Ο Ελληνικός Στρατός σκoπεύει να κάνει ένα άλμα στο μέλλον, εκσυγχρονίζοντας τους εκτοξευτές M270 MLRS στην έκδοση M270A2, εισάγοντας στο οπλοστάσιο του και κατευθυνόμενα πυρομαχικά για αυτούς, όπως οι ρουκέτες GMLRS και GMLRS-ER και ιδανικά και τους βαλλιστικούς πυραύλους PrSM.
Ναυτικός πόλεμος χωρίς φρεγάτες και αντιτορπιλικά, αλλά με πλοία «οπλοστάσια» και σε Ελλάδα;
Σήμερα θα γράψουμε για το ενδεχόμενο να τοποθετηθούν, έστω και προσωρινά, εκτοξευτές MLRS σε πλοία του ΠΝ, ακόμη όμως και σκάφη του εμπορικού ναυτικού. Παλιότερα είχαμε γράψει ένα ανάλογο άρθρο, αλλά αντί για για MLRS/GMLRS/PrSM, είχαμε περιγράψει μια λύση με τον ισραηλινό πύραυλο LORA.
Να επαναλάβουμε εδώ το φόβο μας περί απομάκρυνσης του Πολεμικού Ναυτικού από το απαραίτητο και κρίσιμο πνεύμα διακλαδικότητας. Όπου “εγκαταλείψαμε” πλοία όπως το “Ναυκρατούσα”, ενώ τάση εσωστρέφειας έφερε κάποια στιγμή σκέψεις για συρρίκνωση του Στόλου, τη στιγμή που η Τουρκία έχει ανοιχτεί στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα πρέπει να τα αφήσουμε όλα λοιπόν στην ΠΑ και κυρίως τις επιχειρήσεις μεγάλης εμβελείας; Προφανώς και όχι, ανέκαθεν το ΠΝ είχε ρόλο στις διακλαδικές δράσεις.
Εκεί βασίζεται και το σημερινό μας Out Of The Box. Αν και οι εκτοξευτές M270A2 θα είναι λίγοι και πολύτιμοι, είναι ακόμη πιο αναγκαίοι για την προστασία του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης, αλλά και της Κύπρου. Δεν φανταζόμαστε όμως να υπάρχουν πολλοί που να θέλουν πολύτιμες πανάκριβες φρεγάτες όπως οι FDI HN ή οι μελλοντικά εκσυγχρονισμένες ΜΕΚΟ200ΗΝ, να πλησιάσουν τα τουρκικά παράλια για να κάνουν βολές με πυροβόλο σε στόχους υψηλής αξίας.
Οι Ουκρανοί όμως, με τους λιγοστούς εκτοξευτές HIMARS και τα επίσης λίγα MLRS (και τα δύο οχήματα χρησιμοποιούν τα ίδια πυρομαχικά), έχουν κάνει “μαγικά” στα αχανή μέτωπα που αντιμετωπίζουν. Έχουν καταφέρει να καταστρέψουν εκτοξευτές S-300/S-400, στοιχεία πυροβολικού, αποθήκες πυρομαχικών κ.ο.κ. Το ίδιο θα γίνει και στην περίπτωση της χώρας μας, αν ποτέ οι Τούρκοι περάσουν τον Ρουβίκωνα.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού το Σώμα των Αμερικανών Πεζοναυτών χρηματοδότησε ένα πρόγραμμα ενσωμάτωσης στον εκτοξευτή HIMARS (άρα και MLRS) δυνατότητας να βάλλει ακόμη κι αν βρίσκεται εν πλω! Για την ακρίβεια, o εκτοξευτής μπορεί να εξαπολύει ρουκέτες και πυραύλους, φορτωμένος σε πλοίο το οποίο κινείται σε κυματισμό επιπέδου Sea State 3, δηλαδή με ύψος κυμάτων μέχρι 1,25 μέτρα. Πιθανά αυτό να βελτιωθεί περαιτέρω, και να επεκταθεί και σε Sea State 4. Δεν είναι πολύ, αλλά σίγουρα μπορεί να βρεθεί επιχειρησιακή αξιοποίηση αυτής της δυνατότητας!
Έτσι, εκτοξευτές MLRS M270A2, εν πλώ, θα μπορούν να πλησιάσουν σε απόσταση 100+ χιλιομέτρων από το Καστελλόριζο, και να πλήξουν στόχους στα τουρκικά παράλια με υψηλής ακρίβειας πυρομαχικά. Εδώ βέβαια η πρώτη σκέψη θα ήταν οι εκτοξευτές αυτοί να φορτωθούν στα νέα Πλοία Γενικής Υποστήριξης, από τις δωρεές του εφοπλιστή Πάνου Λασκαρίδη. Επίσης, όπως είχαμε προτείνει και στην περίπτωση των LORA, οι εκτοξευτές θα μπορούσαν να τοποθετηθούν στη θέση του ελικοδρομίου κάποιας παλιάς φρεγάτας S.
Έχοντας υπόψιν αυτή την προοπτική, το πλοίο θα διατηρεί τους εκτοξευτές των αντιπλοϊκών πυραύλων Harpoon, αλλά και τα υπόλοιπα συστήματα αυτοάμυνας. Ωστόσο, το πλήρωμα θα μειωνόταν καθώς το σκάφος θα μετατρεπόταν σε “ειδικού ρόλου”. Όπου θα αντικαθιστούσε τις ικανότητες ανθυποβρυχιακού πολέμου (μιας και δεν θα έφερε ελικόπτερο), με τον εκτοξευτή GMRS/GMLRS-ER/PrSM, αυξάνοντας όμως σημαντικά την επιθετική του ισχύ έναντι στόχων ξηράς αλλά και… άλλων πλοίων.
Σε μια τέτοια εκδοχή οι παλιές φρεγάτες θα μπορούν να πλησιάζουν με μεγάλη ταχύτητα την περιοχή των επιχειρήσεων, υπό την κάλυψη των FDI HN. Θα εξαπολύουν τους πυραύλους, και θα αποσύρονται σε ασφαλή απόσταση, για αναχορηγία. Θυμίζουμε πως τα MLRS έχουν εύκολη τη φόρτωση τους με νέα πυρομαχικά, οπότε η όλη διαδικασία βολής, θα μπορεί να γίνει αρκετές φορές εν πλω.
Γενικότερα ξαναλέμε πως υπάρχει διεθνώς η σχετική τάση για φόρτωση σε πλοία, εκτοξευτών διαφόρων τύπων πυραύλων, είτε με τη μορφή “έτοιμων οχημάτων” όπως τα HIMARS/MLRS, είτε με την μορφή κοντέινερς που περιέχουν τον εκτοξευτή και μπορούν να μπουν σε οποιαδήποτε πλατφόρμα έχει χώρο, π.χ. στο κατάστρωμα ενός εμπορικού. Tέτοιες δοκιμές και μελέτες κάνουν οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, οι Αμερικανοί, οι Ισραηλινοί με τον LORA, ως μια ταχεία αύξηση θαλάσσιας ισχύος, αλλά και με το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού!
Θα πρέπει να σημειώσουμε βέβαια πως ακόμη κι αν τα Πλοία Γενικής Υποστήριξης φορτώνονταν με MLRS M270A2, ή μετατρέπαμε 3 ή 4 παλιές S για μεταφορά τους, αυτό δεν θα σήμαινε αυτόματα πως το Πολεμικό Ναυτικό θα υλοποιούσε πλήρως το ρόλο του σε διακλαδικές επιχειρήσεις. Για αυτό χρειάζονται πολλά ακόμη, και μέσα αλλά και η συστηματική καλλιέργεια μιας αντίστοιχης “σχολής σκέψης”, που να αναζητά διαρκώς πως ένας Κλάδος μπορεί να μετέχει και να συνεισφέρει σε συνδυασμένες δράσεις με τους άλλους. Εδώ, η φαντασία και η διαρκής δοκιμή σεναρίων, μπορεί να είναι η αρχή για μια σοβαρή στρατηγική εξέλιξη.
Ας σκεφτούμε πως η Τουρκία εξελίσσει το ελικοπτεροφόρο TCG Anadolu να εξοπλιστεί με δεκάδες μη επανδρωμένα ΤΒ3 για να αποκτήσει δυνατότητες μακρού πλήγματος. Ξοδεύει λοιπόν τεράστια ποσά για το ίδιο το σκάφος, τα μη επανδρωμένα του, θα ξοδέψει και άλλα για τις μελέτες χρήσης και τις δοκιμές και προφανώς για τη συντήρηση και λειτουργία του. Γιατί να μην τα αποκτήσουμε κάτι παρόμοιο με κλάσμα του κόστους, τοποθετώντας εκτοξευτές ρουκετών πάνω σε παλιές φρεγάτες S, μαζί με περιφερόμενα πυρομαχικά μεγάλης εμβέλειας; Γιατί πρέπει όλες οι καλές ιδέες να υλοποιούνται από τους γείτονες;
