Ξεκινά με πλήρη μυστικότητα η αποδημία του ελληνικού στόλου (Θ/Κ «Γ.Αβέρωφ», Υ/Β «Γλαύκος και «Κατσώνης», Α/Τ «Κουντουριώτης», Τ/Β «Ασπίς» και «Νίκη» και το Π/Σ «Ήφαιστος») από την Κρήτη προς την Αίγυπτο.
Μετά την απώλεια πολλών μονάδων (25 πλοία στο διάστημα 4-25 Απριλίου) από τη δράση της γερμανικής αεροπορίας και την ταχεία προέλαση του γερμανικού στρατού που δεν έγινε δυνατόν να αναχαιτιστεί ούτε από τις βρετανικές κοινοπολιτειακές δυνάμεις ούτε τα τμήματα του ελληνικού στρατού, ο κορμός του οποίου ήταν συγκεντρωμένος ακόμα στην Ήπειρο και στην Αλβανία, αποφασίζεται η μεταφορά της ελληνικής κυβερνήσεως, της βασιλικής οικογένειας στην Κρήτη κι από εκεί εκτός εμβέλειας των γερμανο-ιταλικών δυνάμεων, στην Αίγυπτο.
Χαρακτηριστική ήταν η απόφαση του ναυτικού να μην συμμετάσχει στη νηοπομπή ο «Αβέρωφ», η ταχύτητα και η πολεμική του απόδοση θεωρούντο χαμηλότερες των προσδοκώμενων σε έναν σύγχρονο πόλεμο. Παρά ταύτα, με στάση σχεδόν του πληρώματός του, το παλαίμαχο «Θωρηκτό» κινήθηκε από τον όρμο της Ελευσίνας στις 17/18 Απριλίου και εντάχθηκε έγκαιρα στη δύναμη του στόλου, που αποδεκατισμένος αλλά περήφανος έπλευσε σε παραγωγή κατά τη διάρκεια της νύχτας και την επομένη (23 Απριλίου) κατέπλευσε στην Αλεξάνδρεια.
Στο τέλος Απριλίου, 17 συνολικά πολεμικά πλοία θα έχουν συγκεντρωθεί στο ναύσταθμο της ΑΛεξάνδρειας (1 θωρακισμένο καταδρομικό, 6 αντιτορπιλικά, 3 τορπιλοβόλα, 5 υποβρύχια και 1 βοηθητικό) που θα αποτελέσουν τον πυρήνα του ελληνικού στόλου, ενός στόλου που αρνήθηκε να παραδοθεί.
