Η σελίδα μας έχει γράψει από την περασμένη εβδομάδα πως το Πολεμικό Ναυτικό “σπεύδει” να ζητήσει πολεμικά πλοία παράκτιων επιχειρήσεων τύπου LCS Freedom. To LCS Freedom αναφέρθηκε σαν Παράκτιο Περιπολικό, αλλά περιγράφεται ως Littoral Combat Ship, σε ελεύθερη μετάφραση, πλοίο παράκτιων επιχειρήσεων. Τα συγκεκριμένα ήταν μια φιλόδοξη προσπάθεια του Αμερικανικού Ναυτικού με αμφιλεγόμενα όμως αποτελέσματα.
Το Αμερικανικό Ναυτικό πλέον σκοπεύει να αποσύρει (ελπίζει ίσως είναι καλύτερη έκφραση καθώς απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του Κογκρέσου) τα LCS Freedom, Flight I (αυτά είναι τα αρχικά σκάφη του τύπου). To Flight I έχει ραντάρ Hensoldt TRS-3D (αντί TRS-4D στα Flight 2), και εκτοξευτή RAM με 21 πυραύλους (αντί για SeaRAM με 11 πυραύλους στα Flight 2). Το Αμερικανικό Ναυτικό έχει διαπιστώσει πως τα LCS Flight I δεν συμφέρει να αναβαθμιστούν οπλικά (με τοποθέτηση εκτοξευτών Mk41, αντιπλοϊκών πυραύλων NSM κ.λπ.), καθώς θα πρέπει να αντικατασταθεί και το TRS-3D με TRS-4D και το RAM με SeaRAM. Έτσι, επιδιώκει να αποσύρει τα Flight 1 (είναι τα LCS-5, LCS-7, LCS-9, LCS-11, LCS-15). Τα αρχικά πλοία του τύπου, τα LCS-1 & LCS-3 θεωρούνται Flight 0, ή αλλιώς, τα “δοκιμαστικά”, με το πρώτο, το LCS-1 να έχει ήδη αποσυρθεί.
“Μητρικά πλοία” μη επανδρωμένων σκαφών, μια πρόταση για τα LCS του Αμερικανικού Ναυτικού
Το ΠΝ όμως, που “καίγεται” κυριολεκτικά για σύγχρονες “πλώρες”, διαπίστωσε πως τα LCS (και των δυο υποκλάσεων, Freedom και Independence), είναι τα μόνα διαθέσιμα μεταχειρισμένα διεθνώς. Επίσης, τα LCS Freedom, με μικρές προσθήκες και αλλαγές, μπορούν να προσφέρουν στο Στόλο. Το πρόβλημα είναι πως τα πλοία έχουν ήδη προσφερθεί σε Αίγυπτο (τα θέλει), Ταϊβάν (πιέζει για να τα παραλάβει), Ουκρανία (για μετά τον πόλεμο), ενώ εσχάτως στη λίστα των κρατών που τα ζητούν μπήκε και το Μεξικό.
Έτσι η ηγεσία του ΓΕΕΘΑ και του ΓΕΝ αναγκάστηκαν να ρίξουν στο τραπέζι το “χαρτί” της Αμυντικής Συμφωνίας Ελλάδος-ΗΠΑ (MDCA) προκειμένου να μπει τελευταία και καταϊδρωμένη η χώρα μας στους ενδιαφερόμενους. Υπενθυμίζουμε πως τα πλοία είχαν απορριφθεί πέρυσι από το ΠΝ, και δεν μπήκαν καν σαν ενδεχόμενο στην περίφημη σύσκεψη του Ιουνίου 2022 για τις κορβέτες (που έβγαλε σαν υποψήφιες τις FCx-30 & Gowind HN).
Θα πρέπει να τονίσουμε πως η σχεδίαση έχει εκτόπισμα φρεγάτας, αλλά οπλισμό κορβέτας (σύμφωνα και με τον Αντιναύαρχο ε.α. Δημήτριο Καβουλάκο). Το πλοίο ως οπλισμένη έκδοση MMSC κατασκευάζεται για το Πολεμικό Ναυτικό της Σαουδικής Αραβίας για αποστολές φρεγάτας, ενώ είχε προσφερθεί και στην Ελλάδα ως HF2 με ακόμη περισσότερο εξοπλισμό. Πλέον όμως εξετάζεται ως μεταχειρισμένο, όπου στην αμερικανική έκδοση του με τις όποιες προσθήκες, μπορεί να αποδώσει ως αντικαταστάτης των “εξαντλημένων” δικών μας φρεγατών κλάσης Kortenaer.
Το ΠΝ έχει ζητήσει να παραχωρηθούν τα πλοία σαν EDA (Excess Defense Article, δηλαδή όσα προορίζουν οι ΗΠΑ για σύμμαχες χώρες), με δωρεά (Grant) ή με όσο το δυνατόν χαμηλότερο κόστος. Βέβαια αυτή τη στιγμή που μιλάμε, σε καθεστώς Excess Defence Article έχει μπει μόνο το LCS-1, πλοίο όμως που το ΠΝ δεν επιθυμεί να παραλάβει (δεν θέλει κάποιο Flight 0) καθώς ουσιαστικά είναι τα πλοία δοκιμών. Το θέμα είναι πως ακόμη και τα οπλικά συστήματα σε καθεστώς EDA έχουν υπολειματική αξία, που ο τελικός αποδέκτης (π.χ. η Ελλάδα) πρέπει να πληρώσει πλήρως ή μερικά. Στην αξία αυτή, το Αμερικανικό Κράτος προσθέτει και κάποια άλλα κόστη (θα τα δούμε άμεσα) και δίνει μια “τελική τιμή” στον ενδιαφερόμενο.
Η τιμή αυτή σύμφωνα με τον δημοσιογράφο της “Καθημερινής” Βασίλη Νέδο, είναι ανάμεσα στα 500 με 600 εκατ. ευρώ, που εκτιμάται ως “λογική” για 4 πλοία (ή 125-150 εκατ. ευρώ για κάθε ένα). Πρέπει να πούμε πως η τιμή περιλαμβάνει έξοδα μεταφοράς του πλοίου, εκπαίδευσης, επαναφοράς σε πλήρη και λειτουργική κατάσταση, κάποια χρόνια υποστήριξης (Follow On Support) και διάφορά άλλα (για παράδειγμα, μετατροπές που πρέπει να γίνουν στο πλοίο για να καλυφθούν απαιτήσεις του πελάτη).
Το ΠΝ αντιμέτωπο παλαιότερων επιλογών: οι πλώρες δεν επαρκούν, θα “λιώσουμε” τις Kortenaer!
Θα υπάρξει εδώ πιθανά ένσταση για το κόστος για 4 πλοία, με υποστήριξη και εκπαίδευση, αλλά ας τη δούμε πιο αναλυτικά. Μέσω EDA αποκτήσαμε από τις ΗΠΑ πολλά συστήματα, αλλά τα πλέον ενδιαφέροντα είναι τα M1117 και τα ελικόπτερα οπλισμένης αναγνώρισης τύπου OH-58D Kiowa Warrior. Για όσους θέλουν να δουν τις λίστες EDA ας κατεβάσουν τον πίνακα από εδώ, και μετά με φίλτρο ας επιλέξουν τη χώρα μας.
To Πολεμικό μας Ναυτικό ενώπιον αδιεξόδου; Μια σκληρή πραγματικότητα
Εκεί θα δούμε πως τα 70 ελικόπτερα OH-58D, σύμφωνα με τις ΗΠΑ, είχαν εκτιμηθεί σε 285.306.000 δολάρια. Κι αυτό είναι το ποσό χωρίς τα 8.680.000 των εκπαιδευτικών συσκευών και τα κόστη πολλών άλλων εξαρτημάτων (που μπορούν να βρεθούν στον πίνακα). Τελικά στην Ελλάδα όλα αυτά χρεώθηκαν 44 εκατ. ευρώ! Με λίγα λόγια, η αρχική τιμή που βάζουν οι ΗΠΑ στους καταλόγους EDA δεν έχει σχέση με αυτά που τελικά πληρώνει ο τελικός χρήστης.
Κάπως έτσι έγινε και για τα Μ1117. Αν και τα οχήματα είχαν τιμή κοντά στα 900.000.000 δολάρια, η χώρα μας πλήρωσε κυριολεκτικά “μηδέν”, και πήρε μόνο την επανεργοποίηση των οχημάτων, τη μεταφορά και το αρχικό Follow On Support. Οπότε η τιμή των 600.000.000 ευρώ για 4 πλοία, εκτιμούμε ότι έχει σοβαρά περιθώρια να πέσει.
Πως… ξεφούσκωσαν τα ναρκοθηρευτικά Alkmaar και οι φρεγάτες Μ από την Ολλανδία
Σαν σύμμαχοι που είμαστε, η Ελλάδα έχει ζητήσει τα LCS ως δωρεάν παραχώρηση, για να πληρωθεί μονάχα η μεταφορά, η πιθανή συντήρηση, κάποιο αρχικό πακέτο Follow On Support, και τα πυρομαχικά που θα έρθουν μαζί (πύραυλοι Hellfire, βλήματα πυροβόλου 57 mm & πύραυλοι RIM-116), και ίσως, κάποια προμήθεια περαιτέρω εξοπλισμού που το ΠΝ θα ήθελε να γίνει μέσω FMS. Ξέρουμε για παράδειγμα πως το ΠΝ μελετά το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου Scorpius-N προκειμένου να αποκτήσει επιτέλους εξελιγμένες δυνατότητες ECM & C-UAV (C-Loitering). Όλο αυτό το κόστος, πηγές του ΠΝ το υπολογίζουν περίπου στα 200 με 300 εκατ. ευρώ και για τα 4 πλοία. Αν αυτό θεωρηθεί από κάποιους “υπερβολικό”, δεν θα κάνουμε περαιτέρω σχολιασμό.
