Οι πρώτες δύο από τις οκτώ εκσυγχρονισμένες φρεγάτες MEKO 200 κλάσης ANZAC της Αυστραλίας θα αποσυρθούν, μια φέτος και η άλλη το 2026, αρκετά νωρίτερα από το αναμενόμενο, όπως ανακοίνωσε σήμερα το αυστραλιανό υπουργείο Άμυνας. Είναι οι HMAS Anzac (1996) και HMAS Arunta (1998) οι οποίες θα απασχολήσουν πολλές χώρες για την απόκτησή τους αν προσφερθούν προς πώληση, και κυρίως την Ελλάδα, που ψάχνει φρεγάτες με σκοπό να αντικαταστήσει τις γηρασμένες S.
Μάλιστα θα αποσυρθούν αργότερα και οι άλλες 6, καθιστώντας τις περισσότερο ελκυστικές ως λύση για τους δυνητικούς αγοραστές, οπότε προφανώς ανοίγει ένα μεγάλο “παράθυρο ευκαιρίας” για το δικό μας Πολεμικό Ναυτικό που δεν μπορεί να προσπεράσουμε.
H Αυστραλία σκέφτεται να… βάλει στο ψυγείο 2 φρεγάτες ΜΕΚΟ ANZAC – εμείς θα είμαστε έτοιμοι;
Η απόφαση απόσυρσης των δύο ANZAC είναι όμως ένα μόνο μέρος του σχεδίου, πολύ πιο ευρύτερου που ανακοινώθηκε σήμερα, για το Αυστραλιανό Ναυτικό, το οποίο αναδιοργανώνεται ριζικά με στόχο να απαρτίζεται μελλοντικά από 26 κύριες μονάδες επιφανείας:
- 3 αντιτορπιλικά κλάσης Hobart, τα σημερινά δηλαδή, αλλά με αναβαθμισμένες ικανότητες αεράμυνας και κρούσης.
- 6 αντί 9 ανθυποβρυχιακές φρεγάτες Type 26, κλάσης Hunter. Εδώ έχουμε σημαντική αλλαγή μιας και το πρόγραμμα αυτών των φρεγατών (ουσιαστικά μεγέθους και ικανοτήτων αντιτορπιλικού) είχε εμφανίσει πολλά προβλήματα υλοποίησης. Οι Αυστραλοί είχαν πάρει το αρχικό βρετανικό σχέδιο και το είχαν αλλάξει σε πολλά σημεία, αυξάνοντας το κόστος, την τεχνική δυσκολία και μειώνοντας τελικά τις επιδόσεις. Οπότε βλέπουμε πως εν μέρει περιορίζεται αριθμητικά.
- 11 νέες φρεγάτες γενικών καθηκόντων (θα αντικαταστήσουν σταδιακά τις 6 ANZAC που θα απομείνουν). Σημαντικό νέο πρόγραμμα αυτό, για σκάφη μικρού-μεσαίου μεγέθους, τα οποία θα κατασκευαστούν τοπικά, ανοίγοντας ένα νέο μεγάλο πρόγραμμα ναυπήγησης. Υποψήφιες θεωρούνται η γερμανική MEKO A200, η ιαπωνική Mogami 30FFM, η νοτιοκορεατική Daegu FFX Batch II/III και η ισπανική Alfa 3000.
- 6 προαιρετικά στελεχωμένα μεγάλα σκάφη με τουλάχιστον 32 κελιά κάθετης εκτόξευσης για πυραύλους. Μεγάλη εξέλιξη και εδώ, καθώς η Αυστραλία μπαίνει στην λογική των μεγάλων μη επανδρωμένων πλοίων (ή έστω υψηλής αυτοματοποίησης), που θα λειτουργούν ως “φορείς όπλων”. Είναι μια διεθνώς υπό συζήτηση τάση ναυτικού πολέμου, με μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ, οπότε περιμένουμε να δούμε πως θα υλοποιηθεί η αυστραλιανή εκδοχή. Χαρακτηριστικό είναι πάντως και για αυτά προβλέπεται σύστημα μάχης Aegis, άρα μιλάμε για “σκάφη οπλοστάσια” (arsenal ships), υψηλών ικανοτήτων.
Ταυτόχρονα θα υπάρχουν διαθέσιμα 25 μικρότερα πολεμικά πλοία, συμπεριλαμβανομένου 6 υπεράκτιων περιπολικών κλάσης Arafura. Η πρώτη φρεγάτα Type 26 θα παραδοθεί το 2032 και η έκτη στις αρχές του 2040.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Φρεγάτες MEKO 200 ANZAC για το ΠΝ. Ίσως η μόνη βιώσιμη και οικονομική λύση;
Επιστρέφουμε στο ελληνικό ενδιαφέρον: Οι φρεγάτες ANZAC είναι αναβαθμισμένες, σαφώς ισχυρότερες από ότι έχει σήμερα το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό (μέχρι την έλευση των FDI) και η απόκτηση ως “ενδιάμεση λύση” των 2 πρώτων και γιατί όχι ακόμη περισσότερων τα επόμενα χρόνια, μπορεί να είναι μια “εξ ουρανού” ανακούφιση του δικού μας προβλήματος έλλειψης μεγάλων σκαφών επιφανείας. Φυσικά ως λύση, αν διεκδικηθεί θα έχει και συμβιβασμούς, μιας και μιλάμε για σκάφη κάπου 20ετιας κατά μέσο όρο σήμερα (η πρώτη, η Anzac εντάχθηκε σε υπηρεσία το 1996 και η δεύτερη, η Arunta, το 1998) με πολλά συστήματα μετά την αναβάθμιση τους άγνωστα στην ελληνική εμπειρία. Και πάλι όμως η σημαντική αύξηση της πολεμικής ισχύος είναι αδύνατον να αγνοηθεί.
Η Ελλάδα πριν λίγα χρόνια “περιφρόνησε” τις επίσης αυστραλιανές φρεγάτες Adelaide, σε μια από τις πιο ακατανότητες αδράνειες της, τις οποίες τελικά προμηθεύθηκε η Χιλή (!) που έχει χτίσει ένα αξιοπρεπές ναυτικό, με μεταχειρισμένα. Δεν μπορεί -αν οι Αυστραλοί διαθέσουν τις ANZAC στην διεθνή αγορά- να ξανακάνουμε το ίδιο βαρύ λάθος!
