να πιάνουμε μεμονωμένες ευκαιρίες στην ζωή κάποιου στον στρατό ή μιλήσουμε για στρατηγούς, θα μπορούσα να βάλω στην σύγκριση διευθυντές εταιριών κτλ, όποτε και πάλι….
Απο εκεί και πέρα δεν θα συγκρίνω άλλο δημόσιο με ιδιωτικό τομέα! Το θέμα είναι τεράστιο και δεν αφορά τόσο τον στρατό. Εξάλλου εσένα η εταιρία σου σε πληρώνει παραπάνω απ´ότι εμένα η δικιά μου. Γιατί έχουμε διαφορετικό αφεντικό που κοστολογεί διαφορετικά το μεταπτυχιακό!
Για αυτό όταν μιλάμε για προνόμια θα πρέπει να μιλάμε μέσα στην ίδια επιχείρηση. Έτσι μέσα στην επιχείρηση ελληνικό κράτος, ο ανθυπολοχαγός παίρνει 850€ ενώ ο συμβασιούχος ΔΕ σκουπιδιάρης, παίρνει πάνω από 1000€. Ο υποδιευθυντής μαθηματικός εργάζεται 9,5 μήνες τον χρόνο και παίρνει 1,5 χιλιάρικο ενώ ο μέσος στρατιωτικός εργάζεται 19 μήνες τον χρόνο και παίρνει παρόμοια λεφτά! Αν κάνεις φυσικά το λάθος να κάνεις αναγωγή των μισθών με βάση τους πραγματικούς μήνες θα καταλάβεις πολλά! Επίδομα κυβερνήτη φρεγάτας? 40€.
επιδομα διεύθυνσης νηπιαγωγείου 110€! Και πάλι όμως πιανόμαστε με τους εκπαιδευτικούς, που για μένα είναι το ίδιο ριγμένοι με τον στρατό. Νομαρχίες-περιφέρειες-δήμοι-δημόσια διοίκηση… δεν ερχόμαστε σε τριβή μαζί τους και έτσι δεν μπορούμε καν να αντιληφθούμε εκεί το τί προνόμια παίζουν για τον κάθε πικραμένο που είχε μόνο το σωστό βισμα….
Και όλα αυτά τα προνόμια φαντάζεσαι ότι τα σκέφτηκε ένα 18χρονο μετά το λύκειο….. Που δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι έχει 70% πιθανότητες να μην παντρευτεί καν, καθώς η εποχή της γυναίκας-ακόλουθου έχει παρέλθει!
Συμφωνώ απόλυτα φίλε μου, αλλά επίτρεψε μου να πώ πως εδώ δεν πρόκειται για δικαιολογημένα ή μη παράπονα αλλά για κάποιου είδους ζηλόφθονη πεποίθηση “γιατί αυτοί κι όχι εγώ”.
Μήπως να μας εξηγήσεις αν δικαιολογεί 4 και 5% θνησιμότητα σε ασκήσεις με πραγματικά πυρά που συνήθως γίνονται τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο υπό κ.σ.? και σε άλλα υπουργεία ή στον ιδιωτικό τομέα?? Μήπως να μας εξηγήσεις τους πεσόντες στην εκτέλεση του καθήκοντος “δημόσιους υπαλλήλους” στρατιωτικούς ,αστυνομικούς, πυροσβέστες, εναερίτες της ΔΕΗ και μια σειρά άλλους που μου διαφεύγουν τώρα? Αυτοί είναι λίγο πολύ οι λόγοι για τα όποια προνόμια έχουν αυτοί. Αλήθεια ο 50χρονος μαθηματικός (στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα) ή ο υποδ/ντής λυκείου, από τι κινδυνεύουν ? μήπως από θλάση στο δάκτυλό τους από υπερβολική χρήση στυλού bic. Τελικά μήπως το παράπονό σας είναι ότι δεν καταφέρατε και σεις να μπείτε στην θέση τους???? Α, και κάτι ακόμα για τον ιδιωτικό τομέα. Σ’ αυτόν αν είσαι καλός σε κάτι προκόβεις και κερδίζεις αρκετά περισσότερα απ’ όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, αν δεν είσαι δεν ανεβαίνεις οικονομικά αλλά φθίνεις έως απολύσεως. Ιδού λοιπόν η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Τρεις μήνες σκάρτους έχουμε για καμιά αγορά της προκοπής, αύξηση της θητείας, κι εκπαίδευση της προκοπής.
Ελπίζω να γίνεται, τουλάχιστον εκεί που θα χρειαστεί, αεροπορία, ναυτικό, ειδικές δυνάμεις.
Το επόμενο χρονικό διάστημα πρέπει να δοθεί έμφαση στον εκσυγχρωνισμό του πυροβολικού όπως και στον ατομικό εξοπλισμό του στρατιώτη. Ο λόγος είναι ότι θα αντιμετωπίσουμε χιλιάδες τζιχαντιστές και δεν είμαστε προετοιμασμένη για αυτό.
Διαχρονικα σαν χωρα δεν εχουμε δειξει την απαιτουμενη σοβαροτητα οσον αφορα τις δαπανες για την Αμυνα..και το προβλημα δεν θα ηταν τοσο μεγαλο αν δεν υπηρχε η πραγματικη εξ ανατολων απειλη..θεωρουμε τις επενδυσεις στην Αμυνα χαμενα λεφτα..ενω κατα καιρους εμφανιζονται κατι ανοητα διληματα του στυλ”κανονια η βουτυρο”..και δεν ειναι θεμα χρηματων,ειναι θεμα βουλησης..η Ελλαδα σημερα διαθετει μολις 500εκ ετησιως για εξοπλισμους,αν διαθεσει αλλα τοσα δεν θα καταστραφει..μαλλον θα σωθει..η χωρα πρεπει να διαθετει τουλαχιστον ενα δις ετησιως για εξοπλισμους και να κανει ενα μακροπροθεσμο πλανο προμηθειων που να εκτεινεται μεχρι και τα εικοσι ετη..και φυσικα πρεπει να υπαρξει μεριμνα και για το προσωπικο και για τις εγκαταστασεις..συμφωνω με την προταση που λεει για προσληψη δεκα χιλιαδων επαγγελματιων οπλιτων τα επομενα χρονια,το ανθρωπινο δυναμικο χρειαζεται ενισχυση και ανανεωση,η θητεια πρεπει να αυξηθει και στους στρατευσιμους να ανατιθενται ουσιαστικα καθηκοντα-υποχρεωσεις μετα απο σοβαρη εκπαιδευση και αναλογα των ακαδημαικων προσοντων που διαθετουν,οι συνθηκες διαβιωσης πρεπει να βελτιωθουν,οι εγκαταστασεις πρεπει να προσφερουν αξιοπρεπη διαβιωση για ολα τα στελεχη-υψηλοβαθμα και χαμηλοβαθμα ενω οσον αφορα την εγχωρια αμυντικη βιομηχανια αυτη θα πρεπει να στηριχθει και να αναπτυχθει,οι αναγκες των ΕΔ για υλικα ειναι δεδομενες,ενα προβλημα βεβαια ειναι η πιεση χρονου αφου η αναπτυξη ενος οπλικου συστηματος απαιτει αρκετο χρονο και η Ελλαδα πρεπει να τρεξει στο θεμα των εξοπλισμων..
Οι εποχές έχουν αλλάξει. Ο στρατός ξηράς δεν κάνει να ξεπερνάει τους 100000.
Η πολεμική αεροπορία πρέπει να έχει τουλαχιστον 220 αεροπλάνα για να μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα.
Τέλος το ναυτικό χρειάζεται επείγοντα νεες φρεγατες κ υποβρύχια. Πρέπει να πάμε στις 14 φρεγάτες κ 12 υποβρύχια. Ειδικά το πλεονέκτημα στα υποβρύχια δεν κάνει να χαθεί
Δεν ξεπερνάμε τα νούμερα που θέτεις. Βασικά πασχίζουμε να τα πλησιάσουμε…
Χρειαζόμαστε πολιτική ηγεσία με όραμα για την χώρα (και όχι για το πως θα ικανοποιήσει τον παρασιτικό κομματικό στρατό), και αύξηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας στους εξοπλισμούς ώστε σημαντικό ποσοστό του κόστους να επιστρέφει στην οικονομία μας.
Εδώ μας έχει ζαλίσει με αυτό η Πτήση να δω πόσες φορές θα το βάλετε ακόμα;
ΑΝΑΛΥΣΗ ΛΕΩΝΙΔΑΣ 300: Το ελληνικό ΤΟΜΑ της EODH, οι λεπτομέρειες και τα πλεονεκτήματα μιας εξαιρετικής σχεδίασης, ασχημόπαπο που γίνεται… Τυραννόσαυρος!ΑΝΑΛΥΣΗ ΛΕΩΝΙΔΑΣ 300: Το ελληνικό ΤΟΜΑ της EODH, οι λεπτομέρειες και τα πλεονεκτήματα μιας εξαιρετικής σχεδίασης, ασχημόπαπο που γίνεται… Τυραννόσαυρος!
Να κάνω και μερικές κουτές ερωτήσεις γιατί μας ζαλίσατε ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος τα Τουρκικά τόμα; Ναι είσαστε σίγουροι για αυτό;
Πόσες χιλιάδες είναι τα τόμα των Τούρκων με πυροβόλο των 25 χιλιοστών;
Πως; Δεν είναι χιλιάδες αλλά μερικές εκατοντάδες;
Ο κίνδυνος κύριοι είναι από τα ΑΤ μπορεί να τα αντιμετωπίσει ναι ή όχι;
Μπορεί με την νέα θωράκιση να αντέξει έστω μετωπικά την προσβολή ενός ΑΤ;
Αν δεν μπορεί γιατί να του βάλω νέα θωράκιση;
Να μην συνεχίσω και γράφω μέχρι αύριο.
ΥΣ ναι ξέρω οι Γερμανοί χάλυβα υψηλή αντοχής αγόρασαν από την Σουηδία
για τα δικά μας άρματα ΛΕΟ2Α6 που τελικά ήταν από την Κίνα με οπτικό έλεγχο της παραγωγής για ρωγμές και μετά είχαμε πρόβλημα 44 άρματα είχαν ρωγμές:!!!
Από που νομίζεται θα αγοράσει τα υλικά ή εταιρία; Μα από την Κίνα με χαμηλές τιμές.
Γιατί να μην τα πάρω και εγώ και να το φτιάξω μόνος μου;
Κανένα τομα δεν αντέχει βολή ΑΤ. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για πεζούς αθωράκιστους στρατιώτες είναι σφαίρες, θραύσματα πυροβολικού, αντίπαλα τομα.
Από αυτά τους προστατεύει μια χαρά. Αυτή είναι η δουλειά του. Και τους μετακινεί στον ρυθμό των λεο.
Εσύ αν μαχόσουν θα ήθελες να είσαι με ή χωρίς τις λαμαρίνες τις κινέζικες;
Ε πάρτα ντε και φτιάξτο. Και στείλε πρόταση στον ΕΣ.
Λες να μην το έχω φτιάξει; Είναι αστείο να λέμε πως δεν μπορούν
να βάλουν μετωπική θωράκιση για ΑΤ που είναι πανεύκολο!
Που στη φαντασία σου, σε κάποιο σχέδιο μήπως? Έχεις κάποιο πρότυπο έτοιμο μας παρουσιάσεις να θαυμάσουμε ή πουλάς φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Γιατί η EODH έχει να παρουσιάσει όχι μόνο πρότυπα αλλά και θώρακες που βάζει για λογαριασμό των Γερμανών στα Leo2A6 και Leo2A7.
ωραιο θεμα μονο που υπαρχει ενα προβλημα δεν υπαρχουν πολιτες κ δεν υπαρχει κυβερνηση αρα το στρατευμα τυπικα ετσι θα μεινει.
Αυτό το αστείο με το 2% του ΑΕΠ για την άμυνα πρέπει να σταματήσει.Είναι γνωστό και έχει γραφεί και εδώ ότι περιλαμβάνει και τις συντάξεις των στρατιωτικών( αν δεν κάνω λάθος όλοι οι υπόλοιποι συνταξιούχοι είναι σε κωδικό του υπ.εργασίας).
Το 2% βολεύει για να δηλώνουμε (όπως και άλλες χώρες της Ε.Ε.) στο ΝΑΤΟ ότι πιάνουμε τον στόχο και στο εσωτερικό ότι ξοδεύουμε για την άμυνα.
Οι φωτογραφιες τα λενε ολα
Οπως ειπε ο κυριος Παπας ανω, η χωρα εδινε και δινει μεγαλο ποσοστο του αεπ στην αμυνα. Αμυνα δεν υπαρχει. Καμαρωνω τον επαγγελματισμο και θαρρος των στελεχων της αεροποριας, αλλα απο εκει και περα το χαος.
Η Φινλανδια δινει 1,3 με 1,4% του αεπ στην αμυνα επι σταθερης βασης, ενω οι περισσοτεροι Φινλανδοι υπηρετουν 6 μηνες. Λοιπον, η χωρα αυτη εχει αμυνα και εχει στρατο κανονικο, αξιο. Ο φινλανδος στρατιωτης εκπαιδευεται περισσοτερο σε 6 μηνες απο οτι ενας εποπ σε 5 χρονια.
Εμεις με παντα πανω απο 2% , με 3,5% στο προσφατο παρελθον και δεν εχουμε στρατο. 3 χρονια να γινει η θητεια, εξπερ στο ξεχορταριασμα θα βγαζουμε και οχι μαχητες. 5% του αεπ να δωσουμε και απλα θα θησαυριζουν περισσοτεροι και περισσοτερο.
Λεφτα επεφταν και πεφτουν στην αμυνα. Αυτο που συμβαινει ειναι διασπαθιση και κακοδιαχειριση του προυπολογισμου απο το σωμα των ελληνων αξιωματικων, ξεκινωντας απο πενταγωνο και τελειωνοντας στον αρχιλοχια που κλεβει καυσιμα και τροφιμα. Η πλειοψηφια των ελληνων στελεχων στον ΕΣ ειναι απλα ανικανοι και δεν αξιζουν να φορουν εθνοσημο.
Δουλευω σε παραγωγικη εταιρια του ιδιωτικου τομεα. Δεν θα προσλαμβανα τη συντριπτικη πλειοψηφια των στελεχων του ΕΣ για καμμια θεση.
Φίλτατε Phormio,
Το 2% στην άμυνα για μια χώρα με τα δικά μας θέματα ασφαλείας, είναι αστείο ποσοστό.
Σε μια χώρα που έχει το 180% του ΑΕΠ σε χρέος ενώ τα ελλείμματα έπιαναν και το 15% του ΑΕΠ δεν μπορούμε να λέμε τα ανέκδοτα του epam ότι το 2-3% ήταν πολλά….
τωρα για το παράδειγμα της Φινλανδίας. Δεν θα πω ότι εμείς είμαστε σωστοί, απλά ούτε και οι Φινλανδοί είναι το ζητούμενο μας πρότυπο!
Η χώρα είναι σοβαρή. Με σοβαρούς κατοίκους. Τίποτα από τα όσα γελοία ισχύουν στην ελληνική θητεία τα τελευταία 40 χρόνια (μπορεί και παραπάνω) δεν θα ήταν ανεκτό.
Εδώ όχι μόνο είναι ανεκτό αλλά είναι και επιδιωκόμενο από τους πάντες. Μια μετάθεσούλα για τον γιο μου. Μειώσεις θητείας προεκλογικά, μια ακόμα τιμητική, μην βγούμε σκηνακια στο χιόνι κτλ κτλ κτλ.
Επισης για την Φινλανδία.
Η θητεία είναι από 6 έως 12 μήνες. Στα καθήκοντα των κληρωτών έχουν «cleaning and maintenance duties”. (Όχι! γιατί όλοι μας στην Ελλάδα είμαστε πριγκιποπουλα και το θεωρούμε ντροπή).
Τέλος το δόγμα τους είναι τελείως διαφορετικό από το δικό μας.
Εμεις λέμε ότι δεν δίνουμε σπιθαμή γης. Ούτε μια από τις 4000 βραχονησίδες. Ούτε 1 στρέμμα στον Έβρο (πλιζ μην πείτε για τον Δένδια).
Αντιθετως το δόγμα των Φινλανδών είναι ότι θα χρησιμοποιήσουν το σύνολο της χώρας τους ως ζώνη επιβράδυνσης για να προστατεύσουν την πρωτεύουσα τους. Έτσι ενώ τους ζηλεύουμε, ο εχθρός τους μπορεί να κυριεύσει όλη την χώρα σε ελάχιστες μέρες, ενώ αυτοί θα ταμπουρωθούνε στο Ελσίνκι ελπίζοντας σε έγκαιρη επέμβαση της Δύσης. Αλλιώς απλά θα παραδοθούν.
Φυσικά η γελειότητα της θητείας μας δεν οφείλετε στο δόγμα μας. Απλά, όπως είπα, στην Φινλανδία δεν υπάρχει το role model που ψάχνουμε…..
Ἡ Φινλανδία όμως έχει αυτό το δόγμα απέναντι σε ένα στρατιωτικό γίγαντα,την Ρωσία,που ακόμη και στις μέρες μας είναι «Γολιάθ» απέναντι της.
Οπότε,ακόμα και ἂν είναι όπως τα λές,είναι προφανές ότι οἱ Φινλανδοί είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν,έστω με τον αντικειμενικό σκοπό που έχουν θέσει.
Ἂν το βρίσκεις εύκολο,να διεξάγεις επιβραδυντικό αγώνα με μειονεξία 10:1,πάσο.
Πές μου όμως,πόσο πιό «ηττοπαθείς» βρίσκεις τους Φινλανδούς,από εμάς,που ευχαρίστως δίνουμε «κάποια βράχια»,ἢ κάποια «στρέμματα θάλασσα» για να έχουμε την ησυχία μας;
Και όχι σε μία υπερδύναμη,αλλά σε αντίπαλο που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με αξιώσεις νίκης;
Μήπως το να γίνουμε Φινλανδοί θα είναι ουσιαστικός προβιβασμός;
Καταρχήν δεν λέω τί γα@@οι που είμαστε.
Έχουμε ένα δόγμα. Αλλά δεν το εφαρμόζουμε. Από την στιγμή που ειμαστε στην κατάσταση που είμαστε, δεν μπορούμε να θεωρούμε ότι έχουμε λάθος στην κεντρική μας φιλοσοφία, αλλά στην εφαρμογή της. Ενώ δηλαδή δεν δίνουμε ούτε μια βραχονησίδα, στην πράξη έχουν γκριζάρει δεκάδες.
Επίσης αλλάζει ο αντίπαλος. Έχουμε ιστορικά προηγούμενα μιας χιλιετίας. Περιοχή που θα πάρει ο Τούρκος θα την εκκαθαρίσει, από Έλληνες, και θα την εποικήσει…. δεν μπορούμε να πούμε ότι θα κάνουμε επιβράδυνση μέχρι τα τέμπη…
Εάν δεν πιάσουμε τις επανδρώσεις που πρέπει και δεν πληρώσουμε τα λεφτά για εξοπλισμούς, που πρέπει, κινδυνεύουμε σύντομα να έχουμε έναν αντίπαλο, όχι με πιθανότητα νίκης, όπως ελπίζουμε, αλλά με αναλογία 1:10
Εν κατακλείδι οι Φιλανδοί έχουν αποδεχτεί την μοίρα τους, έχουν ζυγίσει τις επιλογές τους και κινούνται με την ανάλογη φιλοσοφία. Μπράβο τους!
Εμείς που ενώ έχουμε άλλες ανάγκες από αυτούς, και το ξέρουμε, δεν κάνουμε τίποτα για να διορθώσουμε την κατάσταση μας!
Οἱ Φινλανδοί δέν θα δώσουν τίποτε από την χώρα τους ἂν μπορούν να το υπερασπίσουν με προοπτική επιτυχίας,απλώς παίρνουν το χείριστο σενάριο ὡς βάση.
Το 1940,και ἡ Ἑλλάδα θα παραχωρούσε έδαφος μέχρι να περάσει σε επιθετική επιστροφή (μεταβλητές ΙΒ΄ και ΙΒα΄).
Τελικά μετέφερε και τον αγώνα στο έδφος του αντιπάλου.
Το δικό μας πρόβλημα,όπως το έθεσες,είναι πρόβλημα αυτοκυρώσεως.
Αλλά ούτε την βέλτιστη διάταξη δυνάμεων έχουμε,και μάλλον ούτε την δομή.
Δηλαδή,δέν είναι απλώς θέμα αναιρέσεως δόγματος,αλλά και θέμα ανεπάρκειας προικοδοτήσεως.
Καλησπέρα. Ο αρθογράφος κάνει σωστές παρατηρήσεις, παρατηρήσεις που και μεις έχουμε κάνει κατά καιρούς. Το πρόβλημα έχει δύο άξονες. το ένα είναι το πολιτικό και το άλλο το στρατιωτικό.
Μπορούμε ορθώς να κατηγορήσουμε τους πολιτικούς για διάφορα :
Όσον αφορά τη δομή του στρατεύματος και τον εκσυγχρονισμό του, η ευθύνη αφορά αποκλειστικά και μόνο τους ανώτατους αξιωματικούς. Μέχρι την αποστράτευσή τους οι ανώτατοι αξιωματικοί δεν αρθρώνουν λέξη -δημόσια- για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν ώστε ο ΕΣ να εκσυγχρονιστεί και να μετατραπεί σε ένα σύγχρονο στρατό του 21ου αιώνα -ίσως λόγω των κρίσεων-. Μετά την αποστράτευσή τους ξαφνικά όλοι γίνονται στρατιωτικοί αναλυτές που τους παρακολουθούμε στα βραδινά δελτία ειδήσεων ή περιμένουν την μεταφορά τους στην πολιτική σκηνή. Νομίζω ότι η υποκρισία ξεχειλίζει.
Οι ανώτατοι αξιωματικοί θα έπρεπε :
Πολλά μπορούμε να αναφέρουμε, αλλά θέλει πολύ χρόνο.
Από μία αναδιοργάνωση θα προκύψουν χρήματα, τα οποία θα μπορούν να προστεθούν στον ήδη μικρό προυπολογισμό για εξοπλισμούς για να μπορέσει να πάρει μία ανάσα ο ΕΣ. Αφού γίνουν όλα αυτά, μπορούμε να δούμε τί εξοπλισμό έχουμε, τί μας λείπει και να κάνουμε αγορές σύμφωνα με τις καινούργιες ανάγκες μας.
Ευχαριστώ.
Ευγε λογικε συνομιλητη !
Μεταξύ των προτεραιοτήτων της Πολιτείας που αναφέρετε για την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια συγκαταλέγεται και η Παιδεία η οποία απαξιώνεται επίσης συστηματικά. Η χάραξη στρατηγικής πρέπει να περιλαμβάνει και αυτόν τον τομέα. Είναι η μεγάλη δεξαμενή από την οποία θα αντλούμε νέους να υπηρετούν την πατρίδα με συνείδηση και επιστημονική εκπαίδευση σε τεχνολογίες αιχμής. .
@Πτηση, κυριε Βασιλειου
Δειτε παρακαλω την περιπτωση της Φινλανδιας. Στο 1,3-1,4% του αεπ ( που δεν εχουν ταξεις μεγεθους μεγαλυτερο απο εμας, γυρω στα 260 δις) για αμυνα, συμπεριλαμβανουν κι εκει συνταξεις στρατιωτικων. Επιπλεον, οι κληρωτοι πληρωνονται 5 με 13 ευρω ΤΗ ΜΕΡΑ, ενω το κρατος τους πληρωνει το ενοικιο και ηλεκτρικο.
πηγη για μισθο κληρωτων απο το ελιαμεπ
https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://www.eliamep.gr/wp-content/uploads/2019/01/Policy-Paper-No-27.pdf&ved=2ahUKEwj3_s23g4LqAhUxsKQKHdU4A5YQFjABegQIARAB&usg=AOvVaw0LO3Wg_pFj4K04uH58UySR
Παρολα αυτα εχουν εξαιρετικο στρατο και καλα εκπαιδευμενο μαλιστα. Κατι πολυ σαπιο υπαρχει στην Ελλαδα και τις ενοπλες δυναμεις της.
Κύριε phormio, Όπως έγραψα και παραπάνω.
Επίσης συμπληρώνω για τα λεφτά. Η Φινλανδία ξοδεύει 3,64 δις € ενώ εμείς 4,56 δις. Επομένως ξοδεύουν τα 4/5 των δικών μας χρημάτων, για να διατηρούν μόλις το 1/3 της δίκης μας ισχύος. Άρα εκ των πραγμάτων αποδείκνυεται ότι η Φινλανδία δεν κάνει οικονομία. Αντιθετως εμείς είμαστε που δίνουμε τα μισά χρήματα από αυτά που θα έπρεπε και για αυτό δεν είναι ενεργή αυτή η ισχύς που ανέφερα παραπάνω….
Πολύ ενδιαφέρουσα η μελέτη που παραθέσατε. Μετά από μια γρήγορη πλάγια ανάγνωση θα την μελετήσω πολύ σύντομα!