Το Πεκίνο αναθεωρεί την επένδυση μεγάλων ποσών του προϋπολογισμού του στη ναυπήγηση νέων αεροπλανοφόρων
Μέχρι σήμερα, το Ναυτικό του Λαϊκού Επαναστατικού Στρατού της Κίνας μιμείται τις κινήσεις του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, ναυπηγώντας μεγάλα καταδρομικά κατευθυνομένων βλημάτων, μεγάλα ωκεανοπόρα αεροπλανοφόρα και αναπτύσσοντας τη ναυτική αεροπορία του με μακράς ακτίνας μαχητικά ηλεκτρονικού πολέμου και ιπτάμενα ραντάρ.
Ωστόσο, η αναβολή ένταξης σε υπηρεσία των αμερικανικών υπεραεροπλανοφόρων κλάσης Gerald Ford, λόγω προβλημάτων αξιοπιστίας στους ηλεκτρομαγνητικούς καταπέλτες, τα συστήματα επιβράδυνσης προσνήωσης και τα ραντάρ και οι υπερβάσεις κόστους, επηρέασαν κατά τα φαινόμενα και τα αντίστοιχα σχέδια του Κινεζικού Ναυτικού.
Το πρώτο κινεζικής ναυπήγησης αεροπλανοφόρο αντιμετωπίζει προβλήματα εισαγωγής σε υπηρεσία
Η δημοσιογράφος Minnie Chan της εφημερίδας “South China Morning Post” ανέφερε πως το Πεκίνο ακυρώνει τα σχέδια ναυπήγησης 5ου και 6ου πυρηνοκίνητων αεροπλανοφόρων μετά την ολοκλήρωση των 3ου και 4ου συμβατικής πρόωσης εξαιτίας “υψηλού κόστους” και “τεχνικών προβλημάτων” που ανέκυψαν, ειδικά της ανάπτυξης των ηλεκτρομαγνητικών καταπελτών-ίδιο θέμα με το αμερικανικό αντίστοιχο.
Το “πετσοκομμένο” πρόγραμμα κινεζικών αεροπλανοφόρων
Εδώ και πάνω από μία δεκαετία, η Κίνα ανέπτυσσε και διαφήμιζε σχέδια για ένα ναυτικό έξι αεροπλανοφόρων που θα ναυπηγούνταν με προοδευτική αύξηση ικανοτήτων και μεγέθους.
Το πρώτο αεροπλανοφόρο της, το Type 001 Liaoning, ήταν ένα παλιό σοβιετικό “καταδρομικό ενοποιημένου καταστρώματος” -το “Varyag”- που αγοράστηκε σε οικτρή κατάσταση ως παλιοσίδερα από έναν Ουκρανό επιχειρηματία πρώην αστέρι του μπασκετ δήθεν για να χρησιμοποιηθεί ως πλωτό καζίνο. Αντί αυτού, το πλοίο ανακαινίστηκε πλήρως και επανήλθε σε λειτουργική κατάσταση αποτελώντας το πρώτο αεροπλανοφόρο και βάση εκπαίδευσης ναυτικών και ναυπηγών. Οι περιορισμοί του δεν ήταν λίγοι: αρκετά μικρό, σε σύγκριση με τα αμερικανικά πλοία, έκαιγε ντήζελ, είχε κατάστρωμα με ski-jump μέθοδο απονήωσης και τα λιγοστά μαχητικά J-15 Flying Shark αγκομαχούσαν να αφήσουν τον διάδρομο…
Η κατάσταση βελτιώθηκε κάπως με το δεύτερο αεροπλανοφόρο και πρώτο εγχώριας ναυπήγησης. Το πλοίο ήταν μεγαλύτερο, νεότευκτο αλλά σε όλα τα άλλα, μια απλή μεγέθυνση του 001, με ski-Jump κατάστρωμα και κινητήρες ατμού, λόγος για τον οποίο άλλοτε αναφέρεται Type 002 κι άλλοτε απλά Type 001b.
H ουσιαστική αλλαγή έρχεται με τα δύο νεώτερα αεροπλανοφόρα, τα Type 002 ή 003 όπως θέλετε, που θα είναι σημαντικά μεγαλύτερα, με ευθύ κατάστρωμα και καταπέλτες ατμού που θα έκαναν δυνατή την απονήωση πλήρως εξοπλισμένων μαχητικών.
Το τελικό πρόγραμμα θα ερχόταν με τα νέας τεχνολογίας αεροπλανοφόρα που θα ήταν πυρηνικής πρόωσης και θα ενσωμάτωναν τεχνολογία καταπελτών ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας (EMALS) που μόνο στα νεώτερα αμερικανικά αεροπλανοφόρα θα βλέπαμε. Οι Αμερικανοί έχουν ξοδέψει πολύ χρήμα και μελάνι μιλώντας για τις ικανότητες των νέων καταπελτών και πόσο θα βελτιώσουν τις επιχειρήσεις αλλά φαίνεται πως 10 χρόνια και αρκετά εκατομμύρια μετά τα αποτελέσματα δεν τους δικαιώνουν αφού τα συστήματα αποδεικνύονται πολύ ενεργοβόρα και ευπαθή σε ζημιές.
Γιατί η Κίνα δεν μπορεί (ακόμα) να χτίσει πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο
Σύμφωνα με την αναφορά της Chan που επικαλείται πηγές εκ των έσω στο Λαϊκό Κινεζικό Ναυτικό, οι κινεζικοί EMALS περιορίζονται κι αυτοί από υπερβάσεις κόστους και χαμηλή απόδοση. Ωστόσο, αυτό δεν δείχνει να είναι το μόνο πρόβλημα. Δύο ακόμα παράγοντες έθεσαν τρικλοποδιά στο κινεζικό πρόγραμμα αεροπλανοφόρων.
Το πρώτο είναι η αβεβαιότητα αντικατάστασης του αεροσκάφους J-15, του μόνου κινεζικού μαχητικού αεροπλανοφόρων. Αυτή τη στιγμή, το κινεζικό ναυτικό δείχνει διχασμένο ανάμεσα στο αν θα αναπτύξει το νέο ελαφρύ μαχητικό stealth Shenyang J-31 ή μια έκδοση του ήδη υπάρχοντος stealth Chengdu J-20 για να επιχειρεί από καταστρώματα πτήσεων.
Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με το σύστημα πρόωσης. Η Κίνα δεν έχει αυτή τη στιγμή πυρηνικό αντιδραστήρα ικανό να κινήσει και να συντηρήσει ένα πλοίο στο μέγεθος των υπεραεροπλανοφόρων, παρά την σημαντική εμπειρία της στην ανάπτυξη πυρηνικών κινητήρων υποβρυχίων. Τα μεγέθη είναι αμείλικτα, δυστυχώς για το κινεζικό ναυτικό.
To Πεκίνο μπορεί να ξανασκέφτεται τα σχέδιά του πριν ρίξει δισεκατομμύρια για μεγάλα αεροπλανοφόρα ως την καλύτερη επιλογή για τον προϋπολογισμό του. Μπορεί η αξία των αεροπλανοφόρων να βρίσκεται με την επίδειξη σημαίας, τον εντυπωσιασμό των αδυνάτων και την ανάπτυξη εμπειρίας που θα βοηθήσει πολύ αργότερα στην εμπέδωση μεγαλύτερης ισχύος παρά στον ανταγωνισμό του αμερικανικού ναυτικού.
Κίνα: πρωτοφανείς επιδόσεις στις ναυπηγήσεις πολεμικών μέσα στο 2019
Άλλωστε, είναι μάλλον αμφίβολο κατά πόσον 6 κινεζικά αεροπλανοφόρα θα αποτελούσαν ίσο αντίπαλο για 11 υπεραεροπλανοφόρα του πιο έμπειρου αμερικανικού ναυτικού. Ας μην ξεχνάμε πως τέτοιες ανισορροπίες κατέληγαν συνήθως με τον πιο αδύναμο να κλείνεται στους ναυστάθμους του περιμένοντας το τέλος του πολέμου παρά μια παληκαρίσια έξοδο και σχεδόν βέβαιη εξόντωση. Η περίπτωση του γερμανικού αυτοκρατορικού ναυτικού και των 17 σύγχρονων θωρηκτών του που παρέμειναν με ελάχιστη ή καθόλου συμμετοχή καθόλη τη διάρκεια του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου εξαιτίας των 29 βρετανικών είναι χαρακτηριστική.
Σε μια αντίστοιχη, υποθετική, κατάσταση, το κινεζικό ναυτικό θα δίσταζε μάλλον να διακινδυνεύσει τα αεροπλανοφόρα του εναντίον του αμερικανικού στόλου, προκρίνοντας τα φθηνότερα αλλά αποτελεσματικότερα πολεμικά επιφανείας του και τα υποβρύχιά του καθώς και τις συστοιχίες πυραύλων ξηράς και τα βομβαρδιστικά μακράς ακτίνας με αντιπλοϊκούς πυραύλους. Τέτοια όπλα θα προσέφεραν περισσότερες επιλογές και πιο αποδεκτές απώλειες στο Κινεζικό Ναυτικό στη μάχη για την επικράτηση στον δυτικό Ειρηνικό.
Μακροσκοπικά εξετάζοντας το παραπάνω σενάριο, η ανάπτυξη όλο και περισσότερων, όλο και ακριβέστερων και όλο και καταστρεπτικότερων όπλων μακρού πλήγματος θα έκαναν τις θάλασσες ιδιαίτερα επικίνδυνες για τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα αναγκάζοντάς τα να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Ίσως το αμερικανικό ναυτικό να επέλεγε να αναπτύξει τα πλοία του σε μεγαλύτερες αποστάσεις επιλέγοντας μη επανδρωμένες πλατφόρμες μακράς δράσης αντί για τα μαχητικά Super Hornet και τα Lightning II του που εξοπλίζουν τις σημερινές αεροπορικές του πτέρυγες.
Η Κίνα αρνείται ότι εξοπλίζει το H-6N με βαλλιστικούς πυραύλους, «ψεύτικες οι φωτό»
Η επιλογή, λοιπόν, της Κίνας να μειώσει τον στόλο αεροπλανοφόρων του σήμερα μπορεί να είναι μια ευλογία μασκαρεμένη ως κρίση, αφού θα της διαθέσει τον απαραίτητο χρόνο (και το απαραίτητο χρήμα) για να δει την εξέλιξη των τάσεων και να προγραμματίσει καλύτερα το επόμενο βήμα του.
Πηγή: National Interest
Fac de necessitate virtutem.
«Ανάγκα ουδέ θεοί μάχονται»
Το βασικότερο πρόβλημα των ηλεκτρομαγνητικών καταπελτων, όπως και των πυροβολων, είναι η μικρή ζωή τους. Χρειάζονται συνεχή αλλαγή απαρτιων λόγω φθοράς από τις εξωφρενικές θερμοκρασίες που παράγονται, σε επίπεδο πλάσματος. Είναι ένα πρόβλημα που είναι αδύνατο να λυθεί.
Σοφη επιλογή για τους Κινεζους. Αν πολεμησουν εναντιον των ΗΠΑ, οι μαχες τους ευνοει να γινουν κοντα στην Κινα. Αν ξανοιχτουν και πολεμησουν στους ωκεανους δεν εχουν καμμία ελπίδα.
Μάλλον παρατάνε την προσπάθεια, διότι δεν βρήκαν κάτι έτοιμο να κλέψουν και να αντιγράψουν…
Το πείρες από το στόμα μου.
Η Κίνα εάν θέλει να θεωρηθεί σοβαρή αντίπαλος για το USNany θα πρέπει πρώτα ν’ ανεβάσει τις οροφές σε καταδρομικά τύπου Type-055 από 8 που προγραμματίζει σε αρκετά παραπάνω, ώστε να φτάσει τα 77 Arleigh Burke, και μετά πάει για έξτρα αεροπλανοφόρα.
Χωρίς να διαφωνώ με την ουσία αυτών που γράφεις, το αντίστοιχο των AB(τουλάχιστον των υπαρχόντων flight i/ii/iia) στο κινέζικο ναυτικό, είναι τα type 052d(και σε μικρότερο βαθμό τα -c), όπου μέχρι τώρα, έχουν δρομολογηθεί ήδη 17 σκάφη (μαζί με το πρώτο της επιμηκυσμένης έκδοσης). Δεν μιλάω απαραίτητα για ισοδύναμο πλοίο (έχει λιγότερα κελιά, ικανότερους πυραύλους anti-ship κλπ), αλλά για πλοίο που αναλαμβάνει τους ίδιους ρόλους με τα AB. Το type 055, έχουν το ρόλο ενός σύγχρονου tico ή ενός flight iii(τα οποία δεν έχουν αρχίσει να παραδίδονται), από τη στιγμή που τα zumwalt στην ουσία, αποτελούν μάλλον πειραματική κλάση (εκ του αποτελέσματος) και το cg(x) έχει ακυρωθεί.
Οι αλήθεια είναι ότι το USN δεν έχει αντίπαλο πουθενά…
που εχει πολεμησει το usn μετα τον β παγκοσμιο? κ λεω πολεμισει οχι συμμετοχη βαζω το αεροπλνοφορο να βοβαρδισω ξυπολυτους-ναυτικο εναντιον ναυτικου.
Μετά την κατάργηση της συνθήκης για τους πυραύλους μέσου βεληνεκούς (500-5000 χλμ) είναι πολύ ευκολότερο τα πρώτα π.χ. 1500 χλμ να τα κάνει ένα ακόμη στάδιο ενός πυραύλου από το να τα κάνει ένα αεροπλάνο, που απονηόθηκε από ένα αεροπλανοφόρο κλπ…
Τα αεροπλανοφόρα έχουν διττό σκοπό για την Κίνα. Την απώθηση των ΗΠΑ και της επιρροής τους στη λεγόμενη δεύτερη αλυσίδα νήσων και την ενεργή προστασία των εμπορικών θαλάσσιων οδών.
Όλη η οικονομία της Κίνας είναι κοντά στη θάλασσα και το διεθνές εμπόριο είναι η βασική δραστηριότητα της. Αυτό προσπαθούν να προστατεύσουν οι Κινέζοι και αυτό προσπαθούν οι αμερικάνοι να ελέγξουν αντίστοιχα.
Για αυτό η Κίνα επενδύει στην ανάπτυξη blue water navy. Δεν είναι μόνο τα αεροπλανοφόρα. Είναι και τα υπόλοιπα πλοία που ναυπηγεί που είναι αντίστοιχης λογικής. Η ανάπτυξη των αεροπλανοφόρων πιστεύω θα συνεχιστεί, αλλά αν προσωρινά ανακοπεί η φρενήρης ανάπτυξη τους αυτό δε σημαίνει αλλαγή στρατηγικής.
Κάτι που ξεχνάει βολικά ο αρθρογράφος είναι πως μια αναμέτρηση με τις ΗΠΑ δε θα γίνει κοντά στις ακτές της Καλιφόρνια, ούτε στη μέση του Ειρηνικού, αλλά το πιθανότερο κάπου κοντά στην Κίνα.
Εκεί οι εμπλεκόμενες δυνάμεις δε θα είναι μόνο τα αεροπλανοφόρα. Τα πολυάριθμα μικρότερα σκάφη, οι βαλλιστικοί πύραυλοι, τα αεροσκάφη μεσαίας και μεγάλης εμβέλειας και οι αποστάσεις εν γένει ευνοούν την Κίνα. Οι ΗΠΑ χωρίς την ενεργή συμμετοχή κάποιου μεγάλου συμμάχου (π.χ. Ιαπωνίας, Ν.Κόρεας) θα έχουν αμφίβολο αποτέλεσμα.
“Κάτι που ξεχνάει βολικά ο αρθρογράφος είναι πως μια αναμέτρηση με τις ΗΠΑ δε θα γίνει κοντά στις ακτές της Καλιφόρνια, ούτε στη μέση του Ειρηνικού, αλλά το πιθανότερο κάπου κοντά στην Κίνα.”
Δεν θα έλεγα ότι το ξεχνάει. Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ, είναι η μόνη χώρα που αποκαλείται υπερδύναμη δεν είναι τυχαίο. Η ισχύς της είναι συντριπτική, ακόμα και απέναντι στην Κίνα. Τουλάχιστον μέχρι το κοντινό μέλλον. Είναι de facto ότι οι ΗΠΑ δεν θα κάνουν αμυντικό πόλεμο ανοιχτά της Καλιφόρνιας, όταν μπορούν να αναπτύξουν την γιγαντιαία αεροπορία τους οπουδήποτε στην γη, χάρη στα αεροπλανοφόρα τους και στο δίκτυο βάσεων/συμμάχων ανά την υφήλιο.
Η Κίνα, όπως και η Ρωσία, επενδύουν στην αποτροπή και στην άμυνα.
Με τις 3 πρώτες παραγράφους σου συμφωνώ.
Το μελλον των αεροπλανοφορων σαν εργαλεια προβολης και επιβολης ισχυος, και οι προκλησεις που θα αντιμετωπισουν στο μελλοντικο πεδιο μαχης, να ενα πολυ καλο πονημα για σκεψη ……η παραφραζοντας, τι ειδε ο Κινεζος?
Οι κινεζοι λογικα καταλαβαν οτι ειναι πιο ευκολο να φτιαξουν πυραυλους και υποβρυχια, για να παιξουν κατενατσιο με αντεπιθεσεις παρα αεροπλανοφορα και κυριως αεροπλανα εφαμιλα των αμερικανων για να παιξουν φουλ επιθεση.
Για να φτάσεις στα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ, πρέπει πρώτα να περάσεις από το τοίχος των AB. Προς το παρόν και μέχρι αποδέιξεως του εναντίου, δεν υπάρχει αντίδοτο απέναντι στα ΑΒ. Ας μην χρειαστεί να το μάθουμε ποτέ…
Εγώ θα έλεγα ότι δεν αρκεί να φτιάξεις να φτιάξεις αεροπλανοφόρα και να συγκροτήσεις ομάδες μάχης. Χρειάζεται και Δόγμα Χρήσης, που επέρχεται μόνο μετά χρόνια. ΟΙ αμερικάνοι χρησιμοποιούν αεροπλανοφόρα πάνω από 80 χρόνια συνεχόμενα και γνωρίζουν τον τρόπο που επιχειρούν με όλα τα πλεονεκτήμα/μειονεκτήματα. Αυτό είναι δύσκολο να το αποκτήσεις.