Το θέαμα των Στρατηγών με παράσημα να φτάνουν έως τις κάτω τσέπες της στολής τους ανήκει πλέον στο παρελθόν. Αυτή η τόσο χαρακτηριστική εικόνα των υψηλόβαθμων Σοβιετικών –και αργότερα Ρώσων– στρατιωτικών έδωσε τροφή σε πολλά ανέκδοτα κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, εντός και εκτός Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ με τα 114 παράσημα, τα οποία ορισμένα του είχαν απονεμηθεί και άλλα τα είχε απονείμει ο ίδιος στον εαυτό του, μάλλον το είχε παρακάνει. «Τί θα γινόταν αν ένας κροκόδειλος έτρωγε τον Σύντροφο Μπρέζνιεφ; Ο κροκόδειλος θα έχ**ε μετάλλια για δύο εβδομάδες» ήταν ένα τα πολλά αστεία που κυκλοφορούσαν για τον πολυπαρασημοφορημένο (;) Σοβιετικό ηγέτη.
Οι βετεράνοι του Β΄ΠΠ είναι διαφορετική περίπτωση. Και ο Στρατάρχης Γκεόργκι Κονσταντίνοβιτς Ζούκοφ είχε στήθος που γυάλιζε από τα παράσημα. Αλλά αντίθετα με τον Μπρέζνιεφ, ο οποίος στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο υπηρέτησε ως Κομισάριος, ο θρυλικός Στρατάρχης τα είχε κερδίσει στο πεδίο της μάχης.
Ακόμη και οι στρατιώτες το βρίσκουν υπερβολικό, αποκαλώντας σκωπτικά τους υπερφορτωμένους αξιωματικούς «εικονοστάσια» –φυσικά όχι μπροστά τους. Συγκριτικά, οι ανώτεροι αξιωματικοί των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι πιο διακριτικοί σήμερα. Ωστόσο για την διαφύλαξη του κύρους των, το υπουργείο Άμυνας θέσπισε πέρυσι νέο κανονισμό: όχι περισσότερα από 10 μετάλλια στην στολή παρελάσεως.
Οι εν ενεργεία αξιωματικοί επιτρέπεται να φέρουν μόνο δύο σειρές των πέντε μεταλλίων ή εμβλημάτων στο αριστερό μέρος της στολής τους. Πολιτικά παράσημα και εμβλήματα δημοσίων οργανισμών απαγορεύονται στις παρελάσεις.
Ως παράδειγμα προς μίμηση η εφημερίδα «Ισβέστια» ανέφερε τον υπουργό Άμυνας Στρατηγό Σεργκέι Σοϊγκού. «Ο επικεφαλής του Στρατού, στον οποίο έχουν απονεμηθεί δεκάδες ηθικές αμοιβές, δίνει προσωπικά το παράδειγμα προς τους υφισταμένους του, έχοντας στην στολή του μόνο δυο σειρές με τα πιο σημαντικά μετάλλια που έχει λάβει, συμπεριλαμβανομένων του Χρυσού Αστέρα του Ήρωα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, το παράσημο του Τάγματος του Αλεξάντρ Νιέφσκι και άλλων ανωτέρων τιμητικών διακρίσεων…» σημείωνε.
Για την ιστορία, ο Μπρέζνιεφ, ο οποίος είχε απονείμει στον γαμπρό του παράσημα του Β΄ΠΠ (παρόλο που εκείνος τότε ήταν μόλις πέντε χρονών) δεν γλύτωσε την αποκαθήλωση. Το 1989, επτά χρόνια μετά τον θάνατό του, η σοβιετική κυβέρνηση του αφαίρεσε το παράσημο του Τάγματος της Νίκης, την ανώτερη στρατιωτική τιμητική διάκριση της ΕΣΣΔ. Ακόμη και τα «εικονοστάσια» τα κατεβάζουν για… «ξεσκόνισμα».
Αλέξανδρος Θεολόγου
Στις κομμουνιστικές χώρες μοίραζαν παράσημα με το κιλό ως ηθική αμοιβή μιας και οι χρηματικές αμοιβές ήταν για κλάματα, σημερινό παράδειγμα Β. Κορέα.
Και η…αντιβαλλιστική προστασία;;; 🙂