Σχετικά με το ενδεχόμενο το Πολεμικό Ναυτικό να αγοράσει τις αμερικανικές φρεγάτες HF2, είναι εκτίμηση μας πως το ΠΝ θα ζητήσει πέρα από αυτές και την αναβάθμιση των ΜΕΚΟ με κοινή διαμόρφωση, μια στιβαρή “Ενδιάμεση Λύση”, αλλά και την εθνική βιομηχανική συμμετοχή στο αμερικάνικο πρόγραμμα της νέα φρεγάτας FFG(X). Έτσι με έναρξη μιας παραγγελίας HF2 οι ισορροπίες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο θα αλλάξουν άρδην, καθώς σταδιακά θα δημιουργηθεί μια ομοιογενής και συνεκτική δύναμη 8 φρεγατών (4 HF2, 4 αναβαθμισμένες MEKO200HN) που θα μοιράζονται κοινά υποσυστήματα, με 2 καταδρομικά Ticonderoga αεράμυνας περιοχής ως “Ενδιάμεση Λύση” , ενώ όταν αποσύρονται οι τελευταίες Kortenaer θα έρχονται οι φρεγάτες κλάσης Constellation.
Αν το σκεφτούμε λογικά, μιλάμε για κοσμογονία και με λογικό κόστος, περίπου 5 δις ευρώ, όπου το ΠΝ θα αποκτήσει 10 πλοία (4xHF2, 4xMEKO200HN, 2xTico). Περιττό να πούμε πως ειδικά τα Tico θα είναι το απόλυτο όπλο για προβολή ισχύος στην κρίσιμη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Την άποψή μας για αυτά τα σκάφη την έχουμε ήδη γράψει. Η συντήρηση τους και ο εξοπλισμός τους είναι προφανώς μια ακριβή υπόθεση. Όταν όμως η ισχύ πυρός τους είναι ανώτερη από το άθροισμα του ελληνικού και του τουρκικού ναυτικού μαζί, τότε, ανάλογη θα είναι και η αξία της συντήρησης.
Οι 4 καινούργιες φρεγάτες HF2 θα είναι ενισχυμένης διαμόρφωσης (Enhanced Lethality and Survivability), βασισμένη στη σχεδίαση της γνωστής MMSC. Η επιλογή τους παρέχει ένα ολοκληρωμένο οπλοσύστημα που στόχο έχει την διεξαγωγή δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων, μαζί με άλλα πλοία, ελικόπτερα, μαχητικά και ΑΦΝΕ. Και θεωρείται δοκιμασμένο σχέδιο
Ακόμη η αμερικανική πρόταση φαίνεται να ξεχωρίζει καθώς μπορεί να υλοποιηθεί μέσω διακρατικής συμφωνίας G2G ή FMS για τις ΗΠΑ, να έχει μεγάλο χρόνο αποπληρωμής, ενώ τα πλοία θα έρθουν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Πολεμικού μας Ναυτικού. Σε σχέση με τα αμερικανικά LCS αλλά και τις σαουδαραβικές MMSC, οι HF2 θα διαθέτουν πυροβόλο 76 mm STRALES, πλήρως διασυνδεδεμένο με το COMBATSS-21. Σε ότι αφορά τους πυραύλους, το ΠΝ επιθυμεί κορυφαίους αντιπλοϊκούς (NSM ή Harpoon Block 2), σε δυο 4πλούς εκτοξευτές. Μιλώντας για αντιαεροπορικούς, το ΠΝ θα εξετάσει όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και πέρα από τον ESSM Block2.
Σε ότι αφορά το COMBATSS-21 είναι ένα πλήρως σπονδυλωτό και βαθμιδωτό σύστημα Διαχείρισης Μάχης, που «κτίστηκε» πάνω στις βιβλιοθήκες του AEGIS, και το 95% του λογισμικού του αφορά χρήση υφιστάμενων module. Στηρίζεται στη δυνατότητα εύκολης ενσωμάτωσης αισθητήρων και όπλων στη φιλοσοφία «bring your own sensors and weapons». Το core σύστημα C2 χρησιμοποιείται από πάμπολα Ναυτικά στον κόσμο και μπορεί να λειτουργήσει τόσο σε πραγματικό όσο και σε μη πραγματικό χρόνο. Στηρίζεται σε στοιχεία COTS με μικρό αριθμό CPU, αλλά παρέχει αυξημένες επιδόσεις κατά 30% σε αποστολές AAW. Αυτονόητα είναι διαλειτουργικό με πλοία που φέρουν το ίδιο σύστημα ή AEGIS.
Για τον ανθυποβρυχιακό πόλεμο, οι HF2 θα φέρουν ολοκληρωμένο πακέτο ASW hunter-killer με συστήματα που θα εμφανιστούν για πρώτη φορά στο Αιγαίο και θα μπορούν να διεξάγουν επιθετικές επιχειρήσεις εναντίον υποβρυχίων, πριν αυτά καταφέρουν να τις θέσουν εντός παραμέτρων βολής τορπίλης (και δεν μιλάμε μόνο για τα ελικόπτερα MH-60R). Οι φρεγάτες θα συμμετέχουν σε δικτυοκεντρικό ανθυποβρυχιακό αγώνα που θα παίζουν το ρόλο τους τόσο οι HF2, τα MH-60R, και, ελπίζουμε σύντομα, τα αναβαθμισμένα Ρ-3Β.
Μιλώντας για ανθυποβρυχιακό αγώνα, όσο κι αν ακουστεί “παράξενο”, η χρήση waterjets αντί για προπέλες βοηθά σημαντικά στη μείωση του θορύβου κατά την διάρκεια τέτοιων επιχειρήσεων. Έτσι, με το συρόμενο sonar που φέρουν τα πλοία, θα είναι πολύ αποτελεσματικότερα από μια άλλη σχεδίαση με προπέλες. Και η έλλειψη σόναρ τροπίδος, αναμενόμενη σε μια σχεδίαση βελτιστοποιημένη για υψηλές ταχύτητες, δεν θα επηρεάσει τις ανθυποβρυχιακές ικανότητες, καθώς οι δυνατότητές του είναι περιορισμένες στις σύγχρονες επιχειρήσεις.
Το πλέον ενδιαφέρον όμως είναι ότι το πλοίο θα είναι εξοπλισμένο με συστήματα άμυνας εναντίον εισερχομένων τορπιλών, και πάλι για πρώτη φορά σε πλοίο του ελληνικού Ναυτικού. H HF2 θα έχει επίσης ενα ολοκληρωμένο σύστημα EW τελευταίας γενιάς. Την άμυνα θα συμπληρώνει πυραυλικό CIWS, που θα είναι το γνωστό μας RAM. Εδώ θα πρέπει να πούμε πως πολλές από τις τελικές λεπτομέρειες, εφόσον γίνει μια τέτοια παραγγελία, θα κλείσουν σε συνεργασία του USN με το ΠΝ. Οπότε πολλά χαρακτηριστικά ίσως αλλάξουν και προς το καλύτερο.
Μα μισό λεπτό! Με βάση τα παραπάνω μιλάμε για 10 πλοία και όχι 12 που αναφέραμε στον τίτλο. Εδώ έχουμε και την εξέλιξη καθώς πριν λίγες μέρες σχέδιο νόμου της Αμερικανικής Βουλής προέβλεπε την μεταφορά Ticonderoga σε συμμαχικά ναυτικά, αναφέροντας όμως και τις LCS. Και το μόνο συμμαχικό ναυτικό που χρειάζεται νέα πλοία… χτες είναι το ΠΝ. Θεωρούμε λοιπόν ασφαλές το συμπέρασμα πως οι ΗΠΑ, στα πλαίσια μιας πιθανής αγοράς HF2 από την Ελλάδα, θα προσφέρουν, εκτός από Ticonderoga, και LCS. Κατά πάσα πιθανότητα τα σκάφη 7 και 9 της κλάσης Freedom που ήδη προτείνονται για απόσυρση, ενώ οι πιθανότητες να αυξηθεί ο διαθέσιμος αριθμός των συγκεκριμένων σκαφών, δεν είναι αμελητέες.
Το εκτόπισμα αυτών των πλοίων φθάνει τους 3.500 τόνους με μήκος 115,30 m, πλάτος 17,5 m και βύθισμα 4,10 m. Το «βασικό πλήρωμα» αριθμεί μόλις 50 μέλη και μπορεί να αυξηθεί σε σχεδόν 100, περιλαμβάνοντας το πλήρωμα αποστολής και το κλιμάκιο του ελικοπτέρου. Έχει αυτονομία 21 ημερών και παρέχει μέγιστη εμβέλεια 3.500 ναυτικών μιλίων με ταχύτητα 14 κόμβων. Αναπτύσσει όμως μέγιστη ταχύτητα 47 κόμβων (!) σε κατάσταση θάλασσας έως 3. Διαθέτει ισχυρό σύστημα πρόωσης διάταξης CODAG (Combined Diesel And Gas) με δύο κινητήρες ντίζελ Colt Pielstick 16V PA-6B ισχύος 6.840 kW (9.100 hp) στις 1.050 σ.α.λ. και δύο αεριοστρόβιλους Rolls Royce MT30 ισχύος 36MW (48.000 shp στις 3.300-3.600 σ.α.λ.), που προσδίδουν στο πλοίο την εντυπωσιακή ταχύτητα.
Τα πρώτα πλοία του US Navy διαθέτουν το ραντάρ TRS-3D και από το πλοίο LCS17 το TRS-4D. Το TRS-4D, που θα μπει και στις HF2 προσφέρεται τόσο σε διαμόρφωση σταθερής όσο και περιστρεφόμενης κεραίας, όπως εγκαθίσταται στα LCS και MMSC. Είναι ένα ραντάρ με στοιχειοκεραία ενεργής διάταξης φάσης (AESA) συχνότητας C (4-8 GHz, ζώνης «G» κατά NATO) και πλήρως ψηφιακό σύστημα 3D με ενσωματωμένη κεραία IFF, που χρησιμοποιεί module T/R νιτριδίου του γαλλίου (GaN). Στην έκδοση περιστρεφόμενης κεραίας εκτελεί ηλεκτρονική σάρωση σε ανύψωση με κάλυψη -2/+70 μοίρες και σε αζιμούθιο έναν συνδυασμό ηλεκτρονικής/μηχανικής σάρωσης με ρυθμούς 15/30 σ.α.λ. και κάλυψη 360 μοιρών. Το ραντάρ σχηματίζει πολλαπλές ψηφιακές δέσμες και μπορεί να διαχειρίζεται (3D) περισσότερα από 1.000 ίχνη με ρυθμό ανανέωσης ίχνους 1,5 sec και εμβέλεια ιχνηλάτησης μεγαλύτερη των 14 km για βλήμα μικρού RCS και 100 km για ΑΦΝΣ.
Έτσι, εφόσον το ΠΝ προτιμήσει τις HF2, θα κάνει ένα άλμα στο μέλλον, αγοράζοντας ένα πλοίο με τελείως διαφορετική φιλοσοφία από όσα γνώριζε μέχρι σήμερα, με υψηλή ταχύτητα, πλήρως δικτυωμένο με Link 11/16/22, και ραντάρ TRS-4D υψηλών επιδόσεων. Δεν θα διστάσουμε να πούμε πως η ελληνική MMSC θα είναι μια από τις πιο αξιόλογες φρεγάτες πολλαπλών ρόλων ειδικά σε αυτό το επίπεδο εκτοπίσματος.
Οπότε μιλάμε για 4 νέες φρεγάτες, εκσυγχρονισμό επιπέδου HF2 για τις 4 ΜΕΚΟ200ΗΝ, 2 πλοία αεράμυνας περιοχής, 2 υπό απόσυρση LCS και συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα FFG(X). Τι άλλο πρέπει να ζητήσει το ΠΝ;
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Littoral Combat Ship Freedom Class, το πλοίο που πάνω του θα βασιστεί η ελληνική MMSC-HN
