Σε σημερινή συνεδρίαση της Τουρκικής Εκτελεστικής Επιτροπής Αμυντικής Βιομηχανίας, η οποία έγινε στο προεδρικό μέγαρο με προεδρεύοντα τον ίδιο τον Ερντογάν, έγινε ο προγραμματισμός για τις επόμενες ναυπηγήσεις του Τουρκικού Ναυτικού, οι οποίες αν μη τι άλλο είναι εντυπωσιακές όγκου και προθέσεων.
Έτσι αποφασίστηκε:
- Να προχωρήσει ο σχεδιασμός “εθνικού αεροπλανοφόρου” κάτι που είχε εξαγγείλει και ο Ερντογάν πέρυσι. Η υπόθεση εδώ είναι πως θα πρόκειται για μια μεγαλύτερη και βελτιωμένη εκδοχή του TCG Anadolu, που ήδη έχει ενταχθεί στο Τουρκικό Ναυτικό.
- Να εξελιχθεί η παραγγελία ακόμη 4 φρεγατών κλάσης Istanbul. Η Τουρκία έχει κατασκευάσει την πρώτη, έχει παραγγείλει άλλες 3 σε 3 διαφορετικά ναυπηγεία για παράλληλη κατασκευή, οπότε τώρα ανακοινώνει πρόθεση διπλασιασμού της κλάσης.
- Να προχωρήσει η προμήθεια νέων περιπολικών ανοιχτής θαλάσσης. Πρόκειται εδώ για τα σκάφη κλάσης Hisar, από τα οποία παραδόθηκαν τα 2 πρώτα πέρυσι, είχε ανακοινωθεί πως η κλάση θα φθάσει και τα 10 πλοία. Άρα έχουμε επιβεβαίωση (δεν ανακοινώθηκε αριθμός νέων σκαφών) ότι η κατασκευή τους θα συνεχιστεί. Τα σκάφη είναι ουσιαστικά κορβέτες κλάσης Ada, αλλά με βελτιώσεις και δυνατότητα βαρύτερου οπλισμού.
- Να εξελιχθεί πλάνο για νέα αποβατικά σκάφη, νέα ναρκοθηρευτικά και πυραυλακάτους. Σε όλα αυτά η Τουρκία έχει αρκετά παλαιό υλικό, που θέλει να αναβαθμίσει.
Κεντρικό στοιχείο σε όλα τα παραπάνω είναι προφανώς πως η σχεδίαση, η κατασκευή και ο εξοπλισμός θα γίνουν στην Τουρκία, με το ποσοστό εγχώριας προστιθέμενης αξίας να φθάνει ή και να ξεπερνά το 80%.
Δεν χρειάζεται να πούμε πως αν τα παραπάνω υλοποιηθούν, έστω και μερικά (καθώς δεν είναι σπάνιο στην Τουρκία να έχουμε αναβολές ή μεταβολές σε εξοπλιστικές παραγγελίες ή ανακοινώσεις για τέτοιες), το Ναυτικό της χώρας θα αναβαθμιστεί σημαντικά τόσο σε αριθμό σκαφών, όσο και σε ισχύ πυρός, με πάρα πολλά συστήματα, λογισμικό, κ.λπ. αποκλειστικά τοπικής κατασκευής, άρα με ευχέρεια παραγωγής και απευθείας υποστήριξης.
Η πρόθεση για όλο και μεγαλύτερο ναυτικό είναι συμβατή φυσικά με την τουρκική φιλοδοξία για έλεγχο σε μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου, για διεκδίκηση των εκεί φυσικών πόρων, και βέβαια για την έντονη εμφάνιση στο Αιγαίο, με πρόθεση περιορισμού της ελληνικής κυριαρχίας. Τρίτος ρόλος εδώ είναι η ισχυροποίηση της Τουρκίας στη Μαύρη Θάλασσα, όπου έχει ήδη ξεκινήσει άντληση φυσικού αερίου και βλέπει “κενό ισχύος”, το οποίο θέλει να κλείσει με δική της παρέμβαση.
Σε όλα αυτά, η ελληνική απάντηση έχει προβληματίσει σοβαρότατα καθώς δεν… διακρίνεται. Μιας και μετά την αγορά των 3 φρεγατών FDI ΗΝ, κανένα άλλο πρόγραμμα δεν έχει ακόμη εξελιχθεί σε σύμβαση: Ούτε η αναβάθμιση των φρεγατών ΜΕΚΟ, ούτε η προμήθεια περισσοτέρων φρεγατών και κορβετών, ενώ σε αναμονή είναι τεράστιες ανάγκες για προμήθεια νέων υποβρυχίων και αναβάθμιση παλαιών, αντίστοιχα για νέες πυραυλακάτους και αναβάθμισης των κλάσης Ρουσέν, συν πολλά ακόμη σε όπλα, εγκαταστάσεις, συντηρήσεις κ.ο.κ.
Τουρκία: Παραλαβή του Anadolu και κοπή μετάλλου για 3 νέες φρεγάτες, παρουσία Ερντογάν
Διαπιστώνεται έτσι το απόλυτα παράδοξο -που στην ΠΤΗΣΗ το έχουμε τονίσει πολλές φορές: Να έχει επενδυθεί στο Πολεμικό Ναυτικό μας ένα τεράστιο ποσό τα τελευταία χρόνια, με κάπου 3,5 δις ευρώ οι FDI HN (όταν γίνουν και οι συμπληρωματικές τους προμήθειες), συν την αγορά των 7 ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων, συν την αγορά (επιτέλους) νέων τορπιλών, συν συμβάσεις συντήρησης, σε ένα σύνολο δηλαδή κάπου 4,5 δις. Ποσό που ποτέ άλλοτε δεν έχει “πέσει” στην μερίδα του Ναυτικού για εξοπλισμούς. Και παρόλα αυτά σήμερα, να διαπιστώνουμε πως παραμένουμε “πίσω” σε υλικό, αδυνατώντας όχι να παρακολουθήσουμε την Τουρκία, αλλά έστω να τηρήσουμε κάποια ισορροπία.
