Για αυτές τις εικόνες άλλοτε θα σας πυροβολούσαν στην Ρωσία. Σήμερα, το ρωσικό Ναυτικό επιτρέπει –υπό την δέουσα εποπτεία βεβαίως– να δημοσιοποιηθούν πλάνα μέσα από τα υποβρύχια της επίλεκτης μονάδας των «Θηρίων» του Στόλου της Βόρειας Θάλασσας. Η 24η Μοίρα επιχειρεί από το Μούρμανσκ με σκάφη που φέρουν ονόματα αγρίων ζώων, όπως το K-317 «Παντέρα» (Πάνθηρας) ή το αναβαθμισμένο K-335 «Γκιεπάρντ» (Γατόπαρδος) και στο έμβλημά της φιγουράρει μια τίγρη της Σιβηρίας τσακίζοντας στα δόντια της ένα αμερικανικό υποβρύχιο. Όμως παρά τα ονόματα θηρευτών της ξηράς, πρόκειται για «καρχαρίες» εξίσου ή και περισσότερο επικίνδυνους.
Τα πυρηνοκίνητα επιθετικά υποβρύχια της κλάσης «Ακούλα» (καρχαρίας) αποτελούν πονοκέφαλο για το αμερικανικό Ναυτικό και τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ ήδη από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Η συγκεκριμένη Μοίρα Πυρηνικών Υποβρυχίων διαθέτει SSN κλάσης Akula I (Σχέδιο 971) και Akula II (Σχέδιο 971U) τα οποία σε περίπτωση πολέμου θα είναι η αιχμή της λόγχης του Βόρειου Στόλου, κυνηγώντας στον ανοικτό ωκεανό ναυτικές μονάδες επιφανείας υψηλής αξίας και στρατηγικά υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων.
Η τεχνολογία στο εσωτερικό τους δείχνει την ηλικία της σχεδίασης των Akula όμως μην σας ξεγελά αυτό. Ταχύτατα –αναπτύσσουν 28-35 κόμβους σε κατάδυση– και οπλισμένα με 40 τορπίλλες των 533 και 650 χιλ. και βλήματα cruise τύπου Kalibr παραμένουν ένας επίφοβος αντίπαλος που κανείς κυβερνήτης ξένου υποβρυχίου δεν θέλει να έχει κοντά του.
Αν και πληροφορίες αναφέρουν ότι μόνο τέσσερα σκάφη είναι ενεργά, ένας μεγαλύτερος αριθμός εκσυγχρονίζεται με νέες τεχνολογίες και συστήματα όπως δείχνουν τα πλάνα από το Κ-157 «Βιέπρ» (Αγριόχοιρος) στο ναυπηγείο όπου περνά από γενική συντήρηση. Με την προσθήκη αναβαθμισμένων συστημάτων τα Akula εκτιμάται ότι θα συνεχίσουν να υπηρετούν για δεκαετίες, μαζί με τα γερασμένα σκάφη των κλάσεων Sierra και Victor και τα ολοκαίνουργια Yasen.
Υπενθυμίζεται ότι τα υποβρύχια-κυνηγοί του ρωσικού Ναυτικού είναι εξοπλισμένα με το σύστημα SOKS (COKC, Систем Обнаружения Кильватерново Следа) το οποίο φέρεται να εντοπίζει την παρουσία αντικειμένων από το ανεπαίσθητο κοκτέιλ χημικών και τα ραδιενεργά μικροσωματίδια που αφήνουν πίσω τους εν πλω. Ίχνη ψευδαργύρου το οποίο χρησιμοποιείται ως αντιδιαβρωτικό, ψήγματα νικελίου από τους αγωγούς θαλασσινού νερού που ψύχουν τον πυρηνικό αντιδραστήρα και μόρια υδρογόνου από το σύστημα παραγωγής οξυγόνου για το πλήρωμα, είναι στοιχεία που λένε πολλά για αυτόν που ξέρει να τα «διαβάσει». Με τον τρόπο αυτόν τα ρωσικά SSN λέγεται ότι είναι σε θέση να παρακολουθούν τον αντίπαλο χωρίς να χρησιμοποιούν σόναρ το οποίο μπορεί να προδώσει την παρουσία τους.
Οι πληροφορίες των Δυτικών για το σύστημα SOKS είναι αρκετά συγκεχυμένες και συχνά αντικρουόμενες. Αυτό βέβαια μπορεί να θεωρηθεί ως… επιτυχία των Ρώσων. Το σίγουρο είναι ότι σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένα αμερικανικά έγγραφα το μυστηριώδες αυτό σύστημα δεν αποτελείται από μια συσκευή αλλά από αρκετές, με διαφορετική λειτουργία εκάστη. Τα υπόλοιπα είναι ένα καλά φυλαγμένο μυστικό των «καρχαριών» του ρωσικού Ναυτικού –άλλωστε αυτό δεν σημαίνει η λέξη απόρρητο; Μπείτε στο εσωτερικό ενός πυρηνοκίνητου Akula με ξεναγό τα αποκαλυπτικά βίντεο που ακολουθούν. Τέτοια ευκαιρία δεν δίδεται κάθε μέρα.
Αλέξανδρος Θεολόγου
Ευχαριστούμε για την παρουσίαση και το κυριότερο για την επιλογή των βίντεο με αγγλικούς υπότιτλους και αφήγηση.