Ο βρετανικός στόλος της Μεσογείου ηττάται στα σημεία από τον γαλλο-ισπανικό στόλο έξω από το λιμάνι της Τουλώνος. Η σύγκρουση ήταν ένα από τα πιο αποφασιστικά σημεία του πολέμου της Αυστριακής Διαδοχής στη θάλασσα.
H σύγκρουση που εξερράγη το 1740 στην κεντρική Ευρώπη, με αφορμή την διεκδίκηση της κληρονομιάς των Αψβουργών από τη Μαρία Θηρεσία, έδωσε σταδιακά σε όλα τα ευρωπαϊκά έθνη την ευκαιρία να λύσουν τους λογαριασμούς τους με τα όπλα διεκδικώντας επαρχίες στην Ευρώπη και αποικίες και επιρροή στην Αμερικανική ήπειρο.
Ισπανία και Βρετανία ήταν σε πόλεμο από το 1739 και μοίρα του ισπανικού στόλου ανεφοδιαζόταν στο λιμάνι του Καντίθ για να μεταφέρει εφόδια στις ισπανικές δυνάμεις που επιχειρούσαν στην Ιταλία. Η μοίρα τέθηκε υπό την επιτήρηση του βρετανικού στόλου που ανέμενε την έξοδο τους στη θάλασσα. Όταν τα βρετανικά πλοία αποσύρθηκαν για να ανεφοδιαστούν, οι Ισπανοί βρήκαν την ευκαιρία να διαφύγουν. Οι Βρετανοί τους καταδίωξαν αλλά προλαβαίνοντάς τους έξω από την Τουλών, είδαν τα ισπανικά πλοία να προστατεύονται από γαλλική μοίρα. Ο Γάλος ναύαρχος διαμήνυσε στους Βρετανούς πως αν προσέγγιζαν, θα άνοιγαν πυρ. Οι Βρετανοί αποσύρθηκαν αλλά συνέχισαν να επιτηρούν τους Γαλλο-Ισπανούς.
Μια και η Γαλλία δεν ήταν εμπόλεμο έθνος επίσημα, η βρετανική μοίρα απέκλεισε το λιμάνι της Τουλώνος αφήνοντας τα γαλλικά πλοία να περνούν αλλά σταματώντας τα ισπανικά. Στις 21 Φεβρουαρίου 1744, ο ισπανικός στόλος απέπλευσε προς την ανοιχτή θάλασσα περιστοιχισμένος από γαλλικά πλοία. Οι δυνάμεις των αντιπάλων ήταν ισοδύναμες αριθμητικά με 27 γαλλο-ισπανικά πλοία της γραμμής και 3 φρεγάτες έναντι 30 βρετανικών της γραμμής και 3 φρεγάτες αλλά τα βρετανικά ήταν και πιο μεγάλα και πιο καλά οπλισμένα. Αθροιστικά, οι Βρετανοί είχαν το πλεονέκτημα παρατάσσοντας 25% περισσότερα κανόνια από τους αντιπάλους τους.
Με τους δύο στόλους αντιμέτωπους, ο Βρετανός ναύαρχος, Thomas Mathews, έκανε έπαρση του σήματος “σχηματίσατε γραμμή μάχης”, εντολή που ακολουθήθηκε με δυσκολία. Ένα πολύ ελαφρύ αεράκι φυσούσε κάνοντας τους ελιγμούς δύσκολους και αργούς. Σταδιακά, ο βρετανικός στόλος σχημάτισε μια μακρά και αρκετά αραιή γραμμή, με τα γαλλικά και ισπανικά πλοία να τους μιμούνται. Καθώς τα πλοία απλώνονταν σε μεγάλη απόσταση, η επικοινωνία έγινε αργή ενώ μεγάλα κενά δημιουργήθηκαν κάνοντας δυνατό στους Γάλλο-Ισπανούς να επιχειρήσουν να φύγουν προς το νότο.
Η στιγμή ήταν κρίσιμη. Ο Mathews έδωσε το σήμα “εμπλέξατε τον εχθρό” αλλά ξέχασε να υποστείλει την προηγούμενη διαταγή, προκαλώντας σύγχιση. Λίγα πλοία τον ακολούθησαν. Τα βρετανικά άνοιξαν πυρ, δεχόμενα όμως και πολλαπλά χτυπήματα. Καθόλη τη μέρα τα πλοία αντάλλασσαν βολές με τα ισπανικά και γαλλικά να κρατούν την απόστασή τους από τη μάζα των βρετανικών εμπλέκοντας κατά περίπτωση μεμονωμένα πλοία και προκαλώντας τους μεγάλες ζημιές. Στις 24 του μήνα, οι στόλοι έχασαν επαφή με τους Γαλλο-Ισπανούς να διαφεύγουν.
Η σύγκρουση ήταν ουσιαστικά ισπανική νίκη. Ο γαλλικός στόλος περίμενε και ενώθηκε με τον ισπανικό προς το τέλος της σύγκρουσης, όταν η μάχη είχε σχεδόν κριθεί υπέρ των μειονεκτούντων αριθμητικά Ισπανών. Αν και οι απώλειες εκατέρωθεν δεν ήταν συντριπτικές (140-150 νεκροί από κάθε πλευρά και 200-470 τραυματίες ενώ κανένα πλοίο δεν βυθίστηκε στη μάχη) η νίκη έστεψε τους Γαλλο-Ισπανούς κυρίους στα σημεία. Η Ισπανία τίμησε τον ναύαρχό της, Juan Jose Navarro με τον τίτλο “μαρκήσιος της νίκης”. Η υποχώρηση του βρετανικού στόλου από τη Μεσόγειο θα επιτρέψει την αποστολή εφοδίων και ενισχύσεων στην Ιταλία, γέρνοντας την πλάστιγγα υπέρ των Ισπανών, ενώ ο Βρετανός ναύαρχος Thomas Mathews θα αντιμετωπίσει σοβαρές κατηγορίες στο ναυτοδικείο που θα του στερήσουν τη διοίκησή του.
