Σμήνη βαριά οπλισμένων ταχυπλόων σε μαζικές «ασύμμετρες επιθέσεις» εναντίων αμερικανικών πολεμικών. Θα μπορούσε να ήταν σκηνή από κάποια ταινία Mad Max, όμως είναι ένα από τα επιχειρησιακά δόγματα του Ιρανικού Ναυτικού. Και η Τεχεράνη δεν προσπαθεί καν να το κρύψει, αντιθέτως μάλιστα.
Το Ίντερνετ είναι γεμάτο από ιρανικά προπαγανδιστικά βίντεο που δείχνουν πως πολλά μικρά εξοπλισμένα σκάφη μπορούν να καταστούν δυνητικώς μεγάλο πρόβλημα. Το κακό με τις ασκήσεις είναι ότι τα παροπλισμένα πλοία-στόχοι συνεργάζονται θαυμάσια παίζοντας τον ρόλο του εχθρού που νομοτελειακά καταβυθίζουν οι -πάντα– νικηφόρες φίλιες δυνάμεις. Πόση αξία έχει όμως το «ελαφρύ Ναυτικό» του Ιράν εναντίον του ισχυρότερου Ναυτικού στον κόσμο;
Το ισλαμικό Ιράν ανέκαθεν αποτελούσε πηγή ανησυχίας για τις ΗΠΑ καθώς από τον Περσικό περνά το «αίμα» του σύγχρονου κόσμου –το πετρέλαιο. Τα αβαθή νερά του Κόλπου περιορίζουν την κίνηση της ναυσιπλοΐας, ιδίως τα μεγάλα τάνκερ, σε προβλεπόμενες οδούς διέλευσης. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί τα πλοία που πλέουν στον Περσικό, πολιτικά και πολεμικά, είναι εξαιρετικά ευάλωτα σε νάρκες, πυραυλικές επιθέσεις και «ασύμμετρες» προσβολές από εξοπλισμένα ταχύπλοα.
Σημειωτέον ότι στην πραγματικότητα το Ιράν δεν έχει ένα Ναυτικό αλλά δύο. Το τακτικό επιχειρεί με μεγάλες κορβέτες, φρεγάτες και πυραυλακάτους ενώ διαθέτει και περισσότερα από 20 υποβρύχια. Η ζώνη ευθύνης του είναι κυρίως τα Στενά του Ορμούζ, ο Κόλπος του Ομάν και ο Ινδικός Ωκεανός. Για τα ρηχά νερά του Περσικού, τα 22 μίνι-υποβρύχια κλάσης Ghadir (βορειοκορεατικά κλάσης Yono) κρίνονται ιδανικά για ενέδρες.
Το «άλλο» Ναυτικό είναι οι ναυτικές δυνάμεις του παραστρατιωτικού Σώματος των Φρουρών της Επανάστασης οι οποίοι διαθέτουν πάνω από 1.500 ταχύπλοα σχεδιασμένα ειδικά για μαζικές ταχείες επιθέσεις στις παράκτιες περιοχές του Περσικού Κόλπου. Αναφέροντας ουσιαστικά στους σκληροπυρηνικούς του θεοκρατικού καθεστώτος παρά στον Πρόεδρο της χώρας, το Ναυτικό των Φρουρών της Επανάστασης έχει στο ενεργητικό του επιτυχίες όπως την κατάληψη ενός αμερικανικού επιθετικού ταχυπλόου τον Ιανουάριο του 2016 που έφερε τις ΗΠΑ σε δεινή διπλωματική θέση.
Τα σκάφη τους είναι ανοικτά πολιτικά ταχύπλοα τύπου ‘Boston Whaler’ εξοπλισμένα με εκτοξευτές μη κατευθυνομένων ρουκετών, RPG, αντιαρματικούς πυραύλους και Πυροβόλα Άνευ Οπισθοδρομήσεως. Επίσης δημοφιλή είναι τα σουηδικής προέλευσης ταχύπλοα Boghammar και τα φουσκωτά Zodiac (rigid-hull) τα οποία μπορούν να εξορμούν από βάσεις σε απομονωμένα νησιά και πλωτές εξέδρες πετρελαίου στο μέσον του Περσικού.
Το Ιράν όμως έχει επενδύσει και στην εγχώρια κατασκευή στρατιωτικών ταχυπλόων με εντυπωσιακές δυνατότητες. Το Seraj-1 παραδείγματος χάρη, αποτελεί προϊόν αντιγραφής ενός βρετανικού Bladerunner 51 που αγοράσθηκε από την Νότιο Αφρική. Ικανά να αναπτύσσουν ταχύτητες 55-72 κόμβων, τα σκάφη αυτά είναι οπλισμένα με πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών και βαριά αντιαεροπορικά πολυβόλα.
Τα επίσης εγχώριας ναυπήγησης Zolfaghar είναι ιρανικής σχεδίασης, αναπτύσσουν ταχύτητα 70 κόμβων και διαθέτουν ραντάρ για τους δύο εκτοξευτές βλημάτων cruise τύπου Nasr-1 που φέρουν στην πρύμνη. Βασισμένα στους κινεζικούς C-704 τα βλήματα Nasr-1 διαθέτουν εμβέλεια 22 μιλίων, πολεμική κεφαλή 330 λιβρών και κατευθύνονται προς τον στόχο τους χρησιμοποιώντας ραντάρ, υπέρυθρη ή ηλεκτρο-οπτική καθοδήγηση. Οι φωτογραφίες που έχουν δώσει στην δημοσιότητα οι Ιρανοί αφήνουν να εννοηθεί ότι τα απλά αυτά σκάφη παράγονται μαζικά.
Εκτός από «εξωτικά» ημι-καταδυόμενα, για καλύτερη απόκρυψη, Taedong-B τα οποία προορίζονται για κατασκοπεία, αποστολές δολιοφθοράς και διείσδυση ομάδων Ειδικών Δυνάμεων, το Ναυτικό του Σώματος των Φρουρών της Επανάστασης διαθέτει και πιο βαριά πλοία, όπως 20 πυραυλακάτους κλάσης Thondar (Type P29B) εξοπλισμένες με τέσσερα βλήματα κατά στόχων επιφανείας C-802 (Silkworm) και δέκα τορπιλλακάτους κλάσης Tir-II.
Εάν τακτικές τύπου… Mad Max με μαζικές επιθέσεις υπερεξοπλισμένων ανοικτών ταχυπλόων εναντίον σύγχρονων πολεμικών πλοίων φαντάζουν εξωπραγματικές, για το Ιράν έχουν μια λογική, σημειώνει ο Σεμπάστιεν Ρόμπλιν στο Task & Purpose. Τα μικρά και φθηνά αυτά σκάφη χαρακτηρίζονται από μικρό ίχνος στο ραντάρ, ιδιότητα η οποία σε συνδυασμό με την υψηλή ταχύτητα που αναπτύσσουν μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον χρόνο αντίδρασης του στόχου τους. Ο δε μεγάλος αριθμός τους δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε κορεσμό της άμυνας του αντιπάλου –με υψηλό ενδεχομένως κόστος για τα πληρώματα των ταχυπλόων. Ωστόσο είναι πιθανό.
Στην αμερικανική άσκηση Millennium Challenge 2002 ο Στρατηγός των Πεζοναυτών Paul Van Riper είχε εφαρμόσει ανάλογη στρατηγική: στα πρότυπα του Ιράν, η ‘Red Team’ εξαπέλυσε προληπτική επίθεση εναντίον μιας αμερικανικής αμφίβιας αποβατικής δύναμης με ένα τεράστιο φράγμα πυρός από πυραύλους cruise κατά μονάδων επιφανείας προκαλώντας κορεσμό των προηγμένων συστημάτων αεράμυνας Aegis των πλοίων του Ναυτικού. Η συνδυασμένη μαζική επίθεση ταχυπλόων «στοίχισε» στην ‘Blue Team’ δεκαέξι πλοία (!) και 20.000 απώλειες.
Η «νίκη» του Στρατηγού δεν άρεσε στα ανώτερα κλιμάκια –πολλές φορές οι ασκήσεις γίνονται για να επιβεβαιώνουν την καθεστηκυία στρατηγική και όχι για να μαθαίνει κανείς από τα λάθη του. Ο Van Riper έδειξε ότι οι μαζικές επιθέσεις ταχυπλόων μπορούν να έχουν αποτέλεσμα, αποτελώντας όμως στοιχείο μιας ευρύτερης στρατηγικής η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνει εκτόξευση πυραύλων cruise από επάκτιες βάσεις, αναγνώριση από πλοία και drones για την καθοδήγηση των βλημάτων, επιθέσεις υποβρυχίων-τσέπης και ναυτικές νάρκες.
Το Ιράν άλλωστε διαθέτει ένα εντυπωσιακό απόθεμα 3.000 και πλέον ναρκών που θα μπορούσαν να ποντίσουν μικρά σκάφη κλάσης Ashora, υποβρύχια, κορβέττες, ελικόπτερα κ.ο.κ. Επίσης, ιρανικής κατασκευής drones και εγχώρια εκρανοπλάνα Bavar-2 θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για αναγνώριση των θέσεων ναυτικών μονάδων του αντιπάλου, μεταδίδοντας τις συντεταγμένες των στόχων σε επάκτιες συστοιχίες βλημάτων εδάφους-επιφανείας C-802 ‘Silkworm’ ή εγχώριων αντιγράφων πυραύλων cruise τύπου Noor.
Υπενθυμίζεται ότι οι κινεζικής προέλευσης ‘Silkworm’ έχουν εμβέλεια 120 μίλια ενώ πύραυλοι Ghadir που βρίσκονται υπό ανάπτυξη θα διαθέτουν βεληνεκές 200 μίλια. Σε ορισμένα σημεία του Περσικού το πλάτος του κυμαίνεται από μόλις 35 έως 212 μίλια. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Η ναυτική στρατηγική του Ιράν έχει σαφώς αποτρεπτικό χαρακτήρα. Το καθεστώς της Τεχεράνης θέλει να πείσει τους αντιπάλους του ότι ένας πόλεμος στον Περσικό θα προκαλέσει σοβαρούς κλυδωνισμούς στην διεθνή οικονομία καθώς από τα Στενά του Ορμούζ διέρχεται το ένα τρίτο του παγκοσμίου πετρελαίου. Το μήνυμα είναι ότι συνέπειες θα είναι τέτοιες που οι Δυτικοί, με πρώτους τους Αμερικανούς, καλύτερα να το ξανασκεφτούν.
Κατά πόσο οι ναυτικές δυνάμεις του Ιράν θα μπορούσαν να προκαλέσουν ζημιά στο κραταιό αμερικανικό Ναυτικό αντίστοιχη εκείνης που κατάφεραν οι Επαναστάτες στην επιδρομή εναντίον του… Death Star, στον Πόλεμο των Άστρων, είναι κάτι που σηκώνει πολλή συζήτηση. Ας ελπίσουμε ότι το ερώτημα θα παραμείνει θεωρητικό.
Αλέξανδρος Θεολόγου
Αναμφίβολα θα μπορούσαν να προκαλέσουν κάποιες απώλειες στις ΗΠΑ, ιδίως αν είχαν την πρωτοβουλία. Το θέμα είναι ότι οι ασύμμετρες απειλές φέρουν και ασύμμετρες απαντήσεις. Οι ΗΠΑ απλά θα αποστερήσουν προληπτικά κάθε πλωτό μέσο από το Ιράν, μόλις (σε μερικές ώρες) επιτευχθεί καταστολή αεράμυνας (για αεροπορική υπεροχή δεν θα μιλήσω, διότι αντίκειται στο αθλητικό φρόνημα να τα βάλει κάποιος με τα μουσεία …) χιλιάδες μέσα – από τακτικά μαχητικά έως AH-1Z, UH-1Y, AC-130U, σκάφη επιφανείας, SEAL/UDT κλπ – θα αφανίσουν, κατά μήκος όλης της ακτογραμμής του Ιράν, κάθε πλωτό μέσο, από κορβετοφρεγάτες και υποβρύχια μέχρι ψαρόβαρκες και φουσκωτά. Ακομη και τις σαμπρέλες φορτηγών που φορούσαν πριν 30-40 χρόνια οι χοντρές στη θάλασσα για να μη βουλιάξουν θα χτυπήσουν οι ΗΠΑ. Μόνο κολυμπώντας θα μπορεί να μπει στη θάλασσα Ιρανός. Θα το δηλώσουν και ευθαρσώς οι ΗΠΑ, “επειδή η Ι.Δ. του Ιράν ως πειρατικό κράτος παρεβίασε την ελευθερία της ανοικτής θάλασσας (ή απείλησε να το κάνει), αποφασίσαμε να της στερήσουμε δια παντός κάθε μέσο πλεύσεως.” Ιστορικά, για τις ΗΠΑ η ελευθερία της ανοικτής θάλασσας είναι η πρώτη ιεραρχικώς αρχή του δικαίου, και ο πρώτος λόγος για τον οποίο ξεκίνησαν πόλεμο (και μάλιστα σε άλλη ήπειρο, παρά τα πενιχρά τότε μέσα τους) στην ιστορία τους (οι γνωστοί Πόλεμοι της Μπαρμπαριάς αρχές του 19ου αιώνα, με τον Τζέφφερσον κατά του αρχιπειρατή της Τρίπολης της Λιβύης Γιουσούφ Καραμανλή Πασά, και με ένα σώμα 80 Πεζοναυτών και 20 … Κρητικών μισθοφόρων των ΗΠΑ να καταλαμβάνει την Τρίπολη …). Δεν είναι έξυπνη ιδέα για το Ιράν ο ασύμμετρος πόλεμος, εκθέτει εξ αντικειμένου τον άμαχο πληθυσμό σε φοβερές συνέπειες, θα αφανιστεί η αλιεία, τεράστιες παράκτιες ζώνες θα πεινάσουν. Για τις εξαγωγές πετρελαίου να μη μιλήσουμε, θα διακοπούν κατά 100%.
Από πότε οι Αμερικανοί σέβονται το διεθνές δίκαιο; Εκτός και αν το είπες για ανέκδοτο.
Οι ισχυρές Χώρες λειτουργούν βάση το συμφέρον τους και όχι αν είναι καλό ή κακό αυτό που κάνουν,για ρωσία αυτά που έκανε με ουκρανία,κριμαία θα μας πείς κάτι ή ισχύει ότι αμερικάνικο είναι κακό και ρωσικό καλό,τότε θα πρέπει να κακολογούμε και την Αρχαία Αθήνα που ήταν υπερδύναμη στην εποχή της και κάνανε του Μηλίους μια μπουκιά ,κοίτα τώρα να μπορέσουμε με τους γελοίους πολιτικούς που έχουμε ανεξαρτήτως χρώματος να φτιάξουμε καμιά ΑΟΖ και άσε το τι κάνουν οι Αμερικάνοι,δεν θα λυπηθούμε κιόλας του μουλάδες του ιραν που έχουν καταστρέψει μια χώρα με μεγάλο πολιτισμό.
@Asimakis Kampouris
Το διεθνές δίκαιο το προσαρμόζουν στα θέλω τους, αλλά η ασφάλεια ναυσιπλοΪας και οι ανοιχτές εμπορικές οδοί είναι αδιαπραγμάτευτες για την μοναδική κυρίαρχη ναυτική δύναμη του πλανήτη!
Για να δουλέψει και να εφαρμοστεί το Διεθνές Δίκαιο (που παρεμπιπτόντως δεν είναι ούτε δίκαιο ούτε διεθνές) απαιτείται η δυνατότητα επιβολής του. Οι ΗΠΑ έχουν αυτή την δυνατότητα οπότε το επιβάλουν όπου θεωρούν ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους. Τους λόγους και το ιστορικό αυτής της φιλοσοφίας τους τα ανέλυσε άψογα ο φίλτατος Nikolaos οπότε εγώ δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο
“Ούτε δίκαιο, ούτε διεθνές” … Πικρές αλήθειες … Μου θύμισε, στην κυριολεξία και την ακρίβεια των ορισμών, το περίφημο δοκίμιο Παν. Κονδύλη περί ανυπαρξίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε περίπτωση αιφνιδιαστικής επίθεσης από δεκάδες σκάφη των Φρουρών κατά διερχόμενου Αμερικανικού πλοίου από τα στενά του Ορμούζ, θα επιτευχθεί κορεσμός των δυνατοτήτων άμυνας (PHALANX, MK 45, MK 38, οργανικά ελικόπτερα κλπ), ακόμα και των LAV-25 που συστηματικά ανεβάζουν στα καταστρώματα, των πλοίων αμφιβίων επιχειρήσεων οι Αμερικανοί.
Το ζήτημα είναι τι πιθανότητες έχει να συμβεί κάτι τέτοιο, με δεδομένο το τι θα επακολουθήσει. Και το περιέγραψε εύστοχα ο Nikolaos. Να προσθέσω ότι ναι μεν τα σκάφη των Φρουρών έχουν μικρό ίχνος για τα ραντάρ επιφανείας ενός πολεμικού, αλλά εντοπίζονται πολύ εύκολα από τα Ε/Ο και IR των UAV , P-8A και ελικοπτέρων που θα επιχειρούν σε καθεστώς ασυλίας (μην γελιόμαστε, η απόλυτη αεροπορική κυριαρχία θα είναι ζήτημα ωρών).
Στη μεγαλύτερη εικόνα, σε περίπτωση σύρραξης και πέρα όποιας στρατιωτικής σκοπιμότητας, θα ανέμενα οι Αμερικανοί να επικεντρωθούν στον αποδεκατισμό των μονάδων και υποδομών των Φρουρών, στη λογική ότι αποτελούν βασικό βραχίονα υποστήριξης του καθεστώτος.
Αν και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα, εκτιμώ ότι οι Ιρανοί θα αποδειχθούν σοφότεροι του Σαντάμ, στους υπολογισμούς τους και πιστεύω ότι παρά τις όποιες παρακινδυνευμένες και αμφιβόλου σκοπιμότητας κινήσεις τους (τάνκερ, drone), το παιχνίδι έχει ήδη χαθεί στην οικονομία (απώλεια 10% ΑΕΠ, 60% αξίας νομίσματος, πληθωρισμός 40-50%, μηδενικές ξένες επενδύσεις και όλα αυτά μόλις τα τελευταία δύο χρόνια !!!).
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να αμφισβητεί ότι σε περίπτωση σύγκρουσης οι Αμερικάνοι θα εξαφανίσουν τις στρατιωτικές δυνάμεις του Ιράν. Το πρόβλημα όμως βρίσκεται ακριβώς εκεί. Οι πόλεμοι (όλοι σε όλη την ιστορία) τελειώνουν με δυο τρόπους, με τελειωτική και ολοκληρωτική νίκη που εξαφανίζει κάθε έννοια κρατικής οντότητας του ηττημένου (πχ Γερμανία το 1945 ή Βυζαντινή Αυτοκρατορία το 1453) ή με μια συμφωνία που προϋποθέτει συμβιβασμούς και διατηρεί την έννοια της κρατικής οντότητας (πχ Ιαπωνία το 1945 ή Ιράκ το 1992 και το 2003).
Στην περίπτωση του Ιράν (όπως και στο Ιράκ το 2003) δεν φαίνεται να υπάρχει ένα πολιτικό σχέδιο που να μπορεί να δρομολογήσει μια αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης της χώρας, εκτός βέβαια αν νομίζουμε ότι οι Ιρανοί μόλις φάνε μερικές βόμβες στο κεφάλι θα επιζητούν τον Σάχη να έρθει να τους σώσει.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ο μόνος τρόπος για τις ΗΠΑ να λύσουν το Ιρανικό (για αυτούς) πρόβλημα είναι μια αλλαγή καθεστώτος στην χώρα. Αυτή μόνο με βομβαρδισμούς δεν πρόκειται να επιτευχθεί. Θα απαιτηθεί πραγματική εισβολή με στρατό και κατοχή της χώρας στα πρότυπα του Ιράκ. Λόγω γεωγραφίας, πυκνότητας πληθυσμού και ιστορίας κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο να πραγματοποιηθεί καθώς οι απώλειες των Αμερικανών θα είναι σημαντικές (οι υπόλοιποι Aραβες και Ισραηλινοί που θα ενδιαφέρονταν για κάτι τέτοιο απλά δεν έχουν τις δυνάμεις να εισβάλουν και να καταλάβουν το Ιράν).
Το πρόβλημα των Αμερικανών είναι ότι από τη στιγμή που δεν μπορούν να ανατρέψουν το καθεστώς στο Ιράν και να το αντικαταστήσουν με μια κυβέρνηση φιλική προς αυτούς στερούνται λύσεων για το πως θα τερματίσουν έναν επερχόμενο πόλεμο. Σίγουρα μπορούν να στείλουν το Ιράν στην λίθινη εποχή, να καταστρέψουν τις πυρηνικές του εγκαταστάσεις και τις υποδομές του αλλά χωρίς εισβολή ο πόλεμος δεν θα τελειώσει εύκολα.
Έχω την εντύπωση ότι οι Ιρανοί το γνωρίζουν αυτό και τραβάνε το σκοινί μέχρι εκεί που τους παίρνει. Με άλλα λόγια θα προκαλέσουν τους Αμερικάνους, θα ρίξουν και κανένα drone, θα έχουν αψιμαχίες στα στενά του Ορμούζ (το επονομαζόμενο sabre rattling) αλλά δύσκολα θα περάσουν τις κόκκινες γραμμές που θα δώσουν στις ΗΠΑ την δικαιολογία για αεροπορικές επιδρομές.
Αν παρ’ όλα αυτά οι ΗΠΑ χτυπήσουν τότε θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για μεγάλες αναταράξεις
Κάτι τέτοιο θα χρειαζόμασταν και εμείς. Αλλά με “τηλεκατευθυνόμενα” εγχώρια ταχύπλοα χωρίς πλήρωμα. Υπάρχουν ελληνικές εταιρίες που θα μπορούσαν να καλύψουν σχεδόν το 100% του εγχειρίματος. Δεν μιλάμε για εξωπραγματικές τεχνολογίες.
Γιατί μάλλον σε μεγάλα πλοία, ποιοτικά και σίγουρα ποσοτικά δεν θα φτάσουμε τους τούρκους, ακόμα και λιμός να έπεφτε στην τουρκία.
Αν και ποιό πιθανόν είναι να κάνουν αυτοί κάτι τέτοιο παρά εμείς. Διότι για εμάς οι φτηνές ασύμμετρες λύσεις είναι κάτι άγνωστο. Παρόλο που δεν έχουμε λεφτά. Το παράδοξο αυτής της χώρας. Βλέπε ανύπαρκτα uavs, αυτοπροστασίες κτλπ.
Υπήρξε και το ταχύπλοο drone Ελληνικής κατασκευής στην Defendory 10 χρόνια πίσω…Να μη συνεχίσω,ξέρεις….
Δεν μπορούν να μπούν στο ελληνικό δόγμα οι τακτικές των Ιρανών. Μόνο η περίπτωση των μη επανδρωμένων που αναφέρεις έχει ενδιαφέρον, αλλά θέλει πολύ συζήτηση…
Στην ουσία σε τι θα υστερούν αυτά τα ταχύπλοα; Σε ακτίνα δράσης. Τι δεν χρειάζονται απο την στιγμή που θα μπορούσαν να σαλπάρουν από κάθε νησάκι; Ακτίνα δράσης.
Από την άλλη, με την ίδια λογική, τι χρειάζονται τα ταχύπλοα απο την στιγμή που θα μπορούσαν οι πύραυλοι να φεύγουν οι ίδιοι απο το κάθε νησάκι; Δεν ξέρω. Λογικά κάτι θα προσφέρουν. Αλλιώς και οι ιρανοί θα έιχαν απλά πυραύλους στις ακτές.
Η Ελλάδα δεν έχει το ανθρώπινο δυναμικό για να υποστηρίξει αντίστοιχη κιμαδομηχανή. Μη σας ξεγελά ο φανατισμός των Ιρανών, αυτά τα ταχύπλοα θα αποδεκατίζονται σαν τις μύγες, ό,τι και να καταφέρουν τελικά. Το Ιράν έχει αρκετούς Φρουρούς διατεθειμένους να διαλυθούν κατά χιλιάδες, εμείς δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια.
Ούτε τέτοια μυαλά θα προσέθετα εγώ 😉
αναμφιβολα ζημια θα κανουν ολα αυτα, το θεμα ομως ειναι οτι μιλαμε για της ηπα κ οι ηπα εχουν αρκετα και διαφορετικα οπλα να απαντησουν,εκτος απο την usaf η οποια θα υπερτερει στον αερα οποτε θα φερει μεγαλο πληγμα στην αεραμυνα ενω θα μπορουσε να προσβαλει και της ναυτικες βασεις κ να τελειωσει νωρις το παιχνιδι κ φυσικα μην ξεχναμε και κατι πυραυλους επιπεδου πυρινικου σαν αυτη που εριξαν περσυ.Το προβλημα κ η αναβλητικοτητα στης ηπα εχει να κανει μαλλον με το θεμα γοητρου που μπορει να αποβει μοιραιο γιατι αν συνβει κατι πχ μια ab στον πατο θα εχουν εσωτερικη φαγομαρα οπως στο βιετναμ κ παντα θα ειναι ρισκο.
ΥΓ.το ενδιαφερον θα ειναι αν θα χτυπησουν ταυτοχρονα οι ισραηλινοι απο την αλλη μερια κ ποια θα ειναι η αντιδραση σαουδικης αραβιας κυριως και επειτα των μεγαλων δυναμεων.
Γι’αυτό φτιάξανε τις lcs οι ηπα για όποιον γνωριζει
Ωραίο άρθρο μου άρεσε.
Νομίζω ότι το λάθος των Ιρανών είναι ότι αυτόν τον ασύμμετρο τρόπο πολέμου τους στην θάλασσα τον έχουν προβάλει τόσο πόλυ ώστε οι Αμερικανοί να τον έχουν πλέον μελετήσει. Και η λογική τέτοιων τακτικών πολέμου με ανορθόδοξα μέσα είναι να σε βρουν αδιάβαστο και όχι προετοιμασμένο.
Από αυτή την άποψη μάλλον σαν πρόβατα στη σφαγή θα πάνε οι Φρουροί (ή επειδή μιλάμε για την θάλασσα… σαν πρόβατα στους καρχαρίες)
Τώρα γιατί νομίζω ότι σαν Ελλάδα δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε τέτοια δόγματα πολέμου. Διότι δεν νομίζω ότι πολλοί Έλληνες θα δεχόντουσαν να πάνε σε τέτοιες αποστολές αυτοκτονίας με ποσοστά επιβίωσης κάτω του 10% ώστε να κορεστεί ο αντίπαλος. Εγώ πάντως δεν θα πήγαινα σε μια αποστολή που η συμβολή μου θα ήταν να φάω τον πύραυλο ώστε ο αντίπαλος να έχει έναν λιγότερο.
Για τους Ιρανούς πιστεύω είναι πιο εύκολο να βρουν πρόθυμους να θυσιαστούν.
Για εμάς δε θα ήταν αποστολή αυτοκτονίας. Με χρήση του ανάγλυφου των νησιών για απόκρυψη, της ταχύτητας των σκαφών (55-70 κόμβους) και ίσως κάποια σχεδιαστικά κόλπα για να μειωθεί το ίχνος τους περαιτέρω, θα αποτελούσαν σοβαρή απειλή για οποιοδήποτε τουρκικό αποβατικό ή μεγαλύτερο-βραδυκίνητο πολεμικό πλοίο που θα έκανε το λάθος να πλησιάσει σε απόσταση βολής.
Μιλάμε για ταχύπλοα εφοδιασμένα με αντιπλοϊκούς και αντιαεροπορικούς πυραύλους. Δε χρειάζεται να έχει μεγάλο αριθμό πυραύλων ή πλήρωμα. Αν το εφοδιάζαμε και με κάποιο σύστημα αυτοπροστασίας (ανεβάζοντας το κόστος) θα γινόταν ακόμα αποτελεσματικότερο όπλο αποτροπής με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας. Σίγουρα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα νησιά και σε όλες τις θάλασσες, αλλά σε κάποια σημεία του Αιγαίου μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Υπαρχει αναλυτικοτερο αφιερωμα στα σκαφη του Ιρανικου ναυτικου ολων των κλασεων η οχι ακομα;
Με τετοια ατονια εξωπλισμων νομιζω οτι μια αλλαγη θα ηταν ευχαριστη ως προς τις πωλησεις του περιοδικου.
Αναμφίβολα οι ΗΠΑ έχουν τεράστια δύναμη πυρός. Το ερώτημα είναι αν μπορούν να την χρησιμοποιήσουν μαζικά. Το έκαναν στον πόλεμο του Κόλπου αλλά δεν είναι η κάθε περίπτωση ίδια. Καταρχάς τότε δεν υπήρχε Ρωσία που να μπορούσε να αντιδράσει και να στηρίξει το Ιράν. Τότε όλες οι αραβικές χώρες ήταν με τις ΗΠΑ. Σήμερα το Κατάρ τα έχει σπάσει με τη Σ.Α. Το Ιράκ κυβερνάται από Σιΐτες αποστερώντας κατά πάσα πιθανότητα μια σημαντική πρόσβαση στις ΗΠΑ. Η Τουρκία δεν θέλει να βλέπει τις ΗΠΑ ζωγραφιστές. Και αυτά είναι μόνο τα δεδομένα που αφορούν τις διπλωματικές προεκτάσεις. Στρατιωτικά θεωρώ ότι το Ιράν είναι πιο ισχυρό από το Ιράκ του Σανταμ και πιο συμπαγές συν το ότι έχουν συστήματα που οι ΗΠΑ δεν γνωρίζουν τις δυνατότητές τους συν το ότι οι Τομαχωκ δεν είναι απεριόριστοι και το Ιράν έχει πιο προστατευμενες εγκαταστάσεις από το Ιράκ. Οπότε καλό είναι να μην απαξιωνουμε εντελώς τις δυνατότητες του Ιράν.
Πάντως στην πρώτη περίοδο χρήσης τους (’80s), η πρώτη γενιά πασνταρανοταχύπλοων αποδείχθηκε αμφίβολης αξίας, απ’όσα γνωρίζω προκαλούσαν αρκετές ζημιές στα δεξαμενόπλοια αλλά σπάνια σημαντικές. Αν οι Ιρανοί ήθελαν να διαλύσουν ένα πλοίο έστελναν το κανονικό Ναυτικό, ή την ΠΑ. Επίσης μάλλον δεν θεωρούνταν η απειλή που θεωρούνται σήμερα (παράδειγμα το USS Vincennes, το οποίο καθώς ετοιμαζόταν να καταρρίψει την Πτήση 655 της Iran Air ταυτόχρονα άδειαζε τα 5ιντσα σε ένα σμήνος από τέτοιες). Η νέα γενιά βέβαια φέρνει στο τραπέζι μοντέλα με σημαντικές βελτιώσεις και μεγαλύτερη καταστρεπτική ισχύ, με αντίστοιχο όμως κόστος σε μέγεθος (θυμίζω ότι και οι Komar, αν και μικρές, ήταν στοχοποιήσιμες), πολυπλοκότητα, και πλήθος. Σημαντικός παράγοντας ίσως να αναδειχθεί ή κινητικότητά τους, καθώς μια μεγάλης κλίμακας επίθεση θα απαιτήσει τέτοια εφοδιαστική κινητικότητα που ίσως τα καταστήσει στοχοποιήσιμα πριν καν ξεκινήσουν τις επιθέσεις τους. Σε συνολική αποτίμηση, εκτιμώ πως δεν θα κάνουν κάποια ζημιά ικανή να αναβάλλει αισθητά το αναπόφευκτο. Το Ιράν έχει πολύ πιο σημαντικά όπλα (τόσο οι Φρουροί όσο και οι συμβατικές δυνάμεις) ικανά να κάνουν τη διαφορά, και οι τρελόβαρκες είναι μια τακτική αμφιλεγόμενη, για αμφιλεγόμενες προσωπικότητες.
Αν μιλάμε για εκατοντάδες τέτοια σκάφη είναι σίγουρα θέμα, για το πώς θα αντιμετωπιστούν.
Τα ελικόπτερα του US Navy έχουν πολύ δουλειά, μαζί με τα περιπολικά και ένοπλα UAV
Πραγματικά αξιέπαινοι οι Ιρανοί για την αμυντική τους προσπάθεια.
Κατέρριψαν μη επανδρωμένο κατασκοπευτικό αεροσκάφος της υπερδύναμης που παραβίασε τον εναέριο χώρο τους……….οποιαδήποτε σύγκριση με την πρόσφατη τουρκική δραστηριότητα στο Αιγαίο και την αντίδραση της Ελληνικής πλευράς…απλά μας προκαλεί θλίψη.
Το ιρανικό ναυτικό απότι φαίνεται είναι πολύ καλά εξοπλισμένο για την υπεράσπιση των Ιρανικών συμφερόντων στον περσικό..
Δεν τους ενδιαφέρει να κερδίσουν το αμερικάνικο ναυτικό σε απευθείας αντιπαράθεση.
Ότι είπε ο Ιρανός στρατηγός…Αν επιτεθείτε στο ΙΡΑΝ, η περιοχή (συμπεριλαμβανομένης Σαουδικής αραβίας – ΗΑΕ) θα αναταραχθεί στον αέρα…..κανείς δεν θα πάει σπίτι..