H Τουρκία μεθοδεύει μόνιμη στρατιωτική παρουσία στην Λιβύη

Φίλε Scalp_eg, επειδή είσαι Γαλλόφιλος και Ιταλόφιλος – όποιος έγραφε στο προχθεσινό άρθρο κατά των ιταλικών εξοπλισμών του έβαζες thumb down- και Ευρωπαιστής, να πεις τους κολλητούς σου να έχουν κοινή εξωτερική πολιτική και όχι οι Γάλλοι να στηρίζουν τον Χαφτάρ και οι Ιταλοί το Σάρατζ. Όσο για τους Ρώσους αυτοί είναι που υποκεινούν την Τουρκία στην περιοχή, διότι με τον EastMed η Τουρκία μένει εκτός παιχνιδιού και η Ρωσία χάνει τη ευρωπαική αγορά. Άρα τα συμφέροντα της Ρωσίας είναι αντίθετα από τα δικά μας.
Καλό θα ήταν να βλέπεις τα πράγματα όπως είναι και να ενημερώνεσαι για όλα. Δε βλέπω ενώ είσαι υποστηρικτής του ευρωπαικού αμυντικού δόγματος – που δεν υφίσταται- ποια είναι η άποψή σου για το φιάσκο της ευρωπαικής επιχείρησης ¨IRINI¨; Πού ήταν τα ιταλικά και γαλλικά πλοία την ώρα που η μοναδική φρεγάτα στην περιοχή ήταν η δική μας; Και σε αυτό πάλι οι αμερικανοί φταίνε;
Μάλλον δεν παρακολούθησες τα αποτελέσματα της τηλεδιάσκεψης του Συμβουλίου των Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ τη Δευτέρα που μας πέρασε, στην οποία μετείχε ο Πομπέο και όπου ο Ζοσέπ Μπορέλ – ο Υπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική κάλεσε τον Πομπέο να παρέμβουν οι ΗΠΑ για τη συμπεριφορά της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο, την Κύπρο και την Ελλάδα. Μα αφού είναι η ΕΕ τόσο ισχυρή γιατί δε λύνει αυτό το γόρδιο δεσμό από μόνη της και ζητάει βοήθεια από τους γνωστούς αγνώστους;
https://www.kathimerini.gr/1082511/article/epikairothta/politikh/8ema-toyrkias-8a-8esei-h-ee-ston-pompeo
Όλα αυτά φιλικά σου τα αναφέρω.

Καθόμαστε και ερίζουμε εδώ μέσα για το ποιος μας αγαπά, επί τη βάσει εικασιών για τις προθέσεις εκάστου, σαν ερωτευμένοι έφηβοι που λαχταρούν μια ματιά από το αντικείμενο του πόθου των, την οποία ερμηνεύουν φυσικά κατά τις μύχιες επιθυμίες των. Όμως η αλήθεια ευρίσκεται στα νομικώς δεσμευτικά κείμενα, χωρίς τα οποία ισχύουν απλώς οι γενικοί κανόνες (όποιος σταματά πλοίο στη θάλασσα είναι πειρατής, αποκλεισμός όχι απλώς απαγορεύεται δια ροπάλου, αλλά είναι act of war).
Και ρωτώ ο πτωχός:
Την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας που επιβάλλει το εμπάργκο όπλων (UN Resolution 2292/2016), και η οποία προβλέπει, μεταξύ πολλών άλλων, ότι α) για τα μέτρα επιτήρησης του εμπάργκο όπλων τα μέλη της διεθνούς κοινότητας οφείλουν να διαβουλεύονται ΑΠΟ ΠΡΙΝ με την ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ του Sarraj και ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ, β) οφείλουν, πριν σταματήσουν πλοίο, να εξαντλήσουν κάθε μέσο διαβούλευσης με το κράτος στο νηολόγιο του οποίου ανήκει το πλοίο, γ) όποιος σταματήσει πλοίο υποχρεούται να δώσει λόγο στον ΟΗΕ, τεκμηριώνοντας με αποδείξεις ότι πριν το κάνει διαβουλεύτηκε και με την Τρίπολη και με το κράτος νηολόγησης, δ) πλοία που ανήκουν ή είναι ναυλωμένα ή άλλως πως στην υπηρεσία προσώπων που απολαύουν διεθνούς ασυλίας (=κρατών) ΔΕΝ ελέγχονται (αυτό και το νόημα του σήματος της τουρκικής φ/γ προς το ε/π της ελληνικής προχθές “Το πλοίο ευρίσκεται υπό την αιγίδα της Τουρκικής Δημοκρατίας”!), αυτή λοιπόν την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας οι ΗΠΑ μόνες τους την έβγαλαν; Έχει ή δεν έχει το Σ.Α. πέντε μόνιμα μέλη με δικαίωμα βέτο; Είναι μεταξύ αυτών η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσία και η Κίνα; Αν είχε ΜΙΑ έστω από αυτές τις χώρες αντίρρηση θα έβγαινε η απόφαση, ή όχι;
Προτείνω σε κάθε ενδιαφερόμενο για το Λιβυκό (το οποίο είναι σημείο τομής πολλών συμφερόντων, και τα επιμέρους κράτη δεν λαμβάνουν βέβαια θέση με κριτήριο … ποιος από τους πολέμαρχους συμπαθεί την Ελλάδα …) να μελετήσει την ως άνω απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Θα καταλάβει πολλά.