Σήμερα η σελίδα μας θα προσπαθήσει να αλλάξει λίγο την “ατζέντα” της εξελισσόμενης “κορβετιάδας, και θα θέσει, τελείως θεωρητικά, στο τραπέζι μια άλλη “πρόταση”. Που δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή, αλλά δεν θα ήταν καθόλου δύσκολο να υπάρξει. Η σκέψη και η κατεύθυνση είναι αρκετά απλή: σκεφτόμαστε ένα τρόπο το Πολεμικό Ναυτικό, μέχρι το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας να έχει “απαλλαγεί” από τις φρεγάτες κλάσης S και να αποκτήσει 10 επιπλέον πλοία, που θα συνδράμουν τις 3 FDI HN που αγοράζουμε.
Πριν λίγες μέρες, ξαναφέραμε στο επίκεντρο των συζητήσεων το θέμα του εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ200ΗΝ. Καλώς ή κακώς, τα πλοία είναι αρκετά σύγχρονα, αρκετά ισχυρά, και με μεγάλες δυνατότητες εκσυγχρονισμού για να μην το τολμήσουμε. Θυμίζουμε, πως η παντοδύναμη και αρκετά “πλούσια” Αυστραλία, εκσυγχρονίζει τα δικά της πλοία, σε μια υψηλών προδιαγραφών αναβάθμιση. Το ίδιο η Νέα Ζηλανδία, η Τουρκία, η Πορτογαλία. Δεν υπάρχει κάπου στον κόσμο, παράδειγμα “εγκατάλειψης” φρεγατών ΜΕΚΟ200. Μόνο, πιθανά, η χώρα μας!
Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι πως τις ΜΕΚΟ200ΗΝ δεν τις αντικαθιστούμε πως κάποια φρεγάτα επιπέδου Type 26, αλλά με κορβέτες επιπέδου Gowind 2500 ή SIGMA 10514. Όταν δηλαδή η χώρα μας, υποχρεώνεται να “ανοιχτεί” στην Ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα επιλέγει πλοία γύρω στους 3.000 τόνους, με οπλισμό όμοιο, ίσως και μικρότερο, των ΜΕΚΟ200ΗΝ.
Επίσης, δεν μπορούμε να κρύψουμε πως υπάρχει, από πλευράς μας, μια μεγάλη επιφύλαξη σε ότι αφορά την τελική ταχύτητα των νέων πλοίων του ΠΝ. Ήδη οι FDI είναι από τα σχετικά “αργά” πλοία στην κατηγορία τους, ενώ οι “ηλεκτρικές” Gowind θα είναι τα πιο αργά. Αυτό σημαίνει όχι μόνο αυτό που γράφαμε μέχρι σήμερα, αλλαγή δόγματος αντιμετώπισης τορπιλών, αλλά και μη συνοδεία των επιβατικών πλοίων που θα μεταφέρουν ενισχύσεις στα νησιά (τα πλοία της γραμμής θα είναι ταχύτερα, και φυσικά δεν θα περιμένουν τα πλοία του ΠΝ).
Επίσης, μετά την αγορά των ψηφιακών φρεγατών FDI HN, το διαθέσιμο ποσό είναι περίπου 2 δις ευρώ. Ακόμη κι αν το ΠΝ “τετραγωνίσει τον κύκλο”, και καταφέρει να πάρει 5 κορβέτες, με όπλα, φοβούμαστε πως από εκεί και πέρα δεν θα περισσέψει cent για οτιδήποτε άλλο. Άρα, με 2 δις, μήπως πρέπει να καλύψουμε όλες τις διαθέσιμες “τρύπες” στο Στόλο επιφανείας; Μπορεί να γίνει αυτό; 10 πλοία με 2 ή 2,5 δις; Μόνο αν σκεφτούμε δημιουργικά, και πάμε και στη λογική του “μεταχειρισμένου”. Δυστυχώς, δεν έχουμε βρει πετρέλαιο στη Λαμία, ούτε μας άφησαν κάποια κληρονομιά σαν χώρα από κάποιον πλανήτη. Παραμένουμε σε προβληματική οικονομική κατάσταση και θυμίζουμε πως είμαστε υπό επιτήρηση για 99 χρόνια (οκ, 96 φέτος).
Ακόμη κι αν εκσυγχρονίσουμε τις 4 ΜΕΚΟ200ΗΝ, πάλι χρειαζόμαστε άλλα 6 πλοία για να καταφέρουμε να “πιάσουμε” τον αριθμό των 10. Το ιδανικό θα ήταν, αφού μιλάμε για second hand πλοία, να πάμε σε έναν τύπο, για λόγους ομοιοτυπίας και λογιστικής υποστήριξης. Κλάσεις πλοίων, που θα αποσυρθούν, είναι σε σχετικά καλή κατάσταση, και υπάρχουν σε ικανούς αριθμούς, είναι μόνο δυο: οι αυστραλιανές ΜΕΚΟ200 και οι βρετανικές Type 23. Αν όμως δεχτούμε πως οι αυστραλιανές “αργούν”, ειδικά λόγω καθυστερήσεων στις Type 26, η μόνη λύση είναι οι βρετανικές Type 23, που υπάρχουν ήδη διαθέσιμα πλοία προς διάθεση, και λίαν συντόμως, θα υπάρχουν ακόμη περισσότερα.
ΑΠΟΨΗ: Είναι λύση οι φρεγάτες Type 23, αν γίνουν διαθέσιμες νωρίτερα από το αναμενόμενο;
Δεν πρέπει καταρχάς να έχουμε στο μυαλό μας το γεγονός ότι η εισαγωγή μιας νέας κλάσης πλοίων μπορεί να γίνει σε ένα ή δυο χρόνια. Δηλαδή, μην θεωρήσουμε πως αν μιλάμε για 6 πλοία, θα πρέπει να τα παραλάβουμε σε 1 ή 2 χρόνια, αυτό είναι αδύνατον ακόμη κι αν οι Βρετανοί τα είχαν “δεμένα” στους ντόκους. Θα πρέπει να έρθουν σε βάθος χρόνου, με πλοία που θα συμπληρώνουν τη δύναμη των ΜΕΚΟ200ΗΝ όσο κάποιες θα εκσυγχρονίζονται. Αυτό το λέμε γιατί κάποιοι θα τονίσουν, δικαίως, πως δεν υπάρχουν 6 διαθέσιμες Type 23 σήμερα. Μα θα υπάρξουν 6, ή περισσότερες, μέσα στην τρέχουσα δεκαετία!
Αυτό που θα μπορούσε να γίνει, είναι μια προγραμματική συμφωνία του ΠΝ με τo Royal Navy, για την σταδιακή παραχώρηση, κατά προτεραιότητα σε εμάς, πλοίων της κλάσης. Το Royal Navy θα αρχίσει λίαν συντόμως να παραλαμβάνει Type 31 και Type 26, βγάζοντας τις Type 23 εκτός υπηρεσίας. Αυτές είναι ήδη εκσυγχρονισμένες, και δεν απαιτούν ιδιαίτερες προσθήκες, που όμως μπορούν να γίνουν αν χρειαστεί. Θα αναλύσουμε παρακάτω το τι θα απαιτηθεί.
Η φρεγάτα HMS Monmouth (Type 23) είναι επίσημα παρελθόν για τη Βρετανία
Έτσι όπως το “φανταζόμαστε”, οι Type 23 θα μπορούσαν να περάσουν από ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού όμοιο με αυτό των ΜΕΚΟ200ΗΝ. Δηλαδή, αν μη τι άλλο να έχουν ναι μεν διαφορετικά προωστήρια σκεύη και διαμόρφωση, αλλά να έχουν κοινό CMS, σύστημα EW, κι ότι άλλο χρειάζεται για να μπορούν να “εναλλάσσουν” στελέχη. Υπάρχει εταιρεία που να έχει εκσυγχρονίσει ΜΕΚΟ200 αλλά και Type 23; Προφανώς και υπάρχει, και δεν είναι μία.
Δεν είναι μυστικό πως η Babcock, που κατασκευάζει και τις Type 31, έχει εμπλακεί δυναμικά στον εκσυγχρονισμό των Type 23. Βέβαια, εκεί τοποθετεί -χωρίς ιδιαίτερη χαρά φανταζόμαστε- το ραντάρ της BAe (ανταγωνίστριας), αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα ιδιαίτερα ικανό πλοίο. Την ίδια στιγμή η Babcock έχει δυναμική εμπλοκή και στον εκσυγχρονισμό των αυστραλιανών ΜΕΚΟ200 (η εταιρεία έχει μακροχρόνια παρουσία στη χώρα).
Την ίδια στιγμή, και η Lockheed Martin έχει εμπειρία κι από τα δυο πλοία. Έχει εκσυγχρονίσει τις ΜΕΚΟ200 ANZAC της Νέας Ζηλανδίας, και ταυτόχρονα, εκσυγχρονίζει τις Type 23 της Χιλής. Με λίγα λόγια, υπάρχουν δυο εταιρείες με πολύ καλή γνώση και των δυο πλοίων, και αναμφίβολα μπορούν να τα φέρουν σε ένα επίπεδο ομοιοτυπίας που θα άξιζε να ρίξουμε μια ματιά. Και δεν τίθεται θέμα για sole source προμήθεια, έχουμε τουλάχιστον δυο να διαλέξουμε.
Οι Type 23 μπορούν να οπλιστούν με πυροβόλα Oto Melara 76mm και πυραύλους Harpoon από τις υπό απόσυρση S. Έτσι, το ΠΝ θα μπορεί να κάνει χρήση του αποθέματος όπλων και πυρομαχικών των 76 χιλιοστών σε βάθος χρόνου. Ενώ δεν αποκλείεται και η χρήση των Phalanx στην πρύμνη των Type 23. Βέβαια, σημαντικό σημείο της όλης ιστορίας είναι η διατήρηση κρίσιμων υποσυστημάτων των Type 23. Μην ξεχνάμε πως οι Γάλλοι, πριν την παράδοση των Cassard, θα αποξήλωναν το σύστημα ECM. Κάτι που δεν πρέπει να γίνει στα μεταχειρισμένα πλοία.
Οι Type 23 είναι πλοία πράγματι, πολύ “μακριά” από τα δεδομένα του Πολεμικού Ναυτικού. Δεν έχει, ωςκλάση, ουδεμία σχέση με τις Kortenaer ή τις ΜΕΚΟ200. Αλλά αυτό, οι ριζικές διαφορές μεταξύ του τι υπηρετεί και τι επιλέγει, δεν εμπόδισε το ΠΝ να πάρει μια απόφαση υπέρ των γαλλικών FDI. Κι όμως, πήρε τη γενναία απόφαση, να μπει σε μια “άλλη εποχή“, ανάλογη με αυτή που μπήκε η ΠΑ κάποτε με τα Mirage F1.
Αλλά οι Type 23, αν κι όχι πλέον νέες σε ηλικία, είναι εξαίρετα πλοία, κατά την άποψή μας. Σχεδιάστηκαν στη Μεγάλη Βρετανία, ενσωματώνοντας τις -δυσάρεστες- εμπειρίες του Royal Navy από τα Φώκλαντ. Εκεί, μετά από τις φρικτές απώλειες από τα αργεντικά αεροσκάφη, το RN άλλαξε τελείως τη φιλοσοφία. Τα πλοία έχουν την “απόλυτη” διαμερισματοποίηση, ενώ οι Βρετανοί τα έχουν σχεδιάσει με τη μέγιστη επιβιωσιμότητα, ενεργητική και παθητική. Θέλουμε να τονίσουμε το εξής πολύ σημαντικό. Το Royal Navy είναι το μοναδικό ναυτικό στον κόσμο που έχει πολεμήσει με σύγχρονα πλοία. Όλοι οι άλλοι είναι καλοί μεν, στη θεωρία δε.
Α/Α πύραυλοι CAMM θα προστατεύουν τις βρετανικές φρεγάτες Type 31
Στο Περσικό Κόλπο, οι ΗΠΑ πλέον στέλνουν αντιτορπιλικά Arleigh Burke, πανίσχυρες μονάδες στόλου που μπορούν να αντιμετωπίσουν άνετα μόνες τους το ιρανικό ναυτικό και αεροπορία (με λίγη δόση υπερβολής η δήλωση). Το Royal Navy δεν διστάζει να στείλει τις Type 23 απέναντι από το Ιράν, πλοία ισορροπημένα τόσο ώστε να αντέξουν μια αιφνιδιαστική επίθεση των Φρουρών της Επανάστασης.
Την ίδια στιγμή, πλοίο της κλάσης έμεινε 1.000 μέρες στον Περσικό, αποδεικνύοντας πως είναι υποδείγματα βρετανικής αξιοπιστίας. Η παρουσία ενός πλοίου στο χώρο επιχειρήσεων για πολύ καιρό, είναι εξαιρετικά κρίσιμο θέμα για τη χώρα μας, ειδικά στην Ανατολική Μεσόγειο, που φιλοδοξούμε να είμαστε παρόντες. Και μάλιστα, το πλοίο έχει δυνατότητα αντιμετώπισης εναέριων επιθέσεων κορεσμού χάρη στους CAMM.
ΑΠΑΝΤΑΜΕ: Επίπεδα Eπιβιωσιμότητας πολεμικών πλοίων και η LCS, η αλήθεια και… τα παραμύθια
Θέλουμε να μείνουμε λίγο στους CAMM. To όπλο ήταν προτεινόμενο στις ArrowHead 140 και στις HF2. Είναι κι αυτό προϊόν της MBDA, αλλά με μια διαφορά. Είναι της MBDA UK κι όχι της MBDA France. Αν η χώρα μας πάει σε ένα νέο πύραυλο μέσου βεληνεκούς για το ΠΝ, αυτός μάλλον θα είναι διαφορετικός από τον ESSM. Αν “πάμε” σε Gowind, τότε αυτός θα είναι ο VL-MICA NG. Αλλά είτε MICA, είτε CAMM/CAMM-ER, πάλι δεν μιλάμε για νέο όπλο; συνεπώς, απόρριψη των Type 23 λόγω ύπαρξης CAMM δεν ευσταθεί, από τη στιγμή που η “στροφή” σε νέο όπλο, και μάλιστα στον MICA είναι δεδομένη.
Ομολογούμε πως το σημερινό Out Of The Box είναι πραγματικά πολύ Out. Type 23, σε συνδυασμό με τις ΜΕΚΟ200ΗΝ είναι όντως μια πολύ ξεχωριστή λύση, πολύ πέρα από ότι μπορούμε να σκεφτούμε. Ούτως ή άλλως, πιθανή επιλογή αυτής της λύσης, μπορεί να μας φέρει και πάλι κοντά με το Royal Navy και την Μεγάλη Βρετανία. Ας είναι τροφή για σκέψη, αν θέλουμε περισσότερες “πλώρες”. Εκτός κι αν δεν θέλουμε.
