Γράφει ο Ηρακλής Μαρδύρης
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ανοίγει νέους δρόμους στην τεχνολογία ανίχνευσης υποβρυχίων. Ένα σύστημα, το MAD (Magnetic Anomaly Detection) το οποίο αναγνωρίζει μαγνητικές ανωμαλίες κάτω από την επιφάνεια του νερού, που προκαλεί ο μεγάλος μεταλλικός όγκος ενός υποβρυχίου, φαίνεται σιγά σιγά να παραγκωνίζεται, ενώ ταυτόχρονα ένα νέο ραντάρ που ανιχνεύει τις αλλαγές στον κυματισμό που προκαλεί ένα υποβρύχιο όταν κινείται σε κατάδυση κάνει την εμφάνιση του.
Το AN/APS-154 Advanced Airborne Sensor (AAS) έχει κατασκευαστεί για ακριβώς αυτό τον σκοπό. Τοποθετείται κάτω από αεροσκάφη P-8 Poseidon σε ένα Special Mission Pod Deployment Mechanism (SMPDM). Τοποθετημένο χαμηλά, κάτω από την άτρακτο του αεροσκάφους, το πεδίο έρευνας του ραντάρ είναι μεγάλο και δεν περιορίζεται από τους δύο κινητήρες.
Πρόκειται για σύστημα που καλύπτεται από ένα έντονο πέπλο μυστικότητας. Το ραντάρ είναι τεχνολογίας AESA το οποίο είναι ανθεκτικό στις παρεμβολές και είναι σε θέση να διακρίνει λεπτομέρειες οι οποίες είναι αόρατες στο ανθρώπινο μάτι. Το σύστημα μπορεί να παρακολουθεί στόχους στην επιφάνεια της θάλασσας και στην ξηρά, αλλά και να παράγει εικόνες υψηλής ποιότητας για περαιτέρω ανάλυση, ακόμα και τη νύχτα και με άσχημο καιρό.
Οι επιδόσεις του ραντάρ θα επιτρέψουν στο P-8 να αντικαταστήσει όχι μόνο το P-3 Orion σε ρόλους ναυτικής συνεργασίας, αλλά επίσης και την έκδοση του συλλογής πληροφοριών και ηλεκτρονικού πολέμου, EP-3E Aeries II. Είναι πολύ πιθανόν το AESA ραντάρ να έχει και δευτερεύουσες δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου. Το ραντάρ αυτό, σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες δυνατότητες των Ρ-8 να διαμοιράζει πληροφορίες και να λειτουργεί σε δίκτυο, θα επιτρέψει στα αεροσκάφη να ανιχνεύουν και να στοχοποιούν για λογαριασμό άλλων μέσων σε αέρα, ξηρά και θάλασσα, αλλά και για το ίδιο. Επίσης θα προσφέρει και γρήγορη πληροφόρηση σχετικά με την αποτελεσματικότητα του πλήγματος. Μία ακόμα πιθανή αποστολή του είναι και η ανίχνευση πυραύλων cruise.
Ένα υποβρύχιο καθώς πλέει κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας μετατοπίζει με το πέρασμα του νερό το οποίο με τη σειρά του δημιουργεί έναν ανεπαίσθητο κυματισμό στην επιφάνεια. Το ραντάρ αυτό μπορεί να ανιχνεύει αυτές τις μικρές αλλαγές και ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να διακρίνει αν αυτός ο κυματισμός είναι φυσικό γεγονός ή αν οφείλεται σε κάποιο υποβρύχιο. Προφανώς ένα τέτοιο σύστημα θα έχει περιορισμούς σχετικούς με τον καιρό και τον κυματισμό της θάλασσας, αλλά παραμένει μια νέα ιδέα που θα βελτιωθεί στο μέλλον και ένα επιπλέον όπλο στη φαρέτρα των κυνηγών υποβρυχίων.
Τα P-8 Poseidon μετά από μία πιθανή επαφή με εχθρικό υποβρύχιο θα μπορούν να καθοδηγούν άλλα μέσα εναντίων του στόχου για επαλήθευση (πχ ελικόπτερα με ποντιζόμενα σόναρ) ή μπορούν να επιτεθούν στο υποβρύχιο αυτόνομα με ανθυποβρυχιακές τορπίλες (πχ. Mk 54 η οποία πέφτει με αλεξίπτωτο στο νερό και κατόπιν ενεργοποιεί το σόναρ της και κατευθύνεται στον στόχο) ή να επιτεθούν με πυραύλους Ηarpoon, αν ο στόχος βρίσκεται στην επιφάνεια.
Αυτό θα ισχύει ακόμα και εάν το υποβρύχιο βρίσκεται 500 μέτρα, μισό χιλιόμετρο δηλαδή κάτω από το νερό ή 50 μέτρα κάτω από το νερό; Έχει μια, ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά. Μένει να αποδειχτεί αν και κάτι μου λέει ότι θα μείνει κάτω από ένα πέπλο απορρητότητας.