[Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος] – Ανταρσία εκδηλώνεται στα πληρώματα πέντε πλοίων του Βασιλικού Ναυτικού και στις 1η και 2η Ταξιαρχίες του Ελληνικού Στρατού στη Μέση Ανατολή. Επιτροπές ναυτών και στρατιωτών θα καταλάβουν τα πολεμικά πλοία “Κρήτη”, “Ιέραξ”, “Πίνδος”, “Σαχτούρης” και “Αποστόλης” και τα κτίρια, όπου στέγαζαν το Γενικό Επιτελείο, την Επιμελητεία, το Υπουργείο Ναυτικών, το Αρχηγείο του Στόλου, το στρατόπεδο “Έλλη”, το Ελληνικό Ναυτικό Φρουραρχείο Αλεξανδρείας και τη Σχολή Νέων Δοκίμων.
Το κίνημα του Ναυτικού εκδηλώθηκε από τις οργανώσεις του ΕΑΜ: ΑΣΟ, ΑΟΝ και ΑΟΑ. Η πρώτη από αυτές, η Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση είχε οργανωθεί μεταξύ των στρατιωτών και ναυτών και μετουσιώθηκε στις επιμέρους Αντιφασιστική Οργάνωση Ναυτικού και Αντιφασιστική Οργάνωση Αεροπορίας. Οι οργανώσεις ξεκίνησαν δράση ανοιχτά ήδη από τις 25 Μαρτίου εκδηλώνοντας ανοιχτά την στήριξή τους στην ΠΕΕΑ (Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης, γνωστή ως “κυβέρνηση του βουνού”) με παραστάσεις επιτροπών στον πρωθυπουργό Εμμανουήλ Τσουδερό και στον υπουργό των Ναυτικών Σοφοκλή Βενιζέλο οι οποίοι τις απέρριψαν. Έτσι, από τις αρχές Απριλίου εκδηλώθηκαν κινήματα σε μονάδες (2ο Σύνταγμα Πεδινού Πυροβολικού) και από τις 3 με 4 Απριλίου σε πλοία του Στόλου.
Ο πρωθυπουργός Εμμ. Τσουδερός θα υποβάλει την παραίτησή του και η εξέγερση θα κατασταλεί από τις 7 Απριλίου, στα πλοία και κτίρια με επέμβαση αγημάτων και στις στρατιωτικές μονάδες με περιχαράκωση και διακοπή του ανεφοδιασμού. Η στάση του Ναυτικού και του Στρατού θα φέρουν μεγάλη αναστάτωση στις Ελληνικές Δυνάμεις Μέσης Ανατολής και θα ανακόψουν τόσο την προσπάθεια αναδιοργάνωσής τους (ήδη συγκροτείτο η 2η Ταξιαρχία Πεζικού, που όμως θα διαλυθεί συμπαρασύροντας και την παλιότερη 1η Ταξιαρχία) όσο και την εμπιστοσύνη και στήριξη της Βρετανικής κυβέρνησης προς της ελληνική κυβέρνηση του Καΐρου.
Με όλο τον σεβασμό, επειδή υπάρχουν κάποιες λάθος ημερομηνίες και πληροφορίες, ενημερωτικά σας στέλνω τα παρακάτω, γνωρίζοντας τα γεγονότα από τον πατέρα μου αξιωματικό του ναυτικού και μέλος του αγήματος εμβολής.
Η επιχείρηση ορίστηκε την νύχτα της 23ης Απριλίου 1944.
Την αρχηγεία αυτών των ομάδων του αγήματος εμβολής, ανέλαβαν οι αντιπλοίαρχοι Τούμπας (ο κυβερνήτης του “Αδριάς”) και Κύρης, και ο υποπλοίαρχος Σκουφόπουλος.
Η επιχείρηση αρχικά προέβλεπε επίθεση στην κορβέτα Αποστόλης και στα αντιτορπιλικά “Ιέραξ” και “Σαχτούρης” από την πλευρά των βρετανικών πλοίων, ενώ στην ξηρά υπήρχαν βρετανικά ναυτικά αγήματα για κάθε ενδεχόμενο.
Τα πλοία αυτά επιλέχθηκαν για ανακατάληψη γιατί είχαν τους πλέον αδιάλλακτους κομμουνιστές ως καθοδηγητές της στάσης και η εξουδετέρωση τους πιθανά να επανέφερε και τα υπόλοιπα πλοία στην νομιμότητα, κάτι που εκ των υστέρον αποδείχθηκε ορθό.
Στην επιχείρηση θα έλαβαν μέρος 250 άνδρες.
Την νύχτα του Μ. Σαββάτου 23 Απριλίου του 1944, την συμφωνημένη ώρα οι ομάδες του αγήματος εμβολής του ναυτικού επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά στα καταστρώματα των πλοίων όπου όμως οι στασιαστές περίμεναν την επίθεση τους και υποδέχτηκαν τους επιτιθέμενους με πυκνό πυρ. Επακολούθησε αγωνιώδης μάχη σώμα με σώμα που διήρκεσε πάνω από μια ώρα σε όλα τα σημεία των επαναστατημένων πλοίων, καθώς οι στασιαστές γνώριζαν πως η επικράτηση των επιδρομέων σήμαινε στρατοδικείο για εσχάτη προδοσία και πιθανή εκτέλεση τους.
Όλοι όσοι έλαβαν μέρος στην στάση των πληρωμάτων του Απριλίου του 1944, καταδικάστηκαν σε θάνατο από ναυτοδικεία, αλλά οι ποινές τους δεν εκτελέστηκαν.
Στην τολμηρή αυτή καταδρομική ενέργεια σκοτώθηκε από την μεριά των επιδρομέων ο γενναίος υποπλοίαρχος Ρουσσέν που είχε καταγράψει μεγάλες επιτυχίες εις βάρος Ιταλικών πλοίων, ο ανθυποπλοίαρχος Ρέππας (γιος του στρατηγού της αεροπορίας Ρέππα), ο ανθυπολοχαγός Καβαδίας (γιος του ναυάρχου Καβαδία), ένας αρχικελευστής και τρεις ναύτες, ενώ τραυματίστηκαν 20 ναύτες.
Πηγές : * ΕΧΘΡΟΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥΜΠΑ,
* ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ 1940 – 1944