Όπως φαίνεται ο εκσυγχρονισμός των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ200ΗΝ βρίσκεται στα τελευταία στάδια για την υπογραφή της σχετικής συμφωνίας. Από πλευράς Μεγάρου Μαξίμου, έχει γίνει αποδεκτό ότι και αυτό το πρόγραμμα, μετά την αγορά των Rafale, των FDI HN αλλά και των τορπιλών για τα υποβρύχια, θα “περάσει” με νομοθετική ρύθμιση από τη Βουλή. Ιδανικά, αν όλα κυλήσουν ομαλά, η νομοθετική εξέλιξη θα γίνει εντός του Ιουνίου, για να έχουμε υπογραφή σύμβασης τον Ιούλιο. Ή τουλάχιστον κάπου κοντά σε αυτό το χρονοδιάγραμμα.
Όπως αποκαλύψαμε πρόσφατα σε σχετικό αποκλειστικό μας άρθρο, το Πολεμικό Ναυτικό και η κοινοπραξία των TKMS/Thales Nederland, έχουν καταλήξει σε βασική διαμόρφωση που καλύπτει τις ανάγκες μας, και δημιουργεί ένα σύγχρονο πολεμικό πλοίο. Το κόστος -εφόσον πάμε και σε εξτρά στοιχεία που περιγράφουμε πιο κάτω- θα φτάσει εκεί περίπου που αναμέναμε, δηλαδή κάπου ανάμεσα στα 900 εκατ. ευρώ με 1 δις.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Έτσι θα είναι οι εκσυγχρονισμένες φρεγάτες MEKO200HN
Η τελική τιμή θα διαμορφωθεί από δυο παράγοντες, τα ηλεκτρονικά και τα όπλα των πλοίων. Σχετικά με τη διαμόρφωση που θα επιλέξει το ΠΝ σε επίπεδο ηλεκτρονικών, αναμένουμε να δούμε κυρίως τι θα γίνει με το “κουρασμένο” σόναρ των ΜΕΚΟ200ΗΝ. Το ΠΝ είχε σκεφτεί την αγορά του προσιτού οικονομικά LFATS της L3Harris, αλλά η συνεργασία της Thales την ανταγωνίστρια εταιρεία ήταν τελείως εκτός συζήτησης για τους Ολλανδούς. Οι Ολλανδοί έχουν αντιπροτείνει την αντικατάσταση κάποιων μηχανικών μερών στο υπάρχον σόναρ, αφήνοντας ουσιαστικά “ανέγγιχτα” τα ηλεκτρονικά, που μετρούν πάνω από 30 έτη κατασκευής και ακόμη περισσότερα σχεδίασης.
Στα όπλα τώρα το ΠΝ θα κάνει κάποιες κινήσεις εκτός της συνεργασίας με τους Γερμανο-Ολλανδούς. Έτσι, θέλει να αναθέσει απευθείας στην BAΕ Systems την αναβάθμιση του πυροβόλου των 5 ιντσών, ενώ εξετάζει τι θα κάνει με τα συστήματα εγγύς άμυνας, δηλαδή τα Phalanx. Αυτά έχουν σταματήσει να εξελίσσονται εδώ και χρόνια, μένοντας στην έκδοση Block 1B, την ψηφιακή εκδοχή, που δημιουργήθηκε για να μπορεί να μπει σε προηγμένα συστημάτα διαχείρισης μάχης (CMS), όπως τις τελευταίες εκδόσεις του Aegis.
H νεότερη εξέλιξη του Phalanx, είναι το Sea RAM, όπου αντί για πυροβόλο Gatling των 20 χιλιοστών, έχει έναν εκτοξευτή πυραύλων RAM, 11 θέσεων. Πριν λίγο καιρό, το αμερικανικό ναυτικό αποφάσισε τη σταδιακή αντικατάσταση όλων των Phalanx με εκτοξευτές RAM και SeaRAM, σε μια προσπάθεια αύξησης της μαχητικής ισχύος και επιβιωσιμότητας των πλοίων του. Η απόφαση αυτή πάρθηκε με γνώμονα την εμπειρία του Ρωσικού Ναυτικού στη Μαύρη Θάλασσα (και το πως εκεί εμφανίζονται πολύ ευάλωτα τα πλοία έναντι πυραύλων cruise και μη επανδρωμένων με πάρα πολλές απώλειες), αλλά και τα διδάγματα από τις επιχειρήσεις εναντίον των μη επανδρωμένων και πυραύλων των Χούθι, στη Ερυθρά Θάλασσα.
Αμερικανικό Ναυτικό: Μεγάλη επένδυση σε RAM με τα Phalanx να αποσύρονται
Ουσιαστικά οι Αμερικανοί επιβεβαίωσαν κάτι που ξέραμε ήδη, ότι δηλαδή τα Phalanx είναι ικανά μεν, αλλά όχι επαρκή για να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες απειλές, πόσο μάλλον τις μελλοντικές. Έτσι, η αντικατάσταση με RAM, ήταν, και είναι, μια σίγουρη λύση, από τη στιγμή μάλιστα που αυτό θα περάσει σταδιακά στην έκδοση Block 2b, την κορυφαία από πλευράς ακτίνας δράσης και ικανότητας αναχαίτισης στόχων.
ΑΝΑΛΥΣΗ: Ο πύραυλος RAM του Ναυτικού δεν είναι μόνο CIWS, αλλά και αντιαεροπορικός!
Έχοντας λοιπόν την απόφαση του Αμερικανικού Ναυτικού κατά νου, αλλά και βλέποντας το πόσο εμπιστεύεται το RAM και το Γερμανικό Ναυτικό (τοποθετώντας σε όλα τα πλοία του δυο τέτοιους εκτοξευτές), το σημερινό Think Out Of The Box προτείνει την πλήρη αντικατάση των Phalanx στις φρεγάτες ΜΕΚΟ, με σύγχρονους εκτοξευτές RAM. Δηλαδή την τοποθέτηση 2 εκτοξευτών ανά σκάφος, άρα με 42 πυραύλους έτοιμους προς χρήση ανά πάσα στιγμή!
ΑΠΟΨΗ: Εκσυγχρονισμός ΜΕΚΟ200ΗΝ, απόλυτα αναγκαία η τοποθέτηση εκτοξευτή RAM
Θα πρέπει να τονίσουμε, πως το σύστημα διαχείρισης μάχης TACTICOS, που θα μπεί στα σκάφη, έχει ήδη έτοιμες “λύσεις” για την ταυτόχρονη χρήση 2 εκτοξευτών RAM στη λειτουργία TEWA (Threat Evaluation and Weapons Assignment). Όπου το σκάφος μπορεί να αναγνωρίζει στόχους -και μάλιστα σε συνθήκες κορεσμού- και να τους αναθέτει για αναχαίτιση στα συστήματα RAM, με συνεχόμενες εξαπολύσεις πυραύλων.
Αν υιοθετηθεί μια τέτοια λύση, μια φρεγάτα ΜΕΚΟ200ΗΝ με 16 αντιαεροπορικούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς ESSM Block 1/2 και 42 RAM Block 2b μικρού βεληνεκούς, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει και μεγάλος πλήθος απειλών. Σε συνδυασμό με κάποιο ικανό σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου (μάλλον θα δούμε παρεμβολείς Scorpius-N), οι εκσυγχρονισμένες ΜΕΚΟ200ΗΝ θα ήταν ιδανικό συμπλήρωμα για τις φρεγάτες κλάσης “Κίμων”, καλύπτοντας τα σημερινά κενά στον εξοπλισμό των γαλλικών πλοίων (ανυπαρξία αντιαεροπορικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς και συστήματος ηλεκτρονικών παρεμβολών).
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: To ΠΝ εξετάζει προσφορά για 4 “γεμάτα” συστήματα RAM για τις ΜΕΚΟ200ΗΝ
Βέβαια, το κόστος για 8 συστήματα RAM θα είναι σημαντικό αλλά η αύξηση της μαχητικής ικανότητας των πλοίων και της επιβιώσιμότητας τους, αξίζει την επένδυση. Και θα φέρει τα συγκεκριμένα σκάφη σε καλύτερη θέση από πλευράς αυτοάμυνας, από ότι μια νέα κορβέτα, από αυτές που μας έχουν προταθεί.
Ακόμη τα μη εκσυγχρονισμένα Phalanx που θα απομείνουν από τις ΜΕΚΟ όπως και από τις φρεγάτες S που θα αποσύρονται, για όσα χρόνια απολαμβάνουν ακόμη υποστήριξη από την κατασκευάστρια εταιρεία, μπορούν να “μεταμοσχευτούν” σε άλλα πλοία του ΠΝ, με βασικότερους υποψήφιους τα Γενικής Υποστήριξης, από τις δωρεές του εφοπλιστή Π. Λασκαρίδη, αλλά και τα αρματαγωγά του Στόλου. Γενικότερα κάποια στιγμή, πρέπει να αποδεχτούμε πως τα Phalanx έχουν πλέον κάνει τον κύκλο τους, και θα πρέπει να “φύγουν” από τα πλοία πρώτης γραμμής.
Να πούμε πως η κατασκευάστρια των RAM, η RAMSYS, έχει ήδη προτείνει κατασκευαστικό έργο στην Ελλάδα για τη συμπαραγωγή των πυραύλων RIM-116, ακόμη και για “μικρή” παραγγελία που αφορά τις φρεγάτες “Κίμων” και τις νέες κορβέτες. Αν όμως αυξήσουμε την παραγγελία με περισσότερους πυραύλους και εκτοξευτές, για να εξοπλιστούν “μέχρι τα δόντια” οι ΜΕΚΟ200ΗΝ, τότε θα μπορέσουμε να πετύχουμε και μεγαλύτερο έργο στη χώρα μας, οπότε θα υπάρχει και όφελος μεταφοράς τεχνογνωσίας και βιομηχανική επιστροφή.