Άηχη αλλά όπως φαίνεται υπαρκτή είναι η “έξοδος” της Τουρκίας, συγκεριμένα του ναυπηγείου Anadolu, από ένα μεγάλο πρόγραμμα κατασκευής 5 σκαφών υποστήριξης στόλου για το Ινδικό Ναυτικό.
Τη σχετική συμφωνία είχε κάνει το Anadolu από το 2020, όταν υπέγραψε συμβόλαιο τεχνικού συμβούλου με το ινδικό ναυπηγείο Hindustan Shipping Limited (HAL), που είχε αναλάβει την κατασκευή των σκαφών, εκτοπίσματος το καθένα 44-45.000 τόνων, με συνολική αξία του προγράμματος τα 2,1 δις δολάρια.
Το HAL όμως ξεκίνησε φέτος την κατασκευή του πρώτου σκάφους, στις 10 Απριλίου, χωρίς καμμία τουρκική παρουσία, ενώ ινδικά Μέσα αναφέρουν πως το τουρκικό ναυπηγείο δεν μετέχει πλέον, καθώς η Ινδική κυβέρνηση είναι δυσαρεστημένη με την στάση της Άγκυρας υπέρ του Πακιστάν. Ώς γνωστόν Τουρκία και Πακιστάν έχουν στενές πολιτικές και στρατιωτικές σχέσεις, ενώ τουρκικές εταιρείες έχουν κάνει εκεί και μεγάλες πωλήσεις οπλικών συστημάτων, όπως π.χ. τις κορβέτες κλάσης Ada.
Έτσι η Ινδία, που είναι σε πολύχρονη αντιπαράθεση με το Πακιστάν δεν μπορούσε να ευνοεί και την τουρκική βιομηχανία. Το αντίθετο μάλιστα, η προσέγγιση που κάνει η Ινδία τον τελευταίο καιρό με την Ελλάδα, με την επίσκεψη Ν. Μόντι σε εμάς πέρυσι και την ανταπόδοση με επίσκεψη Κ. Μητσοτάκη φέτος, ενώ εχαμε και πρόσφατα επίσκεψη του Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Δ. Χούπη, όπως και σχετική συμφωνία συνεργασίας, ερμηνεύεται ως διάθεση για δημιουργία ενός αντιτουρκικού “άξονα” από το Νέο Δελχί, το οποίο αναζητά και διεκδικεί όλο και πιο έντονο διεθνή ρόλο.
Στη φημολογία προστέθηκε και η πρόθεση περί πώλησης αντιπλοϊκών πυραύλων BrahMos από την Ινδία στην Ελλάδα, κάτι όμως που παραμένει ιδιαίτερα δύσκολο καθώς εκεί θα απαιτηθεί ρωσική άδεια, μιας και ο πύραυλος κατασκευάζεται από ινδορωσική κοινοπραξία. Σε κάθε περίπτωση, η σύσφιξη σχέσεων Ελλάδας και Ινδίας είναι σημαντική και πρέπει να εξελιχθεί, καθώς η ασιατική χώρα είναι ήδη παγκόσμιος πρωταγωνιστής και μεγάλος πόλος ισχύος.
