Πριν λίγες μέρες ανεβάσαμε άρθρο σχετικά τον CAMM-ER, και τις δυνατότητες τοποθέτησής του σε 4άδες σε εκτοξευτές Mk41. To πολύ ενδιαφέρον που επιβεβαιώσαμε, και ίσως γράψαμε πρώτοι, είναι για τις μελέτες σχετικά με έναν CAMM-EER, έναν πύραυλο με ενισχυμένη ακτίνα δράσης, που θα μπορεί επίσης να τοποθετείται σε 4άδες εντός του Mk41, και να προσφέρει δυνατότητες εμπλοκής στόχων σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.
Καταρχάς, να επιβεβαιώσουμε αυτό, πως, παρά την τοποθέτηση booster, ο πύραυλος δεν θα έχει διαφορετική διάμετρο, αλλά διαφορετικό μήκος. Άρα, η τοποθέτηση σε 4άδες θα συνεχίσει να υφίσταται. Αυτό σημαίνει, πως ένα πλοίο με “μόλις” δυο Mk41 θα μπορεί να φέρει 32 πυραύλους CAMM-EER για αεράμυνα περιοχής, και 32 CAMM/CAMM-ER για μέσες αποστάσεις. Ουσιαστικά λοιπόν, πλοία επιπέδου SIGMA 11515HN θα μπορούν να έχουν δυνατότητες ανάλογες με αυτές που έχουν σήμερα αντιτορπιλικά όπως οι Type 45, LCF κοκ. Αν μάλιστα μια SIGMA 11515HN “φορέσει” 4 αντί για 2 Mk41, τότε η έννοια “θωρηκτό τσέπης” θα αποκτήσει άλλη σημασία!
Είπαμε μια φράση που παρεξηγήθηκε -πράγμα εύκολο στη “φρεγατιάδα-, πως ο ASTER 30 είναι ένα όπλο δύσκολο στη διαχείριση. Θα εξηγήσουμε στους φίλους μας “τι ήθελε να πει ο ποιητής”. Ο ASTER 30 είναι ένα κορυφαίο όπλο αεράμυνας περιοχής, που εκτός από βαλλιστικούς πυραύλους, μπορεί να αντιμετωπίζει και sea skimming πυραύλους. Και πως να μην το κάνει, όταν ουσιαστικά είναι ένας ASTER 15 με την προσθήκη ενός booster. O booster είναι ουσιαστικά ένας 2ος όροφος, που μπορεί να πάει το βλήμα ακόμη μακρύτερα ή/και ψηλότερα. Έτσι, ο ASTER 30 έχει όλα τα πλεονεκτήματα του ASTER 15, με επιπλέον εμβέλεια.
Τώρα, ας μιλήσουμε λίγο για τα όποια “μειονεκτήματα” του ASTER 15/30. Καταρχάς το όπλο έχει πιστοποιηθεί να εκτοξεύεται μόνο από εκτοξευτές Sylver (A43, A50, όχι τον Α70) όπου καταλαμβάνει ένα ολόκληρο κελί. Συνεπώς, οι 4 x 8 cell Sylver είναι όμοιοι με 1 x 8 Μκ41. Ο Mk41 έχει μεγαλύτερο κελί, έτσι μπορεί να φιλοξενήσει τους ESSM ή τους CAMM/CAMM-ER σε 4άδες. Αντίθετα, το μικρό κελί του Sylver δεν μπορεί να εκτοξεύσει τίποτε άλλο πλην του ASTER 15/30, ενώ ο αμερικανικός εκτοξευτής “ρίχνει τα πάντα”. Το πρόβλημα όμως δεν είναι εκεί. Είναι στη συνολική διαχείριση.
Νέα έκδοση της φρεγάτας Bergamini, με δυνατότητα ενσωμάτωσης εκτοξευτών ΜΚ41
Ο ASTER 30 τοποθετείται “γυμνός” μέσα στον Sylver, αν και βέβαια έχει ικανή προστασία έναντι στις διαβρώσεις. Αλλά δεν μπορεί επ’ουδενί να συγκριθεί με τον CAMM/CAMM-ER, που τοποθετείται μέσα σε αεροστεγώς κλειστό κουτί από συνθετικά υλικά, και μπορεί να παραμείνει εντός του εκτοξευτή, χωρίς συντήρηση ή ελέγχους για πάνω από 10 έτη. Ο ASTER 30 αντίθετα απαιτεί περιοδικές επαναπιστοποιήσεις, με σημαντικό κόστος, και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως έχει δυο πυραυλοκινητήρες (1ο και 2ο). Αυτό εννοούσαμε όταν λέγαμε “διαχείριση”. Ένας πύραυλος δεν εκτοξεύεται όταν βγαίνει από το εργοστάσιο, θα περάσουν 5, 10 ή περισσότερα χρόνια μέχρι (και αν) χρησιμοποιηθεί. Και στη διάρκεια της υπηρεσίας του θα χρειαστεί επαναπιστοποιήσεις.
Άρα, δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο το κόστος αγοράς του, αλλά και το συνολικό κόστος στον κύκλο ζωής. Και ενώ ο ASTER 15/30 έχει ανταγωνιστικό κόστος αγοράς σε σχέση με τους SM-2 late models, (όχι όμως με τον ESSM ή τον CAMM/CAMM-ER), εντούτοις υστερεί σε κόστος διατήρησης σε υπηρεσία. Και στο ΠΝ, υπάρχουν ειδικές μελέτες που δείχνουν την υπεροχή των αμερικανικής κατασκευής όπλων στον τομέα αυτό, καθώς το USN, με χιλιάδες πυραύλους σε υπηρεσία, έχει αρκετά χαμηλά κόστη επαναπιστοποίησης (για Harpoon, ESSM, NSM, SM-2, RAM κ.ο.κ).
Τώρα, είχαμε μια μεγάλη συζήτηση για τους MICA VL NG, που θεωρητικά έχουν αντίστοιχες δυνατότητες με τους ESSM Blk2, και την δυνατότητα τοποθέτησης στους Sylver. Οι πύραυλοι αυτοί δεν μπορούν να τοποθετηθούν τελικά διπλοί, πόσο μάλλον τετραπλοί, στους Sylver. Αυτό είναι σίγουρο, και η πλέον cost-effective λύση είναι η τοποθέτησή τους στους δικούς τους εκτοξευτές.
Δυστυχώς, το ιταλικό πλοίο που προσφέρεται στο ΠΝ δεν διαθέτει εκτοξευτές Mk41, συνεπώς δεν μπορεί να κάνει χρήση του CAMM-ER. Θυμίζουμε πως ο CAMM-ER χρηματοδοτήθηκε στην ανάπτυξή του από την Ιταλία, και λογικά θα τον δούμε να τοποθετείται στις ΡΡΑ λίαν συντόμως. Αλλά μια Bergamini Hellenic δεν θα είχε CAMM-ER, εκτός κι αν το ΠΝ πλήρωνε για την ενσωμάτωση του όπλου, ή μάλλον, του εκτοξευτή.
Κάπου εδώ θα πρέπει να είμαστε σαφείς και για τους CAMM-EER. O CAMM δεν κατασκευάζεται από κοινοπραξία όπως ο ESSM, αλλά από την MBDA. Η τελευταία δεν θα πάρει το κόστος ανάπτυξης ενός τέτοιου πυραύλου, χωρίς τη συμμετοχή κάποιου κράτους (όπως έκανε με τον CAMM-ER και την Ιταλία). Δεν μιλάμε για κόστη πυραύλων δοκιμών και σχεδίαση, αυτή μπορεί ίσως να την αναλάβει, μιλάμε για πεδία βολής, διάθεση πολεμικών πλοίων και λοιπά, στοιχεία που έχει μόνο ένα κράτος. Έτσι η Ιταλία, μπόρεσε και πήρε σημαντικό υποκατασκευαστικό έργο, και φυσικά ποσοστά στα κέρδη του όπλου, ενώ θα εξοπλίσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της.
Στο τίτλο πήραμε το “ρίσκο” να γράψουμε πως ο CAMM “ξεχωρίζει”. Το γράψαμε, ενώ έχουμε γράψει πολλές φορές πως η προτίμησή μας είναι ο ESSM, καθώς ο τελευταίος έχει μεγάλο ποσοστό ελληνικής προστιθέμενης αξίας. Και πως να μην έχει ενώ κατασκευάζονται κομμάτια του από την ελληνική IDE. Όμως, η MBDA UK, κατασκευάστρια του CAMM/CAMM-ER, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες που έχουμε από τη DEFEA, έχει ήδη συζητήσει με την MILTECH κι άλλη μία ελληνική εταιρεία, για συμπαραγωγή του όπλου, αν επιλεγεί από το ΠΝ! Από όσο ξέρουμε, η MBDA France δεν έχει προτείνει κάτι αντίστοιχο για τους ASTER 30.
Ίσως θα είχε αξία για την Ελλάδα στο μέλλον, μέσω MILTECH, κι όχι μόνο, να συνεργαστεί με την MBDA, σε περίπτωση που επιλεγεί πλοίο με Mk41, για την ανάπτυξη του CAMM-EER. Ο τελευταίος, μαζί με τους CAMM/CAMM-ER θα μπορούσαν να ήταν η αναγέννηση της αεράμυνας της χώρας, ενώ ταυτόχρονα θα εξόπλιζαν και το Πολεμικό μας Ναυτικό. H οικογένεια του CAMM έχει το πλεονέκτημα του χαμηλού κόστους, και την ψυχρής εκτόξευσης, είναι θα λέγαμε η επόμενη σχεδιαστική γενιά μετά τους ESSM και τους ASTER. Εμείς, ιδέες δίνουμε…
