Το Αμερικανικό Σώμα Πεζοναυτών βρίσκεται σε διαδικασία αναθεώρησης του δόγματος επιχειρήσεων και τα μέσα που χρησιμοποιεί εδώ και δεκαετίες για να επιτελέσει αυτήν την αποστολή του. Πρόσφατα, αναθεώρησε τη δομή των ομάδων κρούσης του και πήρε σημαντικές αποφάσεις, εξετάζοντας νέα οχήματα ξηράς και αέρος και εγκαταλείποντας το άρμα μάχης Abrams από το οργανόγραμμα των εκστρατευτικών μονάδων του.
Το Σώμα Πεζοναυτών αλλάζει για να προσαρμοστεί στις συνθήκες του Ειρηνικού
Το επόμενο βήμα αποτελεί τον τρόπο διεξαγωγής των αμφιβίων επιχειρήσεων που περιλαμβάνει απαιτήσεις ταχείας προσέγγισης και απόβασης στρατευμάτων και υλικού σε παραλίες και αβαθή ύδατα και στην ταχεία απαγκίστρωσή τους, αν αυτό χρειαστεί. Οι απαιτήσεις αυτές επηρεάζουν, όπως είναι φυσικό και τα μέσα μεταφοράς που παρέχει το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό. Το τελευταίο, αναζητά μια νέα κλάση αποβατικών που θα αντικαταστήσουν τις κλάσεις μεγάλων αποβατικών πλοίων δεξαμενών “Whidbey Island” και “Harpers Ferry”.
Πρωτότυπες λύσεις εκ των ενόντων για να ενισχυθεί ο αποβατικός στόλος των ΗΠΑ
Ταυτόχρονα, η αντικατάσταση αυτή πρέπει να γίνει άμεσα, γρήγορα και ο περιορισμένος χρόνος δεν είναι αρκετός για να εξεταστεί η σχεδίαση νέων πολύπλοκων μεγάλων πλοίων. Η λύση που εξετάζει το Αμερικανικό Ναυτικό κινείται προς την κατεύθυνση πλοίων μικρότερου μεγέθους και εκτοπίσματος, ικανών να κινηθούν σχετικά γρήγορα και να προσεγγίσουν τις εχθρικές ακτές, να αποβιβάσουν στρατεύματα και να απομακρυνθούν. Η στρατηγική κινείται σε εντελώς νέο χώρο από το τωρινό δόγμα αποβάσεων, όπου μεγάλα μητρικά-πλοία εξαπολύουν ταχύτατα οχήματα μεταφοράς από απόσταση και δείχνει τη θέληση του Σώματος Πεζοναυτών να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα ναυτικού ελέγχου και θαλάσσιας άρνησης.
Το Αμερικανικό Ναυτικό έχει διακηρύξει πως ενδιαφέρεται άμεσα για την απόκτηση 30 ελαφρών αποβατικών πλοίων, με ικανότητα απόβασης σε ακτές αμώδεις, πετρώδεις, σχιστολιθικές, με στρογγυλά βότσαλα ή προετοιμασμένες αποβάθρες με την ίδια ευκολίοα χωρίς να εξαναγκάζουν τους αποβιβαζόμενους να εισέλθουν στο νερό σε βάθη περισσότερο από ένα μέτρο. Ως προς τη μορφή των πλοίων, το Ναυτικό συλλέγει ακόμα πληροφορίες από υπάρχοντα σχέδια και τεχνολογίες αλλά προσανατολίζεται σε ένα πλοίο με μήκος 60 περίπου μέτρα, εσωτερικό χώρο 750 τετραγωνικών μέτρων, πλήρωμα 40 περίπου ατόμων και ικανότητα μεταφοράς όχι λιγότερων από 75 πεζοναυτών με τον εξοπλισμό τους.
Επιπλέον, τα νέα πλοία θα πρέπει να έχουν ικανότητα πλεύσης στην ανοιχτή θάλασσα, σε κατάσταση θαλάσσης 5, αντιμετωπίζοντας κύματα ύψους 4 μέτρων, αναπτύσσοντας ταχύτητες τουλάχιστον 14 κόμβων και έχοντας αυτονομία 3,500 ναυτικών μιλίων. Τα πλοία θα πρέπει να υποστηρίξουν το μεταφερόμενο προσωπικό και πλήρωμα για ταξίδια ωκεάνιας πλεύσης.
Ως προς την ακριβή μορφή που θα έχει το πλοίο, το Ναυτικό αξιολογεί διάφορα σχέδια συμπεριλαμβανομένων εμπορικών σχεδιάσεων που θα προσαρμοστούν κατάλληλα για να καλύψουν τις ανάγκες του. Μεταξύ τους είναι η περίπτωση ενός πλοίου που χρησιμοποιείται για μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων σε αβαθή ύδατα. Το πλοίο είναι κατηγορίας Roll-on-Roll-off, διαθέτει ράμπα επιβίβασης/αποβίβασης στην πρύμνη και την υπερκατασκευή του συγκροτήματος ενδιαιτήσεων και καμπίνας ελέγχου στην πλώρη. Αν και οι συνθήκες στις οποίες σκοπεύει να αναπτύξει τα πλοία το Ναυτικό είναι αρκετά σκληρές για τέτοια σκάφη, αρμόδια γραφεία δήλωσαν πως είναι διατεθειμένοι να δεχθούν σχέδια με μικρή διάρκεια ζωής, ακόμα και δέκα χρόνια, κρατώντας το κόστος ανάπτυξης χαμηλά και τους ρυθμούς ναυπήγησης γρήγορους.
Ως προς τις προθεσμίες, το Ναυτικό θέλει να δει τα σχέδια μέχρι το τέλος του έτους και να έχει καταλήξει σε ένα από αυτά ως το 2022. Περιέργως, το Αμερικανικό Ναυτικό “ανασταίνει” προδιαγραφές πλοίων στις οποίες κάποτε υπήρξε πρωτοπόρο με τη μορφή των Landing Ship Tank του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Τα πλοία αυτής της κατηγορίας ήταν απλά στην κατασκευή, προσασμόσιμα σε καταστάσεις και ναυπηγήθηκαν με ταχείς ρυθμούς για να παραδίδουν στρατιώτες, οχήματα και υλικό απευθείας στην ακτή ενώ υποστήριζαν την ενέργεια με πυρά. Τα αμερικάνικα LST επιβίωσαν σε ξένα ναυτικά ως σήμερα και εξελίχθηκαν σε νεώτερα σχέδια ίδιας φιλοσοφίας, όπως η ελληνική κλάση “Ιάσων” και σε πολιτικές σχεδιάσεις Ferry ενώ στη δεκαετία του ’60 αντικαταστάθηκαν σε υπηρεσία από την κλάση “Newport” παρόμοιας φιλοσοφίας.
Σήμερα, μια παρόμοια σχεδίαση υπηρετεί με τον Αμερικανικό Στρατό. Πρόκειται για την κλάση “General Frank S. Besson” που ακολουθεί την ίδια σχεδιαστική γραμμή ανοιχτού καταστρώματος και Ro-Ro ικανότητας αλλά χρησιμοποιούνται για μεταφορές Διοικητικής Μέριμνας εντός λιμένων και μικρών αποστάσεων. Σε κάθε περίπτωση, το Αμερικανικό Ναυτικό θα αποφασίσει σύντομα αν θα κάνει και πάλι το τολμηρό βήμα εκσυγχρονισμού του “προς τα πίσω”.
Είχατε σκοπό να τα γράψετε γι’ αυτό δεν ανεβάσατε την ανάρτηση μου ως σχόλιο στο άρθρο για τίς φρεγάτες. https://www.thedrive.com/the-war-zone/33299/navy-wants-to-buy-30-new-light-amphibious-warships-to-support-radical-shift-in-marine-ops έτσι κάνουν σέ ένα σύγχρονο κράτος βλέπουν μπροστά προτωπορουν και προχωρούν.
Θέλω να δω πως μια παντόφλα θα κάνει ωκέανια ταξίδια και θα πέφτει σε άμμο…. εκτός αν ψάχνουν τρανσφόρμερ
Εδώ με τα Ιασων αναγουλιάζαμε όταν έπιανε 4-5αρι…. περαστικά τους
Μια παντόφλα από την Σαλαμίνα ίσως δεν τα καταφέρει η τα καταφέρει με τεράστια δυσκολία. Ένα πλοίο αυτών των προδιαγραφών θα έχει το κατάλληλο πλάτος, βύθισμα, σκεπασμένο κατάστρωμα και προσφερόμενη ενδιαίτηση ώστε να μην έχει θέμα. RO-RO είναι κάθε πλοίο που επιβιβάζει αποβιβάζει τροχοφόρα πχ τα “αυτοκινητάδικα” η τα ferry boats δεν είναι μόνο οι παντόφλες.
Η αποβίβαση μέσων και σχηματισμών μάχης από πρύμα είναι θέμα καθώς απαιτεί περισσότερους χειρισμούς από τον κυβερνήτη του πλοίου στην προσγειαλωση/πρυμοδετηση εκθέτοντας προσωπικό και υλικό σε αυξημένο κίνδυνο.
Ανεξάρτητα από αυτό, ο σχεδιασμός των Ελληνικών αρματαγωγων περιλαμβάνει την δυνατότητα σε μικρές ακτές απόβασης πίσω από το πρώτο προσγειαλωμενο ήδη πλοίο να “δεσει” πρίμα το επόμενο περνώντας τις δυνάμεις του μέσω του πρώτου στην ξηρά καθώς τα Ιάσων έχουν καταπέλτη πλώρα και πρύμα !
Μπορεί οι βασικές αρχές σχεδιασμού να είναι Αμερικανικές αλλά σχεδιάστηκαν και εφαρμοστηκαν πολλές καινοτομίες.
Τολμώ να πω ότι ένας τέτοιος σχεδιασμός, προσαρμοσμένος στις νέες απαιτήσεις ( κατάργηση ΑΒΑΚ υιοθέτηση Ribs) και καλύτερο design θα μας βοηθούσε να προτείνουμε και εμείς στους Αμερικανούς ένα σχέδιο και μάλιστα δοκιμασμένο !
Έχουμε τα κότσια ???
Και να μην πάρει την δουλειά η Lockheed? Ντροπή…
Ας συνεργαστούμε με κάποιον όπως οι Ιταλοί και οι Ισπανοί. Δυνατότητες υπάρχουν, θέληση και τρέξιμο χρειάζεται φίλε μου !
Τα rο-ro δεν αποβιβάζουν από την πρύμνη. Επιβιβάζουν από εκεί και αποβιβάζουν από την πλώρη, για να ειναι πιο εύκολη και χωρίς μανούβρες η φόρτωση. Ουσιαστικά τα άρματα μπαίνουν με την “μούρη” και βγαίνουν με την “μουρη”.
Συμφορουμίτη «Μικρέ Ήρωα» μπράβο σου (!!!), προφανώς σε διαβάζει κι ο νέος Αρχηγός των Αμερικανών Πεζοναυτών!!! 😀 😀 😀
Να τονιστεί ότι το εν λόγω σχέδιο είναι ένας συγκερασμός συμβατικής γάστρας (ξεκινώντας από την πλώρη) και γάστρας αρματαγωγού (ξεκινώντας από την πρύμνη). Η τεχνολογική εξέλιξη στον σχεδιασμό, την βιομηχανία και τα συστήματα πρόωσης φαίνεται ότι πλέον το επιτρέπουν. Μιας παρόμοιας αντίληψης σχέδιο, αλλά κατηγορίας ταχέως LCU, είχε παρουσιάσει και η Γαλλική CNIM, το LCX.
Μια μεγέθυνση του σχεδίου (LAW) που προτείνεται στους USMC, μέχρι το εκτόπισμα του «ΙΑΣΩΝ» θα ήταν μια εξαιρετική λύση για την ΑΣΔΕΝ, καθώς θα διατηρούσε τις μεγάλες δυνατότητες άμεσης αποβίβασης μεγάλων δυνάμεων και μεγάλου όγκου οχημάτων κι εφοδίων, χωρίς την χρήση λιμένων, ενώ ταυτόχρονα τα σκάφη θα διέθεταν σημαντικά ανώτερα χαρακτηριστικά πλεύσης, ταχύτητας και επιβιωσιμότητας. Σημειώστε ότι το σκάφος που θέλουν οι USMC προορίζεται για επιχειρήσεις υψηλής έντασης και σίγουρα θα το δούμε να εξελίσσεται πολύ περαιτέρω.
Θεωρώ πως ο ΕΣ παρακολουθεί τις εξελίξεις στους USMC καθώς στο επίκεντρο έχουν νησιωτικό χώρο επιχειρήσεων (Νότια Σινική Θάλασσα κλπ) κι επομένως έρχονται πιο κοντά στον δικό μας τύπο επιχειρησιακού χώρου. Μακάρι να υπήρχε και πολιτική ηγεσία που να ασχολούταν σοβαρά με τα καθήκοντα της…
@NikolakiEfentis
H Γαλλική CNIM έχει παρουσιάσει σκάφος που υπερβαίνει τις προδιαγραφές που θέτει το αμερικανικό ναυτικό. Το σχέδιο είναι το MPV 90, όπου ένα 90μέτρο σκάφος μπορεί να αποβιβάσει μέσα ενώ συγχρόνως έχει υπόστεγο για τουλάχιστον 1 ελικόπτερα, δυνατότητα μεταφοράς φορτίου 400 τόννων και μέγιστη ταχύτητα πλεύσης 22 κόμβους. Βέβαια το κακό με αυτά τα πλοία είναι η μικρή διάρκεια ζωής τους και η επιβιωσιμότητα τους λόγω αλουμινίου.
Το γνωρίζω αλλά ανέφερα το LCX λόγω παρόμοιας αντίληψης σχεδίασης με το LAW. Και αυτά όπως και τα καταμαράν έχουν συν και πλην. Κατά την γνώμη μου, οι USMC/USN προωθούν το σχέδιο ως το βέλτιστο γι’ αυτούς. Δεν είναι μάλλον 1η επιλογή τα καταμαράν, με βάση τις απαιτήσεις τους και την εμπειρία τους με τα καταμαράν που διαθέτουν ήδη για μεταφορές.
Γεια σου φίλε μου αυτά είναι καταγεγραμμένα στο φόρουμ του DEFENCENET από το 2008 και είναι ποιο παλιά.
Αυτά να τα πείτε στους έξυπνους καθηγητές της σχολής ναυπηγών που έλεγαν πως δεν ισχύουν και στα δυο μεγάλα ναυπηγεία μας Ελευσίνας Σκαραμαγκά. Όσο για τους υπουργούς Εθνικής Άμυνας και τα επιτελεία τι να γράψω πια;
Είναι ένα λογικό σχέδιο με χαμηλή όμως ταχύτητα με γάστρα για να έχει καλύτερη συμπεριφορά στα μποφόρ. Το πρόβλημα όπως σε όλα τα αποβατικά αυτού του μεγέθους δεν είναι τόσο σοβαρό η ευστάθεια του πλοίου στα κύματα αλλά το χαμηλό τους ύψος που θα κατακλύζεται από τα κύματα για τα συγκεκριμένο αναφέρομαι.
Είναι λογικό να ελαφρώσεις από υπέρ κατασκευές ένα αποβατικό και να της χαμηλώσεις, να βάλεις μεγαλύτερες μηχανές να έχεις μεγαλύτερο πλάτος και να διαμορφώσεις το εμπρόσθιο μέρος για να πετύχεις μεγαλύτερη ταχύτητα. Απλά μαθηματικά και φυσική είναι αυτά.
Δεν με πίστευε κανείς μέχρι που βγήκαν τα LCT των Τούρκων, ναι έχεις λιγότερο ωφέλιμο φορτίο και πρέπει να βάλεις τα άρματα σε προκαθορισμένες θέσεις.
Τα δικά μου αποβατικά θα είχαν διαφορετική καρίνα 37-38 κόμβους συνεχόμενη ταχύτητα αλλά πολύ χαμηλό ύψος. Θα είχαν οπλισμό το μεγάλο με 45 μέτρα μήκος θα μπορούσε να μεταφέρει μόνο δυο άρματα 150 τόνους.
Από εκεί και πέρα υπήρχαν δεκάδες σχέδια για αποβατικά διαφόρων τύπων ακόμα και καταμαράν!!! Λεφτά να έχεις και ότι θέλεις φτιάχνεις.
Από εκεί και πέρα τα δικά μας ξεφτέρια δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για τίποτα.
Αν και γράφουμε για πλοία πόσο νομίζει κάποιος πως θα μας στοίχιζε να βελτιώσουμε τον στρατό ξηράς. Να αγοράσουμε κατασκευάσουμε νέες εξαρτήσεις κλπ για όλες της ειδικότητες και να κάνουμε το ίδιο για 500.000 οπτικά σκοπευτικά. 300 εκατομμύρια ευρώ αν δίναμε από 10 εκατομμύρια ευρώ για 30 χρόνια 1990-2020 θα τα είχαμε όλα.
Μετά μου λέτε πως δεν έχουμε χρήματα!
Να σας περιγράψω ιστορίες πως πηδούσαν σαν τα κοκόρια οι από πάνω όταν με άκουγαν να έλεγα για επιθετικά σχέδια εναντίων της Τουρκίας, για γρήγορη μεταφορά δυνάμεων εφέδρων, για ταχεία μεταφορά με σκάφη αναψυχής ενισχύσεων στα νησιά κλπ. Για να μην γράφω όχι για ώρες αλλά για μέρες
Είσαι ναυπηγός;
Σε ποιον θα πληρώσεις 300 εκατομμύρια σε 30 ετήσιες άτοκες δόσεις?!?! Αν βρήκες κανένα τέτοιο κορόιδο σε παρακαλώ πες το και σε εμάς μπας και γίνουμε πλούσιοι!
Καλή ερώτηση φίλε μου. Είναι απλό:
Έχεις 10,000 πολυβόλα MG3 χρειάζεσαι 30,000 εξαρτήσεις για τον πολυβολητή και για τους δυο βοηθούς πολυβολητή. Κόστος λιανικής 300 ευρώ κόστος χοντρικής 150 ευρώ. Συνολικό κόστος 4,5 εκατομμύρια ευρώ + 0,5 πάμε στα 5 εκατομμύρια ευρώ. Δίνεις τα 5 εκατομμύρια που μαζεύεις κάθε χρόνο.
Αντιστοίχως θέλεις εξαρτήσεις για τους οπλοπολυβολητές, του βοηθούς τους αφού έχεις 50,000 ΗΚ11 και για τους χειριστές των βομβιδοβόλων 60,000+.
Παραγγέλνεις αντιστοίχως και πληρώνεις σε ένα ή δυο χρόνια.
Χρειάζεσαι 150,000 γεμιστήρες DRUM των 50 σφαιρών για τα ΗΚ11 από τρεις έκαστο έχουν 400 δολάρια στην λιανική 200 ευρώ στην χοντρική οι τρείς επί 50,000 ΗΚ11 πας στα 10 εκατομμύρια ευρώ. Σε δυο χρόνια έχεις εξοφλήσει αν και οι δυνατότητες παραγωγής των μηχανών είναι μικρότερες κλπ.
Για να μην μακρηγορώ το μόνο που χρειάζεσαι σε τεράστιες ποσότητες είναι 500,000 οπτικά σκοπευτικά με μεγέθυνση επί 3, με κόστος λιανικής 200 ευρώ χοντρικής 100 ευρώ. Για να τα βάλεις σε 400,000 G3 και 100,000 MG3, HK11 KAI M16 κόστος τα 50 εκατομμύρια ευρώ. Εδώ είτε κρατάς τα χρήματα σου και τα μαζεύεις δηλαδή το ποσόν των 5 εκατομμυρίων κάθε χρόνο. Είτε συμφωνείς με την εταιρία για παράδοση 50,000 ανά έτος, Επειδή το έχω ψάξει και αυτό τούμπες θα κάνουν οι κινέζοι για να σε πάρουν.
Έτσι κάνεις σε όλα τα προγράμματα είτε θωρακισμένο 6Χ6 είναι αυτό Είτε λαιτ τομα ή ελαφρύ άρμα. Μαζεύεις χρήματα σχεδιάζεις βγάζεις τα προτότυπα τα προ παραγωγής και συνεχίζεις. Έτσι κάνουν όλες οι χώρες εκτός από εμάς. Μακροχρόνιος σχεδιασμός οπλικών συστημάτων και όχι να τρέχεις σαν τρελός μετά να βουλώσεις τρύπες και να πληρώσεις στην διπλή τιμή.
Δεν ξέρεις πως χρειάζεσαι σε 10 -15 χρόνια το τάδε οπλικό σύστημα γιατί αυτά που έχεις θα έχουν απαξιωθεί; Αγωνίζεσαι σχεδιάζεις βρίσκεις λύσεις ετοιμάζεις της γραμμές παραγωγής και παράγεις.
Προσοχή δεν παράγεις ότι να ναι δεν αντιγράφεις του άλλους, αλλά σχεδιάζεις νέα καινοτόμα προιόντα που δεν υπάρχουν.
Σε αυτό τον τομέα είναι όλες μου οι μελέτες αν μπορεί να βγει κάτι διαφορετικό κάτι καινοτόμο για να σε πλησιάσουν οι ξένες εταιρίες να επενδύσουν μαζί σου και να κερδίσεις μερίδιο παραγωγής και εξαγωγές.
Εγώ πάντως μπερδεύτηκα. Από τις αποβάσεις του Β’ΠΠ με τις δεκάδες χιλιάδες στρατιωτών και τις εκατόμβες νεκρών, δηλώνουν ότι το δόγμα αλλάζει και πάμε σε “μικρότερους, αποκεντρωμένους” σχηματισμούς που θα επιτίθενται στα νησιά από μεγαλύτερες αποστάσεις. Και τώρα ζητούν σύγχρονα αρματαγωγά, τα οποία δεν είναι ούτε ιδιαίτερα μικρά ούτε αποκεντρωμένα. Έχω καταλάβει κάτι λάθος;
Δεν βγαίνουν τα κουκιά για LCAC και AAV, ή έχουν κάποια μειονεκτήματα, που είναι σημαντικά αλλά όχι ευρέως γνωστά.
Έχουν καταλάβει ότι δεν είναι δυνατόν να προστατεύσουν μεγάλα αποβατικά εναντίον του κινεζικού ΠΝ και θέλουν με μικρότερα σκάφη, να αναπτύσουν δυνάμεις σε διάφορα νησιά, ελπίζοντας ότι αυτά τα σκάφη δεν θα είναι τόσο εύκολο να εντοπιστούν και να καταστραφούν. Εντύπωση μου κάνει το πλήρωμα που θα έχουν αυτά τα σκάφη. Θα πρέπει να είναι βαριά οπλισμένα με ΑΑ όπλα και ηλεκτρονικό εξοπλισμό για αυτοπροστασία. Θα δούμε που θα καταλήξουν.
https://www.youtube.com/watch?v=5Lhh_Li2vio
BMT’s Caimen-200 fast LCT design
Πεδίο δόξης λαμπρό για τα ελληνικά ναυπηγεία να συμμετάσχουν στην διαγωνισμό, με την εμπειρία που έχουν και από την μετασκευή/αναβάθμιση που είχαν κάνει σε κάποιες από τις παντόφλες του Αργοσαρωνικού σε κλειστού τύπου, αλλά και αυτές που ακόμα κατασκευάζουν
https://www.shipfriends.gr/forum/topic/3778-%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BD%CE%B5%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BA%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%8D-%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85-2010/
Καλησπέρα.
Φαντάζομαι ότι δεν θα είναι και τόσο δύσκολο να κατασκευάσουν και αντίστοιχα πλοία καθέλκυσης από την πρύμνη, εάν οι Αμερικανοί επιμένουν σε κάτι τέτοιο. Ή να πάμε με ένα βελτιστοποιημένο “Ιάσων”, όπως πολύ σωστά γράφει και ο συν-σχολιαστής nigozs.
Δες το σχόλιο μου στον nigozs. Αυτό το είδος πλοίων δεν αποβιβάζει από πρύμνη, αλλά ουσιαστικά έχει ράμπα και στην πλώρη και στην πρύμνη. Τέτοιου είδους παντόφλες κατασκευάζονται στην Ελλάδα για μικρά πορθμεία όπως Πέραμα Παλούκια.
Διαφέρει πολύ σαν διαδικασία αλλά γενικά υπάρχει εμπειρία “χτισίματος” πλοίων οπότε με μια ανάλογη πρόταση θα μπορούσαν ίσως να μπουν στον διαγωνισμό.Το ζήτημα είναι αν υπάρχει ενδιαφέρον για τέτοια κίνηση.
Δες το σχόλιο μου πιο πάν, τα ρο ρο, δεν είναι αυτό που καταλαβαν, υπάρχουν ήδη.
Σωστός. Αν και έχει μέλλον το πρόγραμμα, δέιχνει χαρακτηριστικά στα οποία θα μπορούσαν να ανταποκριθούν και Ελληνικά ναυπηγεία.
Το γιατί τα θέλουν, άντε να το καταλάβω.
Το για ΠΟΥ τα θέλουν δεν μπορώ να βρω, όσο και εάν γυρίζω την υδρόγειο μπροστά μου.
Απλά το χρήμα να κινείται και όλα καλά.
Για τα μικρά νησιά του Ειρηνικού. Θα μεταφέρουν εξοπλισμό από τα μεγάλα πλοία που θα είναι στα ανοιχτά, για να αποφύγουν τους ship killers αντιπλοϊκους, στα μικρά χωρίς υποδομές νησάκια
Επειδή αρκετοί εκφράζουν την απορία, ” τί να τα κάνουν οι Αμερικανοί”
Θυμίζω ότι η ιστορία κάνει κύκλους επαναλαμβανόμενη.
Ενδεχόμενη εγκατάσταση/ελλιμενισμό κοντά σε βάσεις όπως βόρεια της Νάπολης θα διευκολύνει αναδιατάξεις και ετοιμότητα δυνάμεων κοντά σε θέατρα επιχειρήσεων, με λογικό κόστος.
Επειδή πολλοί φίλοι εκφράζουν απορία σχετικά με τις προθέσεις των Αμερικανών, βασικό έναυσμα των δυνητικών αλλαγών είναι οι απειλές που θεωρούν ότι εκφράζει η Κίνα και τα πιθανά γι’ αυτούς σενάρια συγκρούσεων στα διαφιλονικούμενα χωρικά ύδατα και μικρά νησιά στα σύνορα της Κίνας με τους γείτονες της.
Εκεί δεν χρειάζονται πάντα μεγάλες δυνάμεις καθώς εκ της γεωγραφίας μιλάμε για κατακερματισμένες μικρές εκτάσεις γης. Οπότε οι μικρότερες και περισσότερες σε αριθμό Μονάδες εξυπηρετούν αυτόν το σκοπό. Tαυτόχρονα αυξάνουν την επιβιωσιμότητα τους απέναντι σε μια δύναμη που θα μπορούσε να βγάλει εκτός μεγάλες μονάδες του USN, οπότε χωρίς κατακερματισμό οι δυνάμεις των USMC θα μπορούσαν να συντριβούν.
Πραγματικά, οι αλλαγές που επιχειρούνται έχουν τρομερό ενδιαφέρον για εμάς.
συνδυασμο ιασων-ζουμπρ θελουν να κανουν?
Με έναν επανασχεδιασμό του Άτλας ή του Ηρακλής νομίζω ότι είναι πολύ κοντά στο πλοίο που βλέπουμε στο βίντεο στο τέλος του άρθρου. Λασκαρίδης for ever…
Δείτε λίγο και αυτό το λινκ https://youtu.be/jCTPSoaUtwk
καθώς επίσης θά πω ότι με έναν επανασχεδιασμό τους τα Άτλας και Ηρακλής μου θυμήζουν πολύ το πλοίο στο βίντεο. Λασκαρίδης for ever…
SNA 2020 Day 1 – Austal HSSV, LCS update, SEWIP Block 3, SPY-6 radar
https://www.youtube.com/watch?v=XJ3ir7UStTM
Russia’s New Class Of AMPHIBIOUS SHIPS, Landing Craft A223
https://www.youtube.com/watch?v=MI0EV7m0AhU
The new A223 landing craft is designed for the landing of troops and equipment on the shore. The length of the landing craft A223 is about 35 meters, the width is about 7 meters, and the draft is about one meter. The boat is driven by two waterjet propulsion, which makes it possible to develop the speed of about 40 knots. It is more than 70 kilometers per hour.
The Project A223 landing craft remain seaworthy in sea state 5, which allows them to operate practically in any conditions. Depending on the version, the ship takes on board up to 150 marines or one to three T-90 tanks, or four to seven BTR-82A APCs.
Ταπεινή μου γνώμη είναι πως το κατάλληλο αποβατικό για το Αιγαίο είναι σχετικά μικρό και ταχύ (πχ ως 500 τόνων φορτίου με 35 κομβους, για αυξημένη επιβιωσιμότητα σκαφών και μεταφερόμενων), να είναι διακριτικό ώστε να υποστηρίζει και την ΜΥΚ (σε αντίθεση με τα χόβερκραφτ), να έχει μικρό πλήρωμα (που θα περιλαμβάνει και επιστρατους) και φυσικά να διαθέτει εκείνα τα μέσα αυτοπροστασίας που θα το προφυλάσσουν κυρίως από αντιπλοϊκούς πυραύλους. Helicopter pad και ΑΒΑΚ δεν εξυπηρετούν σε τίποτα, στη συγκεκριμένη ζώνη επιχειρήσεων. Με άλλα λόγια, τα Ιάσων δε μπορούν να προσφέρουν πολλά όπως είναι, και ίσως θα έπρεπε κάποια να μετατραπούν ώστε να υποστηρίζουν τους αμφιβιους καταδρομείς, περιπολώντας ως οπλισμένες πλωτές βάσεις.
Ταπεινή μου γνώμη είναι πως αυτή τη στιγμή μόνο τα Zubr μπορούν να προσφέρουν κάτι στους Έλληνες πεζοναύτες.