Πριν λίγο καιρό μιλήσαμε για μια πρόταση του ναυπηγού Gene Anderson για αναβάθμιση των θωρηκτών Iowa και τη μετατροπή τους σε θωρηκτά-αεροπλανοφόρα με ταυτόχρονη αναβάθμιση του εξοπλισμού και οπλισμού τους. Η πρόταση αυτή έτυχε σοβαρής μελέτης ενόψει του “δόγματος Ρήγκαν” για το ναυτικό των 600 πλοίων και την ανάγκη αντιμετώπισης των Σοβιετικών βαρέων καταδρομικών. Επίκεντρο της αναβάθμισης ήταν η αφαίρεση του πρυμναίου πύργου πυροβόλων των 406mm και η εγκατάσταση ράμπας απο-προσγείωσης μαχητικών V-TOL και κυψελών εκτόξευσης πυραύλων.
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΨΥΧΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ: Θωρηκτά – Αεροπλανοφόρα, η μετασκευή των ‘Iowa class’ που δεν έγινε
Λιγότερο γνωστό ήταν το υπο-προϊόν της πρότασης αυτής: ο Anderson πρόετεινε την αξιοποίηση του πύργου των εκσυγχρονισμένων Iowa, που θα αφαιρείτο, με την ναυπήγηση ενός πλοίου που θα ήταν αρκετά ελαφρύ για να παρέχει πυρά υποστήριξης επίπέδου θωρηκτού αλλά αρκετά ευέλικτο και φθηνό ώστε να μην χρειάζεται η παρουσία των “μαστόδοντων” σε πολλές αποστολές.
Η πρόταση ονομάστηκε πρόγραμμα “Ελαφρού Θωρηκτού” και παρουσίαζε ένα θωρηκτό Iowa σε μικρογραφία, με κύριο οπλισμό τον πύργο με τα τρία πυροβόλα των 406mm σε διαστάσεις πολύ μικρότερες, με εκτόπισμα περί τους 9.000 τόνους, πλήρωμα 280 περίπου ανδρών και πλαισιωμένο με άλλα δοκιμασμένα όπλα. Συγκεκριμένα ο Anderson πρότεινε 3 πυροβόλα Mk45 περιμετρικά της υπερκατασκευής, δύο εκτοξευτές Mk-26 για Α/Α πυραύλους SM-1MR/ASROC, ελικοδρόμιο και τορπιλοσωλήνες. Μια άλλη διαμόρφωση ήθελε την εναλλαγή των Mk45 των 5 in από Mk71 των 8 in παρέχοντας μεγαλύτερη εμβέλεια και ισχύ πυρός. Το πλοίο θα κινείτο από έναν κινητήρα diesel των 25.000 shp, που θα του απέφερε μέγιστη ταχύτητα 25 κόμβων, σημαντικά μικρότερη των 33 κόμβων των μεγάλων θωρηκτών.
Το νέο πλοίο, που όμοιό του δεν υπήρχε στο Ναυτικό των ΗΠΑ αλλά και αλλού, προοριζόταν για προστασία νηοπομπών, βομβαρδισμό ακτών εκ του σύνεγγυς και επίδειξη σημαίας, πυκνώνοντας τις τάξεις των θωρηκτών και αντικαθιστώντας τα σε αποστολές μεγάλου κινδύνου χωρίς να τα εκθέτει στο πυρ των επακτίων πυροβολαρχιών. Οι 4 εξτρά πύργοι Mk7, που θα αφαιρούνταν από τα αναβαθμισμένα ‘Iowa’, θα ήταν ικανοί να εξοπλίσουν 4 ελαφρά θωρηκτά ή “Μόνιτορ ανοιχτής θαλάσσης”, όπως συχνά τα χαρακτηρίζουν οι αναλυτές, στο κόστος μιάμισης φρεγάτας O.H. Perry έκαστο, όπως ισχυριζόταν ο σχεδιαστής.
Τελικά, το σχέδιο Anderson δεν ευοδώθηκε με το αμερικανικό ναυτικό να στέλνει μια ευγενική απορριπτική επιστολή. Ίσως γιατί το σχέδιο ήταν τραβηγμένο για 4 σκάφη, ίσως γιατί η εποχή των θωρηκτών είχε παρέλθει ανεπιστρεπτί. Καλύτερα; Χειρότερα; Κρίνετε από μόνοι σας.
