Σε εκτενείς δοκιμές του συστήματος ηλεκτρονικής επίθεσης, AN/ALQ-248 AOEW (Advanced Off-Board Electronic Warfare), προχώρησε η κατασκευάστρια εταιρεία Lockheed Martin, σε συνεργασία με το Αμερικανικό Ναυτικό. Το σύστημα, που φέρεται σε εξωτερικό ατρακτίδιο από ελικόπτερα MH-60S και MH-60R (στην συγκεκριμένη δοκιμή χρησιμοποιήθηκε Romeo), έδειξε σε μια σειρά από διαφορετικά σενάρια, την ικανότητά του να εμπλέκει πολλαπλούς στόχους, και να αποτρέπει ενεργά τις εισερχόμενες απειλές. Πλέον:
- Το AOEW έχει ενσωματωθεί πλήρως στο σύστημα μάχης Aegis, από την έκδοση λογισμικού Baseline 9C.2+ και έπειτα, καθώς και στην σουίτα ηλεκτρονικού πολέμου SEWIP Block II.
- Μπορεί να λειτουργεί ανεξάρτητα ή σε συνεργασία με άλλα συστήματα σε πλοία και φορείς ηλεκτρονικού πολέμου γενικότερα.
- Αξιοποιεί λύσεις ανοιχτής αρχιτεκτονικής, επιτρέποντας γρήγορες αναβαθμίσεις, διαλειτουργικότητα, μειωμένο κόστος κύκλου ζωής και άμεση εισαγωγή νέου υλικού.
- Η αρχιτεκτονική και η τεχνολογία του θέτει τις βάσεις για την παροχή παρόμοιων δυνατοτήτων και σε άλλες πλατφόρμες, όπως μικρά πλοία ή μη επανδρωμένα θαλάσσια και εναέρια μέσα.
Πιθανή εξέλιξη στο σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου των φρεγατών FDI;
Το AOEW βρίσκεται ήδη σε παραγωγή χαμηλού ρυθμού με τις πρώτες παραδόσεις να αναμένονται προς τα τέλη του 2024, ενώ νέες δοκιμές εντός του έτους αναμένονται για την βελτιστοποίηση της απόδοσης, όπως και για την πιστοποίηση σε περισσότερους φορείς.
Στο πλαίσιο αναζήτησης περισσότερων τρόπων άμυνας απέναντι στις ήδη υπάρχουσες αλλά και αναδυόμενες απειλές, η ενσωμάτωση ενός ατρακτιδίου ηλεκτρονικής επίθεσης σε ένα ελικόπτερο που μέχρι πρόσφατα απολάμβανε κυρίως ρόλους ανθυποβρυχιακής άμυνας είναι μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη. Όχι μόνο γιατί διευρύνει τον ορίζοντα των αποστολών που μπορεί να αναλάβει ένα ελικόπτερο και οι χειριστές του, αλλά κυρίως γιατί αυξάνει σημαντικά την αποτελεσματικότητα του πλοίου-φορέα.
Άλλωστε βασικό πλεονέκτημα των ελικοπτέρων MH-60R που υπηρετούν σε πλοία του Αμερικανικού Ναυτικού, αποτελεί η διασύνδεσή τους με το σκάφος, μέσω της ζεύξης δεδομένων Hawklink, που εξασφαλίζει υψηλής ποιότητας και όγκου δεδομένων αμφίδρομη επικοινωνία. Έτσι επιτυγχάνεται η ουσιαστική ολοκλήρωση του ελικοπτέρου στο σύστημα μάχης του πλοίου, επιχειρώντας μέχρι και 100 ναυτικά μίλια μακριά από αυτό, εκτελώντας έρευνα και πλέον και ηλεκτρονική επίθεση, όχι για λογαριασμό του μητρικού σκάφους, αλλά ως μέρος του. Η δικτυοκεντρική φιλοσοφία δεν εξαντλείται εκεί, καθώς σκάφη του Αμερικανικού Ναυτικού εντάσσονται σε καθεστώς συνεργατικής εμπλοκής (Cooperative Engagement Capability), δημιουργώντας κοινό πλέγμα άμυνας και επίθεσης.
