Για το θέμα προμήθειας τορπιλών HWT (Heavy Weight Torpedo) από το ΠΝ έχουμε ασχοληθεί τόσο από τις σελίδες της Π&Δ (386), όσο και με αναφορές μας εδώ
ΑΝΑΛΥΣΗ: Τορπίλες για το ΠΝ (Π&Δ τεύχος Ιουλίου 2018), Μέρος 3o
Αναφέραμε τότε ότι οι κύριες υποψηφιότητες ήταν η ιταλική Black Shark Advanced, η γερμανική SeaΗake Mod 4 αλλά και η γαλλική F21, χωρίς να αποκλείεται και η αμερικανική Mk48 ADCAP. Η F21 θεωρείτο τότε ως… πιθανή υποψηφιότητα, κυρίως λόγω της έλλειψης πληροφόρησης για το καθεστώς εξέλιξης του προγράμματος.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε ο γαλλικός όμιλος Naval Group καταθέτει επίσημη πρόταση στο ΠΝ για την F21, κάτι που αποτελεί σημαντική εξέλιξη στην προσπάθεια του Πολεμικού Ναυτικού να ξαναδρομολογήσει το πρόγραμμα απόκτησης τορπιλών HWT. Θα πρέπει να ειδωθεί επίσης και υπό το πρίσμα της ευρύτερης συνεργασίας που φαίνεται να επιδιώκει το Παρίσι στους ελληνικούς ναυτικούς εξοπλισμούς. Το ΠΝ επιδιώκει την απόκτηση τουλάχιστον 24 τορπιλών σε πρώτη φάση και 24 επιπλέον σε δεύτερη φάση, συν 2 εκπαιδευτικές, για τον εξοπλισμό των υποβρυχίων κλάσης 214ΗΝ (και του εκσυγχρονισμένου ΩΚΕΑΝΟΣ). Φυσικά η ελληνική ανάγκη για τορπίλες HWT, μια αγορά που έχει πολύ συγκεκριμένους δυνητικούς πελάτες, έχει προσελκύσει όλους τους κατασκευαστές διεθνώς, θέμα για το οποίο θα επανέλθουμε.
Σχετικά με την F21, αν και πολλές φορές αναφέρεται ως έκδοση της Black Shark της ιταλικής WASS στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα διαφορετικό πρόγραμμα που επιδίωξε μόνη της η DCNS (Naval Group από το 2017) όταν κατέρρευσε η συμμαχία της (το 2008) με την Whitehead Alenia Sistemi Subacquei. Δέκα χρόνια αργότερα, με την F21 να προετοιμάζεται για παραδόσεις στο Marine Nationale στις αρχές του 2019, η γαλλική εταιρία θεωρεί ότι πρόκειται για ένα από τα προηγμένα όπλα της κατηγορίας θα εξοπλίσει τα SSBN και SSN του Γαλλικού Ναυτικού καθώς και (υπό ναυπήγηση) υποβρυχίων κλάση Scorpene του Ναυτικού της Βραζιλίας.
Στην F21 έχει κληροδοτηθεί η μακρά προϊστορία προγραμμάτων τορπιλών της DCNS/Naval Group, με την F21 να βασίζεται σε σύγχρονη μπαταρία AgO–Al (Silver oxide-aluminium) με πολύ υψηλή ενεργειακή πυκνότητα 1.040 Wh/kg, που της προσδίδει ταχύτητα που κυμαίνεται μεταξύ 25 (σε διαμόρφωση έρευνας) και 50+ κόμβους, με μέγιστη εμβέλεια να υπερβαίνει τα 50 km. Έχει αυτονομία μεγαλύτερη της μίας ώρας, μπορεί να βληθεί σε βάθη έως και άνω των 500 m και εμφανίζεται να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στο «δύσκολο» παράκτιο περιβάλλον, στην αντιμετώπιση ακουστικών αντιμέτρων ACCM και έχει δυνατότητα εμπλοκής wake homing.
Η Naval Group περιγράφει ως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της F21 την ενσωμάτωση «ολοκληρωμένου συστήματος σόναρ» (integrated «sonar suite», σε αντιδιαστολή των παλιότερων «απλών» αισθητήρων σόναρ) παράλληλα με σύστημα αποστολής πάνω στο όπλο, που κάνει και την ουσιαστική διαφορά συγκριτικά με τις τορπίλες παλαιότερων γενιών αλλά και κάποιες προτάσεις νεώτερης γενιάς. Ένα δεύτερο πλεονέκτημα της F21, σύμφωνα πάντα με τη Naval Group, είναι η ευκολία ενσωμάτωσης της τορπίλης στο οπλοσύστημα του υποβρυχίου. Η πιστοποίηση νέων όπλων, περιλαμβανομένων των τορπιλών στο CMS, είναι μια διαδικασία που δεν ήταν καθόλου εύκολη, ενώ έχει και υψηλό κόστος. Η απάντηση της Naval Group είναι το σύστημα ελέγχου πυρός (FCS, Fire Control System) MIGAL που έχει ρόλο διεπαφής (interface) και του CMS του Y/B. Παρέχει τις ρυθμίσεις πριν τη βολή, τον έλεγχο και τις οδηγίες κατεύθυνσης μέσω οπτικής ίνας και υπάρχει δυνατότητα καθοδήγησης έως και τεσσάρων τορπιλών ταυτόχρονα σε τέσσερις διαφορετικούς στόχους. Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία το MIGAL μπορεί να εγκατασταθεί σε οποιοδήποτε πλοίο επιφανείας ή Υ/Β και να εξυπηρετήσει τη βολή οποιουδήποτε τύπου τορπίλης HWT.
Περισσότερα για την F21 μπορείτε να διαβάσετε στο επόμενο τεύχος της Π&Δ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ στην οποία ανοίγουμε τον «Φάκελο Belh@rra» και το γαλλικό φλερτ με το ΠΝ.
Είναι να αγοραστούν 40 τορπίλες. 8 για κάθε ένα από τα 5 υποβρύχια. (τα 4 Type-214 και το Ωκεανός)
Προηγείται η ιταλική, με την γαλλική να ακολουθεί με πολύ μικρή διαφορά ενώ το Π.Ν δεν θέλει την γερμανική γιατί την έχουν οι τούρκοι, και θέλει να έχει μία διαφορετική τορπίλη από αυτούς. (για να μην την γνωρίζουν)
Γερμανική δεν θέλουμε και γιατι ειναι… Γερμανικη. Καλό ειναι κανεις να επιβραβευει-συνεργάζετε με τους συμμάχους του.
Αλλωστε ας μην ξεχνάμε τον εκβιασμό που μας εκαναν με τις τορπίλλες τότε και η υποθεση πλεον σερνει ακομα.
24+24 δεν φτάνουν ούτε για πλήρη φόρτο των υποβρυχίων AIP, μισοδουλειές και αποσπασματικές αγορές.
Πόσες μπορεί να φέρει το κάθε Υ/Β???
σχεδόν 9 στο κάθε AIP δεν είναι και λίγες νομίζω σε σχέση με την τωρινή κατάσταση…
Τώρα τι τορπίλες έχουν τα U214?
SUT Mod 0
Eδω τελειωνει καθε συζητηση νομιζω…
”…και υπάρχει δυνατότητα καθοδήγησης έως και τεσσάρων τορπιλών ταυτόχρονα σε τέσσερις διαφορετικούς στόχους…’
Ανεξάρτητα από την επιλογή του τύπου τορπίλης, σύστημα ελέγχου πυρός με τις δυνατότητες του MIGAL ή το ίδιο θα έπρεπε να είναι επιθυμητό για κάθε Υ/Β του ΠΝ. Ποιο άραγε είναι το κόστος του;
Μια αναβάθμιση αριθμού SUT σε επίπεδο Mod 4 ή Mod 5 γιατί δεν εξετάζεται;
Πολύ σωστά,θα έπρεπε να είναι μία ενδιάμεση σοβαρή λύση
Τι ειναι η αναβαθμιση ? Ισως εχει υψηλη αποδοση/κοστος και τα αποφευγουμε αυτα . Ασε που δεν θα εχουν τις ζελατινες των καινουριων.
Είναι θέμα κόστους προς απόδοση πια αν πλησιάζει το κόστος μιας καινούργιας τορπίλης.
οπως εχει αναφερθει σε παλιοτερα ποστ μια αναβαθμιση των SUT ναι μεν αυξανει τις δυνατοτητες τις τορπιλης αλλά δεν μπορεί να γίνει χρηση της τορπιλης απο τα 400 μετρα που μπορεί να φτασει βαθος το 214 . οι νεες τορπιλες μπορουν να το κανουν αυτο . οποτε εστω και 24 τορπιλες δινουν ενα μεγαλο πλεονεκτημα στα υποβρυχια μας σε συγκριση με οτι υπαρχει στην γειτονια . σε δευτερο βαθμο αν υπαρχουν και χρηματα αναβαθμισζουμε και τις SUT σαν δευτερον οπλο . οποτε δεν ειναι θεμα κοστους ειναι θεμα οτι πρεπει τα 214 να εκμεταλευτουν πληρως τις δυνατοτητες τους .
καλη κινηση αν συνδυαστει και sut mod 4 αναβαθμιση.
Πως συγκρίνονται μεταξύ τους, η ιταλική και η γαλλική; Από τη στιγμή που δεν έχουμε παρτίδες με τους Ιταλούς, δεν νομίζω πολιτικά(αλλά και τεχνικά), να υπάρχει λόγος για προτίμηση της ιταλικής. Εκτός και αν υπάρχει υπεροχή της στο τεχνικό κομμάτι ή είναι σημαντικά φθηνότερη.
Οι αριθμοί των νέων τορπιλών που ακούγονται δεν αρκούν για πλήρη εξοπλισμό του στόλου των υποβρυχίων. Γι αυτό η αναβάθμιση αριθμού SUT συμπληρωματικά με τις νέες θα ηταν ιδανική εξέλιξη. Ενδεικτικά, σύμφωνα με παλαιότερο άρθρο του e-amyna η Ινδία αναβάθμισε 64 τορπίλες σε επίπεδο Mod 4 με κόστος 60 εκατ. δολάρια.