Κάτι που δεν έχει γίνει κατανοητό από τους περισσότερους ίσως στην Ελλάδα, είναι πως οι άντρες και οι γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, εδώ και περισσότερο από ένα μήνα παραμένουν σε μέγιστη επιφυλακή, ουσιαστικά είναι σε κατάσταση επιχειρήσεων, για να μην πούμε σε κανονικές πολεμικές επιχειρήσεις. Αυτό σημαίνει πως τα πλοία του ΠΝ, ασχέτως ηλικίας είναι στη θάλασσα, τα υποβρύχια σε κατάδυση, ο Στρατός Ξηράς σε θέσεις εφόρμησης, τα άρματα μάχης έχουν χαράξει την πορεία τους, η ΠΑ μέσα στα shelters με τα αεροσκάφη φορτωμένα και έτοιμα να σκορπίσουν το χάος εκεί που πρέπει.
Οι συνθήκες είναι πολεμικές, και αυτό που έχουν πετύχει τα στελέχη, μπορεί να μην φαίνεται τόσο ένδοξο όσο η κατάληψη ενός λόφου, η βύθιση ενός πλοίου, η κατάρριψη ενός αεροσκάφους, αλλά αυτό που κάνουν, έχει πιθανότατα την ίδια ή μεγαλύτερη αξία. Η Ελλάδα δείχνει την πυγμή της, την πολεμική της ετοιμότητα. Αν δεν είχε βγει ο Στόλος, αν οι φρεγάτες και οι πυραυλάκατοι δεν ήταν σε θέσεις μάχης, αν οι Τούρκοι δεν είχαν χάσει τα ελληνικά 214ΗΝ, αν δεν έτρωγε ξύλο η τουρκική μπουφοπορία σε μόνιμη βάση, πιστεύει κανείς πως θα έτρεχε τώρα ο Τραμπ να τηλεφωνεί συχνότερα στο Έλληνα πρωθυπουργό περισσότερο συχνά από όσο μιλά στην Μελάνια; ή θα αναγκαζόταν να ξεφτιλίζεται ο Μάας, ελπίζοντας να νουθετήσει τους Τούρκους;
Αν δεν είμασταν 100% έτοιμοι να πολεμήσουμε, θα αυξάναμε στα 12 μίλια έστω και μόνο σε Ιόνιο και νότια της Κρήτης; ή θα κάναμε την “κότα”, όπως έχουμε συνηθίσει εδώ και μερικές δεκαετίες; Δυστυχώς, οι περισσότεροι από τους αναγνώστες μας έχουν ελάχιστη ενημέρωση του τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ξέρουν κάποιον γνωστό ή φίλο, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται “κάπου”. Δεν έχουν την πολλαπλή πληροφόρηση που έχουμε εμείς. Δεν ξέρουν πως το ηθικό βρίσκεται στα ύψη. Δεν ξέρουν πως αν χρειαστεί η Τουρκία όχι μόνο δεν θα κερδίσει κάτι, αλλά θα χάσει. Και θα χάσει πολλά.
Πως τα γραφεία Τύπου ΓΕΝ και ΓΕΕΘΑ ξεφτίλισαν τους Τούρκους, γιατί η επικοινωνία είναι δύναμη…
Ποιος το έχει πετύχει όλο αυτό; μα οι Ένοπλες Δυνάμεις. Τα στελέχη, που πραγματικά με μισθούς “τρεις και εξήντα” έβγαλαν όλα τα πλοία ακόμη κι αυτά που έχουν 50 χρόνια στην πλάτη τους. Έβγαλαν όλα τα υποβρύχια, όλα τα μαχητικά, τα πάντα είναι “έξω”. Με χαμόγελο στα χείλη, δεν τους ενδιαφέρει αν είναι καλοκαίρι κι αν έχουν οικογένειες. Θα πέσουν αν χρειαστεί υπέρ βωμών και εστιών.
Αυτός είναι ο λόγος που αξίζουν το ευχαριστώ και την υπομονή μας. Ανοησίες περί οπερέτας, περί “μαχητικών που δεν πετάνε”, “πλοίων που δεν πλέουν” είναι ντροπή να λέγονται. Κάποια στιγμή, ελπίζουμε να μπορούμε να γράψουμε ότι συμβαίνει αυτές τις ώρες, αυτές τις μέρες. Μπορούμε ίσως να πούμε μόνο το εξής. Η δύναμη των Στελεχών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων έχει εμψυχώσει τους Κύπριους αδελφούς μας, που δεν αισθάνονται σε μειονεκτική θέση. Επίσης, έχει κάνει συμμάχους που ασκήθηκαν δίπλα τους, να θέλουν να μοιραστούν με χαρά μια πιθανή πολεμική αναμέτρηση. Γιατί αν χρειαστεί, η Ελλάδα πολεμά και κερδίζει. Σας ευχαριστούμε όλους.
Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναπώ.
Εμείς – πέρα από το “υπέρ βωμων και εστιών” – έχουμε πολύ δυνατό το αίσθημα της εκδίκησης, πράγμα που εκφεύγει από τον πολύ κόσμο.
Δεν σηκώνει κανείς στις Ένοπλες Δυνάμεις την μεθόδευση και κατάληξη του θέματος των Ιμίων.
Οι σημερινοί διοικούντες τις ΕΔ ήταν λοχαγοί, υποπλοίαρχοι και σμηναγοι επί Ιμίων.
Έχουν γαλουχηθεί κατάλληλα και συνεπώς οι Έλληνες δεν πρέπει να περιμένουν εκπλήξεις τύπου Ιμίων.
Αυτοί που πρέπει να ανησυχούν είναι οι Τούρκοι, πλέον.